Mes règles (ongesteld)
Mijn oncologe is terug van vakantie. Ik ben toch wel blij dat ze er weer is. Het was een beetje een dooie boel zonder haar op het hôpital du jour (dagbehandeling). Ik merk dat ik me vastklamp aan haar over de top optimisme. Veel mensen zouden ervoor tekenen, toch, voor een opgewekte oncoloog? Ik moet haar alleen niet irriteren met wat ik op internet heb gevonden.
Ik vertel haar dat mijn voeten zo koud aanvoelen. Ze zegt dat ze de dosis iets zal verlagen, 'On ne veut pas que ça s'installe' (we willen niet dat de neuropathie blijvend wordt). Verder heb ik geen vreselijke lichamelijke klachten, ik werk nog steeds, wel telkens minder. Mijn bloed is goed. De oncologe koert tevreden. 'Ik ben trouwens niet meer ongesteld geworden', zeg ik haar. 'Ah oui', zegt ze. Ah wat? 'Wanneer heeft u voor het laatst een cyclus voltooid?' vraagt ze. Ik moet altijd even nadenken over de iets andere manier waarop ze dingen in het Frans omschrijven. 'Het weekend voor de eerste Taxol', zeg ik. Ik denk dat ik toen voor de laatste keer ongesteld ben geworden. Ze kijkt op haar scherm. 'Dan heeft u het nog lang uitgehouden', zegt ze. Ik staar haar vissig aan. 'Het hoeft niet permanent te zijn', zegt ze, 'soms komt het na 2 jaar nog terug. Weet u op welke leeftijd uw moeder in de overgang was?' In de overgang? Ben ik in de overgang? Ik ben net 45. Ik weet niet waar ik het zoeken moet, ik ben in shock, ik wist dit echt niet. Waarom heeft ze me niet gewaarschuwd dat dit zou gaan gebeuren? Hoe heb ik dit zelf tijdens al die uren op internet kunnen missen? Wat heeft ze me nog meer niet verteld? Chemo 10
20 reacties
Hoi Nine,
Oefff, das 'n rauwe mededeling
....
Is er een verklarend verband tussen je medische situatie (Taxol) en je hormonale situatie?
Of ben je net als ik een vroege (pech-)vogel?
Miscchien een vraag aan Docteur Optimiste?
Ik hoop dat je snel bijkomt van de schrik.
Groetjes van Esther
Hoi Esther,
Ja lekker hè, die informatie voorziening. Ik heb het even gegoogled en dan vind je het vrij snel. Het komt door de cyclophosphamide chemo die ik hiervoor kreeg en de Taxol helpt ook niet. Voordeel bij een nadeel: stilgelegde eierstokken betekenen wel een extra bescherming bij hormoongevoelige borstkanker.
Niene
Koude voeten duