Endo-echografie bij galblaaskanker
Deze informatie is gecontroleerd door deskundigen.
Naar colofonEen endo-echografie is bij galblaaskanker nodig voor het onderzoek naar de lymfeklieren.
Je kunt een endo-echografie krijgen als de arts wil onderzoeken of er uitzaaiingen in de lymfeklieren in de buurt van de galblaas zitten. Niet altijd is een endo-echografie nodig, vaak is een CT-scan voldoende.
Hoe gaat een endo-echografie bij galblaaskanker?
Een endo-echografie is een kijkonderzoek. De arts brengt via de mond een lange, buigzame slang in het lichaam. Aan het eind van de slang zit een echo-apparaatje. Via de maag en de slokdarm komt het echo-apparaatje bij het begin van de dunne darm. De lange, buigzame slang heet een endoscoop.
Op deze manier kan de arts heel dicht bij de galblaas en bij de lymfeklieren in de buurt van de galblaas komen. Met de endoscoop maakt hij of zij echobeelden om te kijken of er uitzaaiingen in de lymfeklieren zitten.
De arts kan tijdens het onderzoek ook wat vocht uit de lymfeklier weghalen om te onderzoeken of er kankercellen in de lymfeklier zitten.
Een endo-echografie heet ook wel EUS.
Wat is een endo-echografie?
Een endo-echografie is een combinatie van een endoscopie en een echografie. Met een endoscopie kan de arts in je lichaam kijken, via een cameraatje aan een slang. Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven.
Een endo-echografie gebeurt vooral bij onderzoek naar het maag-darmkanaal. Zo kan de arts een aantal dingen onderzoeken:
- de plaats en grootte van de tumor
- of en hoever de tumor is doorgegroeid in de omgeving
- of er uitzaaiingen zijn in de lymfeklieren in de directe omgeving van de tumor
- of er uitzaaiingen op andere plaatsen zijn
Andere namen voor dit onderzoek zijn: endosonografie en endoscopische ultrasonografie (EUS).
Hoe gaat een endo-echografie?
De arts schuift een dunne slang via je mond in je slokdarm. Soms schuift de arts de slang nog wat verder door, tot aan je maag of het begin van je dunne darm.
Aan de slang zit een lampje, een camera en een echo-apparaatje. Het echo-apparaatje zendt geluidsgolven uit. Deze golven hoor je niet, maar de weerkaatsing (echo) ervan maakt de organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm.
Zo kan de arts heel dichtbij de organen komen en veel details zien. De arts kan de afbeeldingen op het beeldscherm vastleggen op foto’s.
Met de slang kan de arts ook wat weefsel weghalen voor onderzoek.
Voorbereiding op de endo-echografie
Voor het onderzoek moet je nuchter zijn. Dit betekent dat je een paar uur van tevoren niets mag eten of drinken, zodat je maag leeg is. Vindt het onderzoek in de middag plaats, dan mag je soms licht ontbijten.
Verdoving bij endo-echografie
De endo-echografie kan vervelend zijn. Het onderzoek geeft een drukkend gevoel in je keel. Als de slang in je keel gaat, moet je misschien kokhalzen.
Vaak kun je een roesje krijgen. Hierdoor voel je je meer ontspannen, minder angstig en een beetje slaperig. Het roesje bestaat meestal uit een slaapmiddel en pijnstilling.
Wil je een roesje? Geef dit ruim van tevoren aan bij je arts.
Als je een roesje krijgt, moet je nog even in het ziekenhuis blijven om ‘uit te slapen’. Daarna kun je nog wat suf of slaperig zijn. Je mag daarna niet zelf deelnemen aan het verkeer. Ga daarom niet in je eentje naar huis, ook niet met het openbaar vervoer of met een taxi. Neem iemand mee die je na het onderzoek naar huis kan brengen.
Ook kun je je keel laten verdoven met een spray. Zo heb je minder neiging om te kokhalzen.