60. Het warrige bos van diëten en alternatieve geneeswijzen...
Ik lees nogal wat blogs van lotgenoten en daarin komen er de laatste tijd steeds meer voorbij waarin diëten en/of alternatieve geneeswijzen worden besproken. Heel interessant om te lezen en te volgen, maar heel vaak zie ik dan even door de bomen het bos niet meer en vraag ik me af wat nou werkt en wat nou niet werkt in de strijd tegen kanker. Zo lees ik heel vaak dat suiker een grote boosdoener is, maar wat als je al ruim twintig jaar nagenoeg suikervrij door het leven gaat en desondanks de kanker toch toeslaat?
Ik ben gestopt met het nuttigen van suiker omdat mijn alvleesklier nogal onregelmatig werkte als gevolg van een annorexia periode in mijn puberteit. Vanaf dat moment heb ik de toegevoegde suikers uit mijn dieet geschrapt. Uiteraard worden koolhydraten omgezet in suiker en ook daar ben ik me terdege van bewust en eet daar niet meer van dan voor mijn lichamelijk functioneren noodzakelijk is. Fruit eet ik alleen na een intensieve sportsessie omdat mijn bloedsuikerspiegel dan onaanvaardbaar laag is en het nuttigen van alcohol blijft beperkt tot enkele glaasjes wijn per jaar. Je zou dus de indruk kunnen krijgen dat kankercellen hierdoor een vroege hongerdood zouden sterven, maar toch kreeg ik kanker...
Ik lees ook steeds vaker dat zuivelproducten een mogelijke oorzaak van kanker zijn, maar ook die producten ontbreken in mijn dagelijkse voedingspatroon. Ik gebruik plantaardige margarine en 'kaas' waarin de dierlijke vetten zijn vervangen door plantaardige vetten en je zou dus kunnen denken dat ik heel goed bezig was, maar toch kreeg ik kanker...
Zou tarwe dan een boosdoener kunnen zijn? Doordat mijn darmen dit goedje niet kan verdragen ben ik jaren geleden overgestapt op biologische speltproducten en daar worden mijn darmen heel erg blij van, maar toch kreeg ik kanker...
Zou vlees dan de boosdoener kunnen zijn? Ook het gebruik van vlees en vleesproducten zijn geminimaliseerd in mijn voedingspatroon en als ik al vlees eet, dan doe ik dat nooit in combinatie met koolhydraten, gewoon omdat mijn alvleesklier deze combinatie niet echt prettig vind, maar toch kreeg ik kanker...
Zou roken dan een boosdoener kunnen zijn? Het antwoord op deze vraag is een eenduidig Ja en ik heb me jarenlang bezondigd aan deze gewoonte en dus kreeg ik kanker...!
Rigoureus stoppen met deze gewoonte heeft er tot voor kort niet voor gezorgd dat de kanker wegbleef, dus zou je veronderstellen dat er meer voor nodig is om de kanker een halt toe te roepen. De veelbesproken abrikozenpitten dan? Ook die nuttig ik al jaren, niet omdat ik me ervan bewust was dat die kankercellen om zeep zou helpen, maar gewoon omdat ik die zo lekker vind.
Zou het dan mijn imuunsysteem zijn? Ik ondersteun mijn immuunsysteem al jaren met voedingssupplementen, vitamine C en D, spring bijna dagelijks op mijn trampoline en toch... kwam de kanker terug!
Doordat ik dus door de bomen het bos niet meer zie, ben ik gestopt met het luisteren naar de adviezen van anderen en in plaats daarvan heb ik inmiddels geleerd om naar mijn eigen lichaam te luisteren. Als mijn lichaam me verteld dat ik, om voor mij onverklaarbare redenen, een aanzienlijke hoeveelheid rode paprika's moet eten, dan volg ik blind dit advies op en als dan blijkt dat ik een dag later verkouden begin te worden, dan snap ik waarom een extra voorraad vitamine C gewenst was.
Ik bedoel maar te zeggen dat ik niet echt wijzer wordt van alle voedingsadviezen en alle alternatieve geneeswijzen, ik volg ze op de voet, maar weet me er niet echt goed raad mee en dus volg ik bij gebrek aan beter, de adviezen van mijn lichaam maar op en of die in staat zijn om ervoor te zorgen dat de kanker wegblijft......pffft ik zou het niet weten... jullie wel?
www.kanker.nl/rita1958/blog
19 reacties
Ook ik lees elk blog en zie veel diëten langskomen en denk net als jij "wat is nou het ultieme dieet?"
