112. Vijf jaar...
Vijf jaar geleden kreeg ik de diagnose blaaskanker. Mijn wereld stortte in. Een turbulente tijd vol angsten, vragen en onzekerheden brak aan. In een poging om grip op de zaak te krijgen begon ik met bloggen hier en dat was achteraf bezien de beste beslissing ooit.
Wat heb ik in al die jaren ontzettend veel steun ontvangen. Hartverwarmende reacties gekregen en zoveel bijzondere mensen leren kennen.Ik heb me hier op kanker.nl geen moment eenzaam of onbegrepen gevoeld. Er was altijd wel een virtueel luisterend oor te vinden, altijd wel een blijk van medeleven of een welgemeend advies. Het heeft me door heel veel moeilijke momenten heengeholpen.
Naast alle steun en medeleven heb ik ook veel verdriet gehad. Verdriet om het afscheid van dierbare lotgenoten die deze ziekte niet hebben overleefd en iedere keer borrelde dan toch weer die ene vraag omhoog; 'waarom zij niét en ik wél'.
Er is geen antwoord op deze vraag.
Ik heb me ook vaak boos en opstandig gevoeld. Telkens als een lotgenoot een slechte uitslag kreeg te verwerken borrelde de boosheid en opstandigheid omhoog en riep ik uit dat het niet eerlijk was en zo verdomd meedogenloos.
En dat is het ook.
Vijf jaar verder zit ik nu, op wat darmprobleempjes na, in goede gezondheid dit blog te typen. Dit had ik vijf jaar geleden niet durven dromen. Ik voel me intens dankbaar voor alle goede, waardevolle en bijzondere dingen die ik gedurende die periode óók heb meegemaakt.
Dankbaar voor alle mensen die er toen voor me waren toen ik dat zo heel erg hard nodig had en die er nu nog steeds voor me zijn om het leven mee te vieren. Dankbaar voor een plek als kanker.nl en jullie, dierbare lotgenoten die deze plek zo waardevol en bijzonder maken!
Ik wens jullie Fijne, Warme en Liefdevolle feestdagen en alle goeds voor 2020!
8 reacties
Lieve Rita,
Je eerste lustrum na je slechte diagnose... wat fantastisch voor je! De afgelopen vijf jaar heb je alle hoeken en gaten van je emoties gezien en wat geweldig dat dat niet alleen de donkere krochten waren. Mooi om te lezen dat je hier op deze site je gevoelens kon delen en ook zo veel steun, begrip en medeleven vond. Maar ook kon géven aan mede-bloggers - waaronder ik. Dank daarvoor! En nu ben je vijf memorabele jaren verder en is er voor jou veel om dankbaar voor te zijn. Ik snap het helemaal. Ik wens je nog heel veel lustrums toe, met iedereen die je lief is!
Dikke X,
Carolina
Beste Rita,
Fijn om te lezen hoeveel steun en begrip je in deze groep hebt gevonden .Daar kan ik ook kracht uit putten en ben ook " blij" dat ik daar bij mag horen.Vind het fijn dat ook ik mijn verhaal heb kunnen doen .Het brengt een stukje rust op een of andere manier omdat ik me begrepen voel .Ik hoop ook dat ik na 5 jaar deze boodschap heb . In ieder geval fijn voor jou dat dat je dit hoofdstuk hebt kunnen afsluiten....Voor jou en je naasten fijne Kerstdagen en alle goeds voor het nieuwe jaar....
Lieve groet, Marie-An
Dat wens ik jou ook
Pie195
Lieve Rita,
Wat fijn, een ieder hier op kanker.nl gund elkaar dat. Palitatief of genezen we zijn er voor elkaar. Ik had dit zo ook nooit verwacht. De steun het medeleven zo geweldig. Het is goud waard.
Wat geweldig dat het nu goed met je gaat op wat darm problemen na.
Liefs Alice❤
Ook voor jou en alle mensen om je heen wens ik jullie fijne dagen.🌲🌲
Hallo Rita. Fijn weer een bericht van jou te lezen. En fijner nog te lezen dat het weer goed met je gaat. Het was een hele reis door moeilijk begaanbaar gebied, maar je hebt het gelukkig gered met veel hulp en steun hier, maar ook met tomeloze inzet en doorzettingsvermogen van jezelf. Ik wens je hele fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2020. Anne
Lieve Rita, wat verwoordt je dat mooi! Speciaal om te lezen dat je de steun die mensen je hier willen geven, ook daadwerkelijk als zodanig hebt mogen ervaren en voelen. En ik herken jouw gevoel van oneerlijkheid. Het lastig vinden 'te accepteren' dat het met jou goed gaat en met anderen niet. Het zou gewoon met iedereen goed moeten gaan! Iedereen zou van kanker moeten kunnen genezen of in stabiliteit een lang leven moeten kunnen leven. Het is best moeilijk zelf best goed in een wereld met slechte prognoses te zitten. Doorspekt met dankbaarheid dat het zo is......
Wens je ook bijzondere en mooie dagen. Met de warmte, dankbaarheid en liefde die je zelf naar ons uit. Liefs xxx Hebe
Rita jij vooral ook bedankt voor het geven van woorden aan dingen die ik en anderen vaak niet kunnen zeggen maar die wel in ons leven. Ik sta zelf bewust alleen stil bij geboortedagen en nooit bij sterfdagen. Ik wil mensen altijd weer even voelen zoals ze leven voor mij, want de dood is voor mij slechts een horizon. En een horizon is slechts een grens aan mijn gezichtsvermogen. Maar je diagnosedag is eigenlijk 2in 1 realiseer ik me nu. Dat gebeurt nou altijd bij jouw blogs...ik ga er anders door kijken en denken. Alle goeds voor jou, en ook voor je lezers en reageerders, want ook van hen heb ik veel geleerd.
Lieve Rita
Mooi verwoord heb je het. Ik wens je een fijne jaarwisseling en op naar een gezond 2020.