7. de waarde van het bloggen op kanker.nl

Ik ben de titel van dit blog al verschillende keren tegengekomen, zij het dan in iets andere bewoordingen en deze titel is dus eigenlijk een beetje 'gejat' (ik zal de eigenaar in kennis stellen van deze diefstal) maar dekt wat mij betreft volledig de lading van hetgeen ik wil delen.

Vanmorgen stelde ik mezelf de vraag in hoeverre ik het bloggen op deze site als waardevol ervaar. Ik ben nu ongeveer een maand actief op deze site en merk dat het van me af schrijven van alles wat door mijn hoofd spookt, een therapeutisch effect heeft. Het helpt me aan de ene kant enigszins orde in de enorme chaos in mijn hoofd te scheppen en anderzijds helpt het me om de lading van kanker niet langer te ontkennen. Ik ben van nature geneigd eigen pijntjes en ongemakken te bagatelliseren en deed dat aanvankelijk ook toen ik werd geconfronteerd met kanker. "Kwestie van tumor weghalen, herstellen en dan weer vlug terug naar mijn oude leventje van voor de kanker". Helaas blijkt dat niet zo simpel te zijn en het lezen van de ontelbare ervaringen hier op deze site, dwingen me min of meer om een aantal pijnlijke feiten onder ogen te zien; "mijn oude leventje komt niet meer terug" en "van kanker genees je niet, dat heb je de rest van je leven".

Deze confronterende feiten grijpen me heel vaak letterlijk naar de strot waardoor ik het gevoel heb dat ik stik. Het voelt alsof ik opgesloten zit in een donkere ruimte waarin groot gevaar schuilt en waar ik zo snel mogelijk moet zien uit te komen. Helaas, kan ik de uitgang niet vinden en raak dan volledig in paniek. Vreemd genoeg verdwijnt die paniek als ik me realiseer dat die uitgang er ook niet is en het zinloos is om daar naar te blijven zoeken. Op die momenten is deze site extra waardevol voor me. Ik lees ('luister naar' om in mijn beeldspraak te blijven) de ervaringen van alle lotgenoten, die net als ik, gevangen zitten in dezelfde situatie, in dezelfde verstikkende ruimte zonder uitgang. Naast herkenning levert dit voor mij vooral veel verbazing en nog meer bewondering op.

Als beginnend 'gevangene' kon ik me absoluut niet voorstellen dat het leven ooit weer waardevol zou worden zolang ik in deze situatie gevangen zit. De ervaringen hier hebben me echter laten zien dat het wel degelijk mogelijk is om een waardevol leven te leiden binnen de beperktheid van de situatie. Een belangrijk element daarin blijkt het vermogen te zijn om in het NU te leven. Dat te leren zal voor mij een hele uitdaging worden, maar ik weet me gesteund en geholpen door al die lotgenoten hier, die ontdekt hebben dat de uitgang uit de verstikkende situatie, voornamelijk gevormd wordt door te leven in het NU.

Dank aan allen voor het delen van jullie ervaringen!

https://www.kanker.nl/rita1958/blog