De geboorte van ons kleine meisje '03 oktober 2022'

Nog geen week voor de keizersnee test ik positief op corona, ondanks dat we al weken heel voorzichtig zijn. Ik mag in mijn handen knijpen dat ik hier niet extreem ziek van ben geweest maar heb me zeker wel ziek gevoeld. In overleg met de artsen wordt de keizersnee die eerste gepland stond op 29 september uitgesteld naar maandag 03 oktober in de hoop dat ik dan fit genoeg ben voor een operatie. De week van 26 september zijn we 4 keer in het ziekenhuis geweest. Onder andere krijg ik longrijpingsprikken voor de baby en een extra CTG omdat ik haar iets minder voel bewegen. Ik word nog extra getest op corona en de dag voor de keizersnee moeten we bloedprikken om te controleren of mijn waardes goed zijn. 

Maandagochtend 03 oktober om 06.15 uur stappen we in de auto richting het AMC. Vandaag is de dag en we moeten er rond 07.00 uur zijn omdat ik om 08.00 uur op het OK programma sta. Het is nog niet zeker of ik daadwerlijk als eerste geholpen zal worden ivm covid en de isolatie die dan nog geldt. Uiteindelijk worden we om 12:30 uur oproepen voor OK.

Ik vond de keizersnee en alles eromheen heftig en intens. Op het moment dat ik de OK op kwam was ik zo klaar met dat gerommel aan mijn lijf dat de tranen over mijn wangen rollen. Ik heb er gewoon even geen zin meer in. Weer in het ziekenhuis zijn, weer infus prikken, weer allerlei controles, weer herstellen na een operatie en ga zo maar door. Ik ben er even zo klaar mee. Maar het moet, zoals veel dingen in dit hele traject heb ik geen keus en moet ik hier doorheen. 

Gelukkig staan de beste artsen en assistenten aan mijn operatietafel en ik heb er vertrouwen in. Vooraf hebben we besproken dat we een keizersnee gaan doen en een eierstok gaan verleggen naar hoger in mijn buik om deze uit het bestralingsgebied te houden. Hiermee hopen we dat de schade aan de eierstok beperkt blijft en daarmee de gevolgen na bestraling minder zullen zijn. Natuurlijk zitten er risico's aan deze operatie en kan het zijn dat ik mijn eierstok verlies tijdens de operatie door bijvoorbeeld een bloeding. Maar bij niets doen weet ik 99% wat de gevolgen zijn na bestraling en bij wel iets doen is er een kans op minder schade, ik neem het risico en heb eigenlijk niets te verliezen. Mijn herstel zal hierdoor wel iets zwaarder worden maar ook dat is een kwestie van tijd en mijn lichaam goed verzorgen. Verder details van de geboorte en mijn week in het ziekenhuis laat ik achterwegen het enige dat ik kwijt wil is dat ik het zwaar vond. 

De weken tussen de geboorte en de eerste bestraling hebben we kunnen 'genieten' van onze dochter en het papa en mama zijn. Wat is dit iets magisch!