15. De emotionele rollercoaster........ halte tranendal........

Woensdag mijn 3e AC kuur gehad, het ging vrij vlot. Naast de waterijsjes hadden ze nu ook Magnums, aangezien mijn lekkere trek niet is verdwenen zat de eerste Magnum voor 10 er al in. Daarna maar overgestapt op waterijsjes, iets minder calorieën misschien toch maar beter naast al het andere wat ik nog eet. 

De beruchte neulasta injectie heb ik mezelf niet meer hoeven geven, ik reageerde te heftig en heb nu een week extra tijd om bij te komen en ik vermoed dat ik deze week echt wel nodig ga hebben want man, wat voel ik mij alsof ik ben overreden door een vrachtwagen en een stoomwals tegelijk. Mijn energielevel daalt steeds meer naar beneden, om over mijn gemoedstoestand maar te zwijgen. Naast het feit dat mijn slijmvliezen in de ogen voor behoorlijk wat traanvocht zorgen (bijwerking chemo), voel ik mij ook erg verdrietig, slapen en huilen was vooral vandaag ussual business. Tussendoor probeerde ik even wat zon mee te pakken in de tuin, maar die koude wind maakte het er niet fijner op, dus dan maar weer naar bed en af en toe nog even wandelen met de hond. Ik weet nou niet zo goed wat de oorzaak is dat ik mij zo down voel. Is het hormonaal? komt het door de chemo? komt het besef nu pas bij mij binnen? geen idee...... de emotionele rollercoaster nam vooral vandaag de overhand en het voelt dan even alsof ik net een klein heuveltje op aan het klimmen ben en de Mount Everest er nog achter ligt. 

Levy mijn oudste zoon was ook een paar dagen flink ziek, hij had de griep en man wat baalde ik dat ik er niet voor hem kon zijn, ff een pan soep brengen of ff wat boodschappen met flink wat fruit voor hem halen, wat voelde ik mij machteloos. Hij is wel weer opgeknapt daar niet van, maar ik werd geconfronteerd met mezelf en mijn ziek zijn terwijl ik juist de verzorger wil zijn. 

Gisteren was het koningsdag en ben ik even met Martijn en Lyam de kleedjesmarkt over geweest, maar na het vinden van de oranje tompoucen waar ik heel veel zin in had hield ik het voor gezien en ben ik mijn bed weer in gedoken. Ik hoop in iedere geval snel weer een beetje uit die emo trip te komen zodat we lekker kunnen gaan genieten van het mooie zomerweer wat er aan gaat komen.

3 reacties

Lieve Zip, wat verdrietig zoals je je nu voelt. Je moet het ook allemaal maar kunnen verwerken, en ook zo oneerlijk ook als je nog zo jong bent. Denk aan jou schat. Huilen misschien wel goed....geef er maar aan toe. Veel liefs voor jou. Doe elke dag kaarsje voor je aan en denk elke dag aan je en stuur positieve energie. 

Laatst bewerkt: 29/04/2024 - 16:50