Operatie; lymfeklieren verwijderen uit mijn bekken

Zoals in mijn vorige blog beschreven kiezen we voor optie 2. We behouden ons kindje en gaan het behandeltraject in. Dit laten we telefonisch aan mijn behandeld arts weten. 

Tijdens dat telefoongesprek laat de arts weten dat ze alvast een plekje voor mijn gereserveerd hadden voor de operatie. Want ongeacht welk behandeltraject we zouden kiezen deze operatie moest gebeuren om definitief uit te sluiten dat er geen uitzaaiingen in mijn lymfklieren zitten. (De MRI kan dat helaas maar beperkt uitsluiten). Ze noemt de datum, maandag 11 april... maar dat is volgende week al concludeer ik. Ja klopt zegt de arts, en je dient je dan zondag al te melden in het ziekenhuis. Ik was even in shock en wist niet of ik dit wel wilde. Zo snel, alles gaat ineens zo snel. Maar omdat ik mezelf ken en vaak tegen dit soort mega spannende dingen op zie besluit ik het maar gewoon te doen. Ik heb nog een paar dagen om wat spulletjes voor het ziekenhuis te kopen en zondag om 17 uur sta ik op H5 zuid in het AMC. 

Het is even zoeken naar een verpleegkundige maar uiteindelijk krijg ik een kamer voor mij alleen met mooi uitzicht, dat is nog eens fijn. 

De volgende ochtend komen ze me halen voor de operatie, ik ben wat gespannen wat natuurlijk niet geheel onlogisch is. De operatie verloopt goed en ongeveer 2 uur later wordt ik wakker op de uitslaapkamer. Ik ben wat versuft, heb een lage bloeddruk en een droge mond. De verpleegkundige komen me halen om weer terug naar de afdeling te gaan en de rest van de dag word ik goed verzorgd. Ik had gehoopt en gedacht dat ik de volgende dag wel weer naar huis kon maar ik heb helaas toch teveel pijn en last van mijn buik. Vooral het gas dat ze gebruiken tijdens een kijkoperatie deed verschrikkelijke pijn. Zelfstandig uit bed lukt nog niet en ik ben blij dat ik pijnstilling krijg. 

Woensdagmiddag 14 april mag ik naar huis, ik loop nog als een oud vrouwtje maar ik kan zelfstandig mijn bed uit. Herstel thuis verloopt redelijk en valt me een beetje tegen. Ondanks dat je jong en fit bent heeft een dergelijke operatie toch best wel wat impact. 

Gelukkig krijg ik kort na de operatie goed nieuws, mijn lymfklieren zijn schoon en ik heb geen uitzaaiingen. Een last valt van onze schouders maar stiekem had ik hier al een goed gevoel over. We kunnen nu door met het traject zoals de artsen dit voor ogen hebben. We zijn weer een mijlpaal verder en dat voelt fijn.