16. En nu lekker vrij tot 12 mei.......!

Gisteren voorlopig de laatste blaasspoeling gehad en mag nu wegblijven tot 12 mei, pas dan staat de 5e blaasspoeling op het programma. Heerlijk!!! Even geen ziekenhuis, even geen bijwerkingen van de spoelingen en even helemaal geen 'kankergerelateerde" afspraken! Ik mag mijn leven nu weer even helemaal zelf invullen en dat voelt zo geweldig!!! Bang om in een gat te vallen ben ik niet want de komende weken staan weer als vanouds vol gepland met activiteiten.

Zo ga ik vrijdag mijn nieuwe sportschema bespreken met de fysio en dan om te beginnen 3x per week een uur sporten in de sportschool onder de, in mijn geval noodzakelijke, begeleiding en bewaking van de fysio. Mijn, tot "pap" geworden spieren, moeten nodig weer eens stevig aan het werk worden gezet en ook de extra kilo's, die er als gevolg van het stoppen met roken zijn bijgekomen, moeten er afgetraind worden. Heel veel werk aan de winkel dus!

Om toch nog een beetje vrije tijd over te houden, naast mijn 5 daagse werkweek, heb ik met mijn werkgever afgesproken dat ik elke dag een uurtje eerder stop met werken. Op die manier sla ik twee vliegen in een klap; ik raak eindelijk door de enorme berg van opgebouwde snipperdagen heen en het gaat niet ten koste van mijn vrije tijd die ik nodig heb om te herstellen en andere leuke dingen te kunnen doen.

Hoewel de vrije tijd voorlopig niet echt 'vrij' zal zijn want mijn man en ik hebben het plan opgevat om de tuin ingrijpend te gaan veranderen! Ik heb een prachtige tuin, niet bijzonder groot, maar het is op zijn zachtst gezegd nogal 'weelderig' begroeid! Om toch nog door de bomen het bos te kunnen zien (of in ons geval bij gebrek aan bos, op zijn minst de andere kant van de tuin), moet er regelmatig gesnoeid worden. Mijn man heeft wel de wil, maar niet het inzicht en de groene vingers, dus komt het meeste snoeiwerk op mijn schouders neer en aangezien mijn spieren na al die maanden gedwongen rust, in pap zijn veranderd .....

Aan de ene kant heb ik ongelooflijk veel zin om in de tuin aan de slag te gaan, maar aan de andere kant heb ik ook moeite om mijn vertrouwde plekkie te zien veranderen. Er zijn de afgelopen maanden al zoveel vertrouwde dingen veranderd in mijn leven en nu is dan de tuin aan de beurt. Mijn man kon de noodzaak van die verandering zo treffend opmerken; 'als ik naar de huidige tuin kijk, dan zie ik jou daarin terug, levendig, kleurig, creatief, impulsief en veel, veel te veel voor zo'n kleine tuin en zo'n klein vrouwtje!' Hij heeft gelijk, die wijze man van mij zonder groene vingers!

Ik zal moeten leren mijn leven een andere invulling te geven, grenzen aan te brengen en niet meer op de 'vertrouwde, vaak impulsieve wijze' doorgaan met alles tot de grenzen ver overschreden zijn. Ik zal moeten leren om tijdig een pas op de plaats te maken en mijn leven, tuin en tijd een beheersbare invulling te geven. Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat vooral dit laatste een moeizaam karwei zal worden......maar ik ga ervoor!!!

https://www.kanker.nl/rita1958/blog