Als ik jouw blog lees kan ik alleen maar denken "wat zou zij nog meer moeten doen?" Vind dat je al zoveel weglaat of juist toevoegt uit/aan je eetpatroon.
Dat de sigaret geen vitamientje voor ons lichaam is geweest weten we inmiddels maar of je daardoor nu persé kanker hebt gekregen? Ik betwijfel dat : grote voorbeeld Johan Cruijff! 25 jaar geleden gestopt en toch longkanker. Verder ken ik teveel mensen die tot aan hun dood gerookt hebben (waaronder mijn eigen opa die 96 mocht worden) en die nooit kanker hebben gekregen. Ook, en helaas ook onder onze lotgenoten, mensen die nooit gerookt hebben maar toch (long)kanker hebben gekregen.
Roken hoorde er in onze tijd gewoon bij: mijn eigen huisarts had een joekel van een asbak vol met peuken en stak er gerust tijdens spreekuur weer eentje op. Bij verjaardagen stonden de glaasjes met caballero en stuivesant (voor de gasten) naast de pepsils (terwijl er door niemand van ons gezin gerookt werd; wat ik op latere leeftijd wel stiekem ben gaan doen). Was je jarig dan deelde je sigaretten uit aan de mannelijke leerkrachten, de vrouwen mochten een bonbon kiezen. Wat ik hiermee wil zeggen? Dat je je ditzelf niet mag verwijten (zo lees ik het uit jouw blog). Gelukkig is er bij mij niet één arts geweest die mij hierover verwijtend heeft aangesproken.
Ook ik weet dus niet welk voedingspatroon wij kankerpatiënten zouden moeten volgen, denk dat dat waar je je goed bij voelt het beste is.
Dikke kus
Gerdine
Er is minder discussie over de vraag wat slecht voor je is; roken, drinken, schadelijke stoffen en in ze algemeenheid alles waar "te" voor staat. En de dingen die we nu nog niet weten natuurlijk.
Wat is dan slecht voor je?
Het antwoord ligt denk ik in verschillen. Verschillen tussen ons als mensen. Sommigen kunnen 'oud' worden en het hele leven roken, drinken en alles teveel doen. Zonder kanker te ontwikkelen! Die mensen kunnen stellen dat er voor hun geen relatie bestaat tussen bijvoorbeeld roken en longkanker. Op een grotere groep mensen, blijkt er wel relatie te bestaan.
Wat is dan goed voor je?
Chemo voor de een, doet niets voor de ander. Bij sommigen volstaat een operatie, bij anderen komt het terug. Pitten doen wonderen, maar niet voor iedereen.
Van die pitten is niet bewezen... Dat klopt, maar dat geldt ook voor alle andere behandelingen. Hooguit dat ze het ziekteproces vertragen en dan nog maar voor een deel van de patienten. En dat is het lastige. Artsen kunnen niet eens voorspellen wat een behandeling voor je gaat doen. Alleen die wetenschap, zou 85% van de huidige behandelingen overbodig maken! (gok)
Ik was heel sceptisch over alternatieve middelen. Ik heb mijn mening bijgesteld. Niet omdat ik bewijzen heb, maar gewoon, omdat het goed voelde. En daar gaat het denk ik om. Wat jij ook stelt, je eigen instinct durven volgen.
En dan start de zoektocht, over een weg die voor iedereen anders loopt, zonder wegwijzers...
Wim
Lieve Rita,
Interessant onderwerp heb je aangesneden.
Mijn mening hierover is het volgende,
Als eerste denk ik dat de reden waarom mensen zo na gaan denken over de kanker en waarom wij die hebben is, omdat er geen medicijn voor is om het te genezen. De medische wereld is zoekende naar de oorzaak en naar de remedie. In de tussentijd hebben zij een aantal paardenmiddelen uitgevonden om de kanker zo goed en kwaad als het kan te bestrijden. Hierdoor worden wij zelf aan het denken gezet en gaat iedereen speculeren. Grijpen sommigen naar alternatieven, gooien weer anderen het op de voedselbronnen en blijven anderen bij de paardenmiddelen van de medische wereld. Niemand weet het echt.
Ik sluit mij aan bij wat jij schrijft, doe het op jou manier. Iedereen kent zijn eigen lijf en vooral ook geest het beste, en wanneer je dat volgt geloof ik dat je het minste stress gaat hebben. 1 Ding weten wij allemaal zeker en dat is dat stress voor een mens slecht is, dus dat moeten wij voorkomen.
Zelf heb ik van zoveel mensen adviezen gekregen en eerlijk gezegd gingen die het ene oor in en het andere oor weer uit. Ik had mijn weg al gekozen, en dan gaan twijfelen en mij laten beïnvloeden gaat mijn stress niveau geen goed doen.
Ik zie kanker als een evolutie die bij de tijd hoort waarin wij leven. Ons lijf moet zich aanpassen aan de nieuwe zo snel gekomen veranderingen in de maatschappij. Om er een paar te noemen: Geconserveerd voedsel, de snelheid van leven, het vele verkeer, veranderingen in de natuur en atmosfeer, en ga zo maar door......... En ach, ook dat is weer een herenspinsel van MIJ, niet gezegd dat het zo is natuurlijk.
Blijf, zoals je al doet, dicht bij jezelf. Volgens mij is nuchter verstand het beste om jezelf in zo'n goed mogelijke shape te houden. Dit is mijn bescheiden mening natuurlijk ;)
Liefs Sander
Dag Rita,
Fijn dat je dit onderwerp aansnijdt. Het is een vraagstuk waar iedere kankerpatiënt uiteindelijk mee te maken krijgt, maar waar denk ik geen eenduidig antwoord op is. Ieder mens is namelijk uniek. De een is gevoeliger/vatbaarder dan de ander. Ik geloof daarom niet dat er een universeel medicijn tegen kanker zal worden gevonden. Als ik Sanders woorden lees, hoor ik me zelf praten. Ik denk namelijk ook dat kanker een gevolg is van de manier waarop de mensheid en onze maatschappij zich ontwikkelen. Evolutie vind ik een mooi woord. Als gevolg hiervan krijgt ons lichaam onvoldoende benodigde nutriënten binnen, wordt het voortdurend mate belast met gifstoffen via voeding of omgeving (straling, bodem- en luchtverontreiniging), maar ook door continue stress of emotionele disbalans. Ons menselijk immuunsysteem kan de overbelasting op een gegeven moment niet meer aan. Per persoon verloopt dit proces uiteraard anders. Helaas constateer ik verder dat we met elkaar gevangen zitten in een systeem dat gedreven wordt door andere belangen (winst) en wat niet per definitie goed is voor de mens … kanker is een verdienmodel voor de industrie, waardoor het in stand wordt gehouden. We worden dom gehouden en hebben het niet door. Dit zal allemaal anders moeten … maar ik zou echt niet weten hoe. Ik kon me daar tot voor kort heel erg druk om maken, maar daar ben ik mee gestopt. Het geeft een boel stress en negatieve energie voor iets wat ik toch niet kan veranderen. Dus berust ik. Uiteindelijk zullen steeds meer mensen ontwaken en komt de verandering vanzelf tot stand (evolutie zorgt uiteindelijk voor herstel van natuurlijk evenwicht). Ik heb inmiddels kanker geaccepteerd als een kans om meer over waar het in mijn leven om draait te begrijpen en weer in verbinding te komen met mezelf door goed luisteren naar wat mijn lichaam, geest en ziel nodig hebben. Ik tracht zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven en te focussen op zaken waar ik invloed op heb. Op dit moment ligt dat op het gebied van voeding en levensstijl. Keuzes daarin maak ik met mijn verstand, maar vooral met mijn hart. Ik volg mijn eigen pad.
wat een verademing te lezen dat je je afvraagt wat je aan moet met al die dieet en leef adviezen die er zijn.
En erger nog meteen gedeeld moeten worden aan je als je getroffen wordt door kanker, wat voor dieet je zal genezen welke regels je moet naleven om het niet te krijgen.
Zelf heb ik 10 jaar geleden o.a. een herseninfarct gekregen, ik rook niet ik drink niet en wandel elke dag minstens een uur, geen overgewicht dus ik zou het , zoals de arts zei, helemaal niet gehad moeten hebben.
Toch kreeg ik het.Net zoals de kanker.
Mensen snappen niet hoezeer het belast als er gezegd wordt dat als je maar minstens zoveel groenten en fruit eet je dit nooit zou krijgen....of als je vreemde zaadjes eet je er beter aan toe zou zijn.
De wereld is maakbaar geworden denken we dus alles heb je zelf in de hand als je maar maar eet wat je zou moeten eten....en dat varieert dus bij elk dieet...en je ertegen vecht....want anders trek je blijkbaar zelf de kanker aan door negativiteit....
eigenlijk heb ik ontdekt dat er veel liefdeloosheid is onder al deze adviezen.
Iedereen kan kanker krijgen...elk DNA is generaties lang geprogrammeerd....ik leef met de volgende gedachten...leef je leven zoals je denkt dat je kan doen en eet en drink met mate....en vergeet vooral niet te lachen....vooral om jezelf.....
Ooit zei een leraar tegen me...je kan je niet de hemel in eten of drinken...
dat heeft me veel rust gegeven...het is zo....leef en doe wat voor jou goed is en denk niet dat je er niet komt als je het anders doet dan sommige mensen zo met nadruk vertellen wat ervoor nodig is om ergens te komen...
Kanker is domme pech hebben....gelukkig en helaas zijn we met velen....laten we elkaar vast houden ..helender dan welk dieet ook is de liefde en het begrip wat we elkaar kunnen geven...
groetjes tiny.
Wat fijn en waardevol dat je me laat weten hoe jij in dit proces staat en hoe jij omgaat met alle ingrediënten uit het warrige bos van aangeboden alternatieven. Het sterkt me in mijn aangeboren overtuiging dat toeval niet bestaat en dat ieder een uniek levenspad moet bewandelen. De onzekerheid van kanker heeft me geleerd om steeds meer op mijn eigen gevoel te vertrouwen, maar ik vind het nogal vermoeiend dat vooral de buitenwereld daar moeite mee heeft en min of meer van mij verwacht dat ik die overtuiging nader toelicht. Desondanks slaag ik er steeds meer in om me op mezelf te focussen, maar toch voel ik me daardoor soms een eenling en daar heeft het sociaal ingestelde deel van mij soms moeite mee. Ik wil niemand veroordelen en niemand buiten sluiten en heel vaak bekruipt me het gevoel dat ik dat wel doe met mijn 'eigenwijze' denkwijze. Ik ben zo ontzettend blij te lezen dat er meerderen zijn die mijn overtuiging; dat ieder zijn eigen weg moet zien te vinden, onderschrijven. Dat maakt deze ervaring een stuk minder eenzaam. Nogmaals dank voor je positieve inbreng!
Ik geloof er allemaal niet zo in. Men weet nog lang niet alles over goede voeding, levenswijzen en waarom mensen ziektes krijgen. Wat denk ik nooit kwaad kan is te proberen zo zuiver mogelijk te eten. Helaas is dat voor een groot deel een kwestie van vertrouwen. Je moet maar geloven dat iets geproduceerd is zoals gezegd. Geld lokt.....
Wij krijgen niet voor niets ergens trek in, dat is een signaal van ons lichaam dat er behoefte is aan een voedingsmiddel.
MAAR.......dat systeem is bij velen (ook bij mij!) helaas verstoord door de levenswijze van jongs af aan. Ik denk dat het goed zou zijn als we dat systeem zouden kunnen resetten. Hoe? dat is een grote vraag die ik ook niet kan beantwoorden. Ik ben al helemaal een slecht voorbeeld omdat ik vanaf mijn pubertijd overgewicht heb. Rita, verstandige meid, doe zo voort, luister naar je lichaam.....
Veel liefs Juffie
En dan nog iets over overgewicht....wie zegt of bepaald dat het niet goed is? Misschien heb jij volgens de statistieken een overgewicht, maar is dit gewicht precies goed voor jou om je goed te kunnen voelen en te functioneren.....statistieken.....ook daar kan ik niet veel mee, jij wel? Wil je dat ik je dubbele reactie verwijder, mij stoort het niet hoor! Dubbeldikke knuffel en heel veel liefs!
Als ik dan eens (helaas, het een verslaving) de behoefte heb om me vol te proppen dan kies ik voor dingen die toch een zekere goede waarde voor mijn lichaam hebben en geen troep.
Rita haal het eerste stukje maar weg, vind het toch een beetje raar staan, zo dubbel.
Heel veel liefs van Juffie en haar hubbie.
Maar.....ik ga het compliment accepteren, niet wegwimpelen, en het ter harte nemen.
Wat dacht je trouwens van jezelf.
Jij mag er ook zijn hoor. Ik heb je als een lieve heerlijke, sterke vrouw leren kennen.
Veel mensen, waaronder zeker mijn persoontje, hebben steun aan jou woorden en je meeleven, zeker weten.
Dikke knuf voor jou van ons.