Le don (de gave)

Wanneer Valérie, de wijkverpleegkundige, bloed af komt nemen voor de volgende chemo, vertel ik haar dat ik ook op de lijst sta voor radiotherapie. 'Ok', zegt Valérie, 'dan ga ik voor u op zoek naar iemand met le don (de gave). Ik zou het mijn eigen vader vragen, maar hij wordt echt te oud voor dit soort dingen. Ik geef u volgende week een telefoonnummer.'

Ik weet wat ze bedoelt. Ze geloven hier dat mensen die de gave bezitten, in staat zijn om anderen 'het vuur' weg te nemen. Vuur is alles wat brandt in en aan je lichaam. Ze kunnen je genezen of beschermen tegen echte brandwonden, maar ook ontstekingen. In het geval van radiotherapie kunnen ze dus voorkomen dat de bestraalde huid verbrandt. Geen idee hoe. Door zich op iemand te concentreren. Ze willen het precieze tijdstip van de bestraling weten. En ze mogen niet betaald worden, anders verliezen ze hun gave. Volgens mij mag je ze niet eens bedanken. Onze vorige huisarts had geen bezwaren tegen tegen dit gebruik. Hij verwees zelf wel eens patiënten door. 

Ik vind het echt heel fijn dat Valérie mij, een buitenlandse, dit aanbod doet. En ik neem het dus dankbaar aan. Zoals ik het ook heel lief vind als mensen zeggen dat ze voor me gaan bidden. Het troost me dat er een wereld van hulp en steun bestaat, buiten het arrogante ziekenhuis.