Uitstellen

Wat eraan vooraf ging:

Het is eind november 2021 als mijn man te horen krijgt dat hij een uitgezaaide maagtumor heeft. De wereld waarin onze huis- en tuindieren een centrale rol spelen staat ineens stil. Terwijl mijn man (terecht) piekert hoe het nu verder moet draait mijn kop overuren. Het valt niet mee afscheid te moeten nemen van dieren die je al heel wat jaren hebt, maar ze verhuizen naar een kudde van een lieve kennis. Dat scheelt alvast heel veel werk, zijn werk. Ik kan er nu zijn voor mijn man die plotseling wel erg snel achteruit gaat. Ik verpleeg hem zelf en eind december sterft hij thuis in bijzijn van alles wat hij lief had.

Ondertussen loop ik al een poosje met rugpijn, niet zo gek want ik heb mijn man vaak moeten tillen. Als zijn begrafenis en alles eromheen achter de rug is kom ik eindelijk aan mezelf toe. In februari 2022 naar de huisarts voor de rugpijn en laat meteen even kijken naar dat deukje in mijn borst.  Als 'oude pleeg' weet ik dat je met deukjes of intrekkingen van borstweefsel meteen naar de huisarts moet gaan. Maar ik had geen tijd, mijn man was ziek, dus uitgesteld.