'Ik kies voor het leven van mijn leven in plaats van te vechten tegen mijn ziekte'

Marije (42) is twee keer behandeld voor melanoom met uitzaaiingen. Ze ziet haar ziekte als een mogelijkheid voor persoonlijke groei. Daarbij vertrouwt ze op haar intuïtie en innerlijke kracht. “Toen ik hoorde dat ik kanker had, was mijn eerste gedachte: wat gaat dit me brengen?”

Tekst: redactie kanker.nl, december 2022

Marije was 37 jaar toen ze met een plekje op haar rug naar de huisarts ging. Die verwijderde het plekje en stuurde het op voor onderzoek. Na 2 weken kreeg ze de uitslag: melanoom. Op de PET-scan waren ook uitzaaiingen te zien in de lymfeklieren van haar oksel.

Knop omzetten

Voor de meeste mensen is het een schok om te horen dat ze kanker hebben, maar voor Marije was dat anders. Tot verbazing van zichzelf en haar arts kon ze direct de knop omzetten. “Ik accepteerde het gewoon. Toen zij het vertelde, zag ik eerst een gat voor me, maar ook een vangnet. Ik voelde me heel sterk.”

Marije is van nature erg nieuwsgierig. Die nieuwsgierigheid kwam ook boven toen ze de diagnose melanoom kreeg. “Mijn eerste gedachte was: wat gaat dit me brengen? Wat is de betekenis hiervan? Het voelde bijna als een soort avontuur.”

Op advies van een vriendin ging ze vlogs maken. “Dat had drie redenen: ik bereikte zo in één keer veel mensen, zodat ik mijn verhaal niet steeds opnieuw hoefde te vertellen. Mijn kinderen zouden er later nog eens naar kunnen kijken. En ik hoopte er anderen mee te steunen.”

Operatie en immunotherapie

Na de diagnose volgde een operatie in het ziekenhuis. De oncologisch chirurg haalde het litteken weg, met een stuk gezond weefsel eromheen. En verwijderde ook de lymfeklieren uit haar oksel.

Na de operatie had Marije een gesprek met de oncoloog. Hij stelde een behandeling met immunotherapie voor om de kans op terugkeer van het melanoom kleiner te maken. Maar die behandeling kon wel bijwerkingen hebben, zoals vermoeidheid en hormoonstoornissen. Vooraf was ook niet te voorspellen of de behandeling zou aanslaan. Marije: “Ik twijfelde, maar toen vroeg de oncoloog: En je kinderen dan?”

Marije had toen een zoon van 5 en een zoontje van 1 jaar. Ze was bang dat ze spijt zou krijgen als ze ‘nee’ zou zeggen tegen de behandeling. Dus besloot ze ervoor te gaan.

Zus ook kanker

Marijes zus kreeg in diezelfde periode de diagnose acute leukemie en lag lange tijd in het ziekenhuis. “We zijn altijd al close geweest, maar hierdoor kwamen we nog dichter bij elkaar. Ik ging elke week bij haar op bezoek. Dan hadden we ontzettend mooie gesprekken over het leven en over de dood. Onze relatie heeft zich hierdoor nog verder verdiept. Dat ervaar ik als een groot cadeau.”

Vermoeidheid aanpakken

Marije had veel last van de bijwerkingen van de immunotherapie. Ze had heel weinig energie. “Daardoor kon ik 2 jaar lang geen goede moeder zijn. Daar voel ik me nog steeds schuldig over.”

In het begin probeerde ze de vermoeidheid te negeren, maar die werd daardoor alleen maar erger. Ze lag veel op bed en had nergens puf voor. Door hulp te zoeken bij een coach ging ze inzien dat ze niet goed naar haar lichaam luisterde. “Toen ontstond ook het besef: hier kan ik iets aan doen.”

Via een vriendin met kanker belandde Marije op het spreekuur van een arts integratieve geneeskunde in het Rijnstate ziekenhuis. Die adviseerde haar om acupunctuur te proberen. “Die behandeling heeft mij goed geholpen. Ik voelde dat ik steeds meer energie kreeg.” Marije ging beter voor zichzelf zorgen. Vooral door vaker nee te zeggen en gezonder te eten. Om beter te slapen gebruikte ze wietolie, die haar stiefmoeder had gemaakt van eigen teelt. “Zij is apothekersassistente en heeft uitgezocht hoe dat moet. Ik wilde dat weleens uitproberen.”

Opnieuw een melanoom

Twee jaar later zat er een knobbeltje in haar linkeroksel. Er volgde opnieuw een operatie. Dit keer werden alle lymfeklieren in deze oksel weggehaald.

De oncoloog stelde doelgerichte therapie met BRAF-/MEK-remmers voor om de kans op terugkeer van de ziekte kleiner te maken. Ook deze behandeling zou vervelende bijwerkingen kunnen hebben. Dit keer koos Marije er bewust voor om de behandeling niet te ondergaan. “Nu doe ik wat ik de eerste keer eigenlijk ook had moeten doen: ik kies voor het leven van mijn leven in plaats van te vechten tegen mijn ziekte.”

Volop leven

Ondertussen leeft Marije het leven dat ze graag wil leiden, gesteund door haar man en de mensen om haar heen. Ze werkt 4 dagen in de week als communicatieadviseur. Daarnaast besteedt ze haar tijd aan haar gezin, familie en vrienden.

Met haar oncoloog heeft ze besproken dat ze niet meer elke 3 maanden op controle wil komen. “Tijdens mijn ziekteproces ontdekte ik het verschil tussen niet ziek willen zijn en willen leven. Dat blijken voor mij twee verschillende dingen. Door minder controles kan ik mij richten op het laatste, zonder mijn kop in het zand te steken.”

Volgend jaar pakt ze haar grote hobby hardlopen weer op. “Ik ga het rustig opbouwen, zonder mezelf keiharde doelen te stellen of mijn prestaties te beoordelen. Dat is een van de dingen die ik door kanker heb geleerd: aardiger zijn voor jezelf.”

De tips van Marije:

• Bespreek met je arts hoe vaak je op controle wilt komen. Misschien kun je afspreken dat je minder vaak of juist vaker komt.
• Zorg goed voor jezelf. Bijvoorbeeld door niet over je grenzen te gaan en om hulp te vragen.
• Onderzoek of bijvoorbeeld acupunctuur iets voor je is, of andere vormen van aanvullende zorg (complementaire zorg).
• Slaap je slecht en blijf je daardoor vermoeid? Overweeg dan om wietolie te gebruiken.