19. Vallen en weer opstaan..............

De laatste AC kuur heeft er wel flink ingehakt, mentaal was het een dingetje omdat je weet dat dit de laatste van de vier zware was, maar fysiek heeft het ook wel behoorlijk wat gedaan 😵‍💫. Trap lopen voelde alsof ik een marathon aan het lopen was..... eerst een halve minuut hijgend bijkomen voor ik weer verder kon, zo niks voor mij dit 😝. Maar goed, na 5 dagen beroerd voelen wat ik eigenlijk het ergste vond neem ik mijn slechte conditie maar voor lief, het zij zo. 

Vorige week de MRI en Pet scan gehad, stiekem de uitslagen al bekeken via mijn dossier maar vanmorgen de officiële uitslag van de oncoloog. De tumor bestaat uit verschillende kankercellen, hormoongevoelige en Tripple Negative (zeer agressief) cellen. De AC kuren hebben de cellen die hormoongevoelig waren goed aangepakt, mijn tumor is van 4,1 cm naar 1,4 cm geslonken dat is dus fantastisch nieuws. "Maar" zei de oncoloog, "de tumor is niet volledig weg" en daar gingen ze al eigenlijk vanuit omdat de Tripple Negative cellen niet op de AC kuren reageren. Dus feitelijk gezien krijg ik alsnog de Carbo (Carboplatin) kuren erbij en die kunnen behoorlijk pittig zijn 😔. Normaal worden deze 1x in de 3 weken gegeven, maar ik krijg ze nu elke week samen met de Paclitaxel (Taxol) maar in een lagere dosering. De bedoeling hiervan is dat de micro cellen geëlimineerd worden die misschien ergens in mijn lichaam zitten maar niet te zien zijn. De tumor in mijn borst is dan een goede referentiekader om te zien of deze kuur wel goed gaat aanslaan bij de deze cellen. De bijwerkingen die kunnen optreden bij deze chemo's is naast de misselijkheid e.d. ook neuropathie klachten wat uiteindelijk blijvend kan zijn, ik moet dit dus goed in de gaten blijven houden. Ik ging er eigenlijk al een beetje van uit dat ik deze kuur zou krijgen maar had toch een beetje de hoop dat dit niet hoefde, maar goed borstjes vooruit we gaan er gewoon weer voor. Gelukkig heb ik nog een week de tijd om bij te komen 5 juni krijg ik de eerste van de nieuwe reeks kuren en dat 12 weken lang, tot eind augustus ben ik er nog wel even zoet mee. 

De oncoloog wilde ook dat ik ging starten met Tamoxifen (anti-hormoontherapie) ik heb gevraagd of ik hiermee mag wachten tot na de chemo, deze vorm van therapie die ik 10 jaar lang moet slikken kan ook veel bijwerkingen hebben zoals opvliegers 🥵, emotionele onbalans, depressieve klachten. Wil niet zeggen dat dit voor iedereen geldt, wie weet valt het allemaal reuze mee, maar laat mij alles maar liever even in stapjes doen, chemo is al geen pretje en als je dan nog naast de opvliegers misschien ook nog opvliegend kunt worden dan pas ik liever nog even....... ook beter voor mijn omgeving denk ik 🤪
Gelukkig was dit geen probleem en mag ik starten na de chemo. 
Het is een kort verslagje geworden, meer zit er even niet in omdat de vermoeidheid toeslaat. 

Tot snel