79. Pijnlijke oplossing...
De afgelopen weken ben ik op ontdekkingsreis gegaan. Niet naar verre oorden of paradijselijke eilanden in de zon, nee gewoon heel dicht bij huis en vooral heel dicht bij mezelf. Reden van deze reis was de aanhoudende pijn in mijn blaas, die na de cystoscopie alleen maar erger leek te worden. Alhoewel ik nooit eerder een 'echte' blaasontsteking heb gehad vond ik het nu toch wel verstandig om mijn urine te laten checken bij de huisarts om het e.e.a. uit te sluiten. Zoals verwacht was de uitslag ook dit keer geen blaasontsteking en bleef ik zitten met de vraag; wat nu te doen?
Ik ben niet echt een type om pijn en aanverwante zaken lijdzaam en passief te ondergaan en ik vond het dus de hoogste tijd om in actie te komen, ik wist alleen nog niet hoe en waarmee. Google bracht me ook niet echt verder en iedere creatieve zoektocht leverde toch weer dezelfde resultaten op; middelen die het leed van een blaasontsteking kunnen verzachten..... ik had weliswaar alle verschijnselen, maar geen blaasontsteking. Gefrustreerd dat ik geen middelen of remedies kon vinden die mijn pijnklachten kon verzachten, besloot ik na een vreemd soort interne dwang, mijn toevlucht te zoeken in Cranberry capsules.
Tot mijn grote verrassing voelde ik na slechts twee dagen al een afname van mijn pijnklachten. De pijnlijke aandrang verminderde en ook het branderige gevoel tijdens het plassen nam aanzienlijk af. Na twee weken capsules slikken, bleef 'slechts' het pijnlijke invouwen van de blaas voelbaar en omdat die situatie niet verder verbeterde, besloot ik te stoppen met de capsules. In het vertrouwen dat middelen en remedies tegen een echte blaasontsteking ook heilzaam zijn bij een chemische blaasontsteking, ging ik het fenomeen 'pijnlijke blaas' verder onderzoeken en ik stuitte al heel snel op Interstitiele cystitis, beter bekend als het pijnlijke blaassyndroom.
Hoewel deze diagnose niet bij mij is vastgesteld, had ik wel veel van dezelfde verschijnselen en ik besloot alle remedies die de kwaal kon verlichten, uit te proberen. Nu was dat gemakkelijker gezegd dan gedaan, want dat zou betekenen dat ik dan op een bewuste manier met mijn voeding moest omgaan en daar lag nou net het probleem. Om als ex-anorexialijder, weer 'normaal' te kunnen eten was het noodzakelijk om alle emoties die bij eten horen, uit te schakelen. Ik leerde smaak en geur uit te schakelen en op vaste tijden te eten. Op die manier hoefde ik over die handeling niet meer na te denken en zoals je een auto voltankt met benzine, zo voorzag ik mezelf 3x daags van brandstof. Een paar ingrediënten zijn in de loop van de jaren door die barrière heengebroken en daar mag ik van mezelf dan ook intens van genieten....en laat dat nou net die ingrediënten zijn, die je bij een pijnlijke blaas beter kunt vermijden....koffie en chocolade want die kunnen de blaaswand irriteren en aangezien mijn blaaswand al geïrriteerd was.... Zucht!
Ik moet eerlijk toegeven dat ik het leven heel oneerlijk vond en me behoorlijk zielig voelde bij die constatering, maar omdat een slachtofferrol me niet van de pijn zou afhelpen, gaf ik mezelf de welbekende schop onder de kont. En zo maakte ik diezelfde avond in plaats van mijn zo geliefde chocoladedrankje (cacaopoeder, vanillestokje en gekookt water) een kopje kamillethee en ik moet zeggen.... het geeft een stuk minder rommel op het aanrecht. De volgende dag begon ik de koffieconsumpties drastisch te verminderen in de hoop dat het allemaal niet zou helpen, maar helaas... Het hielp wel en niet zo'n klein beetje ook..... Het invouwen van de blaas doet inmiddels een stuk minder pijn.
Dus nu zit ik in plaats van een heerlijk kopje geurige koffie, met een zuur gezicht een schaaltje magere yoghurt leeg te lepelen en neem ik in plaats van mijn heerlijke chocoladedrankje een handvol versgeplukte peterselie. Heel verantwoord en heilzaam voor mijn blaas, maar op de een of andere manier voelt dit 'goed voor mezelf zorgen' aan de ene kant na twee weken toch nog steeds alsof er iets van me afgenomen is, maar aan de andere kant ben ik natuurlijk dolblij dat mijn blaas een stuk minder pijnlijk is...
www.kanker.nl/rita1958/blog
18 reacties
Is het een keuze, pijn of even een lekker momentje met koffie en chocolade??
liefs, Doortje
dikke kus
Dientje
Voor de veelvuldige migraine aanvallen ging ik ook aan de slag met een dieet....mijn kopje koffie te moeten missen vond ik een straf....terwijl ik er maar een dronk per dag namelijk om de dag mee te beginnen...
ik voelde me dan ook bestraft....en gelukkig ;lag het bij mij niet aan dat kopje koffie dus dat geef ik mezelf weer...(wel aan de kaas wat ik ook vreselijk moeilijk vind want ik ben dol op kaas:(
maar als tip wil ik je graag meegeven dat het mij hielp dat ik van mezelf wel mocht ruiken aan de verse gemalen koffie....heel diep nam ik een teug lucht uit de zak en warempel het hielp....wie weet geeft het jou ook iets terug terwijl het je niet schaadt....ik hoop het....sterkte !
Goed om zelf aan de slag te gaan al moet je mentaal pijn leiden door de wijzigingen in je voedingspatroon. Ik bewonder je doorzettingsvermogen en inventiviteit.
Wat ik mis in je verhaal is of je een arts geconsulteerd hebt. Tenslotte heb jij een hele geschiedenis met die blaas dus ik zou als de donder de specialist raadplegen als ik in jouw schoenen stond.
Groetjes,
Dorothé
Het voornaamste is dat je pijn minder wordt en je blaas sneller herstelt.
Voorlopig rest me niets dan je veel succes te wensen met je zoektocht en maak er vooral geen te zwaar item van.
Liefs
Anne