Le transport (het vervoer)

Niet dat het nou allemaal zo gezellig is thuis. We zijn allebei bang voor wat er komen gaat en in een rothumeur. Mijn man is niet zo geïnteresseerd in mijn medicijnenschema. Hij wil het liever hebben over het hotel. Het hotel interesseert mij op dit moment helemaal niks. Ik zou het liefst het hele zomerseizoen dit jaar lekker overslaan en in alle rust mijn chemo uitzitten. Dat kunnen we ons financieel best permitteren. Bovendien krijg ik inmiddels een ziekteuitkering. 

Hij wil weten of ik wel helemaal lekker ben. Natuurlijk mag ik rusten, maar wat moet hij dan al die tijd gaan doen? Hij is niet ziek en hij krijgt geen uitkering. En na 2 jaar Covid kunnen we toch niet voor het derde jaar het hotel maanden lang dicht hebben? Ik bevestig dat ik niet helemaal lekker ben. Hij zucht dat ik niet op alles de kankerkaart hoef te spelen.

Ook is hij verbaasd dat ik niet wil dat hij mij voor de eerste chemo naar het ziekenhuis brengt. Maar ik wil de controle over mijn leven weer een beetje terug. En dat gaat niet als ik de hele dag achter hem aan hobbel, terwijl hij zorgt voor het papier- en denkwerk.

Ik zeg dat hij mij naar de pruikenwinkel mag rijden. Maar hij voelt zich afgewezen. Hij zegt dat hij het zonde vindt van zijn tijd: 2,5 uur op en neer naar de stad alleen om een pruik op te halen. Dat mag ik lekker zelf doen. Weet ik trouwens wel wat een liter diesel tegenwoordig kost? Ik ben nijdig over zijn botheid. Hij weet dat ik een heel slechte chauffeur ben. Van het idee, dat ik onze pickup helemaal naar de stad moet rijden en ergens moet parkeren, moet ik overgeven. Toch, als ik zonder hem naar de eerste chemo kan, kan ik die pruik inderdaad ook wel zelf regelen.

Ik maak een een deal met Nassim, mijn taxichauffeur. Voor mijn vervoer van en naar het ziekenhuis krijg ik een door een arts ondertekende bon de transport (transportbon). Die bon geef ik aan Nassim. Nassim dient de bon in bij ziekenfonds. Het ziekenfonds betaalt Nassim. Nassim zegt het ziekenfonds niet kan zien via welke route hij mij naar het ziekenhuis rijdt. 

Dus we spreken af dat we op de dag van mijn eerste chemo een kleine omweg maken. 's Ochtends rijdt hij mij eerst naar de pruikenwinkel. Daar wacht hij een half uurtje op mij en vervolgens rijden we door naar het ziekenhuis aan de andere kant van de stad. Ik geef hem de bon de transport en betaal hem 20 euro extra. Allebei tevreden.