42. Foutje....

Afgelopen Maandag stond de geplande Tur Blaas op het programma. Vlak voor de operatie sprak ik nog even met mijn behandelend uroloog die me verzekerde dat ik de volgende dag weer thuis zou zijn. Ergens halverwege de operatie ging er iets mis doordat het lisje waarmee de tumor wordt weggeschraapt een onverwachte beenreflex tot stand bracht waardoor de blaas inklapte en het listje zich door de blaaswand boorde.

Gevolg hiervan is dat er een flink gat in de blaaswand is ontstaan dat vanzelf weer moet genezen. Dit betekent voor mij nu dat ik in het ziekenhuis aan bed geluisterd zit, en mijn blaas d.m.v. een catheter voortdurend wordt drooggehouden.Om de pijn van de beginnende buikvliesontsteking als gevolg van de gelekte spoelvloeistof in de buikholte enigszins draaglijk te houden, krijg ik meerdere keren per dag morfineinjecties en zit hier nu zo stoned als een garnaal een beetje voor me uit te staren.

Als alles goed gaat mag ik einde van de week naar huis en hoewel ik baal als een stekker en in het begin best wel boos was, hebben de vele excuses van de uroloog en de uitstekende verzorging van het verplegend personeel, heel veel goed gedaan. Dit voorval had bij iedereen kunnen gebeuren en is de grootste nachtmerrie voor de urologen, tijdens een Turt. Ik neem de beste man dus ook niets kwalijk, maar waardeer wel zijn oprechte spijtbetuigingen over dit vervelende voorval....

Wordt vervolgd...

https;//www.kanker.nl/rita1958/blog