Over mij
Anderhalve week na mijn eerste diagnose 'vermoedelijk eierstokkanker' kreeg mijn man Roberto (57) een echo waaruit bleek dat zijn lever vol uitzaaiingen zat. Terwijl we nog helemaal moesten wennen aan het idee dat ik (49) kanker had. Zes weken na zijn eerste echo blies mijn liefste zijn laatste adem uit. Ik had ondertussen een kijkoperatie achter de rug en had nog drie dagen voor de grote debulking operatie...
Mijn uiteindelijke diagnose (na veel heen en weer - kwam het nou uit de baarmoeder, of uit de eierstokken?) luidt eierstokkanker, stadium 3C. Endometrioid adenocarcinoom.
In deze blog wil ik mijn emoties en gedachten beschrijven. De zaken waar je tegenaan loopt als je niet alleen zelf ziek bent, maar je partner ook. Hoe het is om na 27 jaar samen de grootste uitdaging aan te moeten aan zonder je lief aan je zijde. Het is voor mij een manier om dingen 'van mij af te schrijven'.
