69. Door een andere bril bekeken...!

Vreemd, hoe je kijk op dingen kan veranderen wanneer je die door een andere bril bekijkt. Nu was ik wel toe aan een andere bril, want in tegenstelling tot mijn lichaam, zijn mijn ogen verrassend goed vooruit gegaan (is wellicht een positief effect van het trampolinespringen). Naast nieuwe glazen dus ook maar meteen gekozen voor een nieuw montuur, al kun je dat eigenlijk geen montuur noemen want met twee poten en een stukje neus heb je het wel gehad. Ineens was ik de 'begrenzing' van de glazen beu en vond het op de een of andere manier ook niet meer passen bij het gezicht dat me in de spiegel aankeek.

Zoals wel meer dingen me de afgelopen periode ineens niet meer leken te passen en schreeuwden om verandering. Ik ben altijd een kleurliefhebber geweest, heb me altijd omringd met bepaalde kleuren zonder er bij stil te staan wat die kleuren nu eigenlijk betekenen. Daar kwam verandering in tijdens en na een consult van een liefdevolle en uiterst deskundige kleurconsulente die mensen letterlijk deed stralen. Op dat moment begon ik niet alleen de kleurkeuze van mijn kleding aan te passen, maar begon ik mezelf ook af te vragen waarom ik me ineens aangetrokken voelde tot een geheel nieuwe kleur in mijn tuin en interieur.

Als kind, opgroeiend in een naargeestig klimaat, was vooral oranje mijn lievelingskleur. In mijn volwassenen leven veranderde die voorkeur vooral naar de paarstinten en verdween het oranje langzaam maar zeker uit beeld. Op het moment dat er in mijn blaas een tumor woekerde en ik van het bestaan daarvan nog niet op de hoogte was, voelde ik op de een of andere manier de dringende noodzaak om me te omringen met een totaal andere kleur; Wijnrood!

Ik begon voorzichtig deze kleur toe te passen in mijn tuin en nadat de diagnose was gesteld en ik weer in rustiger vaarwater was gekomen, voelde ik begin dit jaar opnieuw de dringende behoefte om deze, ietwat eigenzinnige kleur in mijn interieur toe te passen. Inmiddels is de interieurverandering voltooid en pas recent realiseerde ik me dat deze kleur synoniem is geworden voor de ' kankerperiode' in mijn leven. Tijd dus om de betekenis van deze kleur te achterhalen en ik vond er vele, maar de betekenis; ' moeilijkheden overwinnen, verbannen van negatieve energie, veranderingen, moed en lichamelijke kracht leken me opeens de juiste ingrediënten te zijn om met een ziekte als kanker te kunnen dealen! Wonderlijke samenhang toch weer.

Recent opnieuw een gewaagde kleurwijziging toegepast in mijn tuin; opeens voelde ik de dringende behoefte om een flinke scheut roze aan het wijnrood toe te voegen (ik haat roze) en nu staat een eerder verwaarloosde en onooglijke schuurmuur, opzien te baren en aandacht te trekken in rozerood. Hellup, waar gaat dit heen?

Is het toeval dat ik, sinds het rozerood in mijn leven is gekomen, eindelijk mijn weerzin heb overwonnen en me gehoorzaam elke ochtend in de zo afgrijselijke rug bandage hijs? Dit ruggesteuntje dat ik zo vreselijk haatte ondanks het feit dat ditzelfde 'kreng' me verlichting biedt en me gemakkelijker in de juiste houding brengt en houdt waardoor ik energie overhoud om andere dingen te doen. Waarom heb ik toch zo'n ongelooflijke moeite om hulp in welke vorm dan ook, te accepteren? Waarom verplicht ik mezelf steeds om voor de moeilijke weg te kiezen?

Is het toeval dat vlak na het rozerood ik benaderd werd met de vraag of ik moderator van de blaaskanker groep en nierkanker groep wilde worden? Een mogelijkheid die me behoorlijk overviel en waar ik toch even flink over na moest denken, want wie ben ik om deze nuttige en belangrijke taak om mijn schouders te willen nemen? Er volgde een flinke strijd met mijn, kennelijk diepgewortelde, minderwaardigheids gevoelens maar uiteindelijk won het rozerood in mij en ben ik inmiddels toegetreden tot het korps van moderatoren op deze site. Een site die ik inmiddels ben gaan beschouwen als een belangrijke digitale ontmoetingsplek van lotgenoten waarvan er velen een plekje in mijn hart hebben gekregen en die ik volg in hun proces. Als 'gastvrouw' hoop ik een bijdrage te kunnen leveren zodat de deelnemers zich welkom en begrepen zullen voelen op deze site, maar wat heeft dit een innerlijke strijd gekost zeg!

Ik wacht maar af wat deze kleur nog meer gaat brengen in mijn leven en ik denk dat het hoog tijd is om deze, zo gehate kleur roze, eens aan een nader onderzoek te onderwerpen..

http://www.kanker.nl/rita1958/blog