La date de l'intervention (de operatiedatum)

Jeetje wat stom... ken (helaas) genoeg Fransen die helaas zo reageren.. heel vervelend..

Wat een lompe behandeling weer! Dat ziekenhuispersoneel zou groepstraining respectvol communiceren mogen volgen, zeg! Is dit echt typisch Frans? Prachtige taal, vind ik, maar dit aspect is wat minder. Hoe is het verder afgelopen? Hebben je moeder en zus de tickets kunnen verzetten? 

Alsof je een ding bent, en geen mens.
Wat een klungels.
ik gun het niemand dat ze kanker krijgen, maar als ik soms je stukjes lees, zou ik willen dat ze af en toe even met je konden ruilen, jij voor een tijdje beter, en zij, met diezelfde vragen, en net zo lomp en ongevoelig behandeld worden, als ze jouw doen.
Het is net alsof je een auto bent, die naar de garage moet, oh sorry morgen redden we niet, maar komt u over 2 dagen nog meer eens terug, wat, heeft u een vlucht geboekt, tja, da's dan jammer voor de vlucht he.

Spiegelen. oftewel ze een spiegel voorhouden.
Kijk als het een keer gebeurt, dat kan, dan moet je daarna nog je excuses aanbieden, maar dit is gewoon lomp gedrag aan de lopende band.
Ik hoop eigenlijk, dat je na al je belevenissen, een brief aan het ziekenhuis hebt geschreven, waarin je dit soort zaken aankaart.
Ze zijn gek op verbeterplannen, misschien een voorzetje geven.

Liefs Peter

Meer dan triest.

Zo mooi en elegant de taal van Molière, zo hard en ongemanierd de mentaliteit. Dat je in heel dat ziekenhuis op geen menselijke manier behandeld wordt... het kan er bij mij niet in! Daar word je toch zelf cynisch van??

Dat je daar zit en een operatie als een haarkleuring aan de man te brengen, herken ik dan wel. Het lijkt voor hen zo normaal, dat je zelf je emoties maar inslikt en verstopt achter iets wat op onverschilligheid moet lijken (maar het in de verste verte niet is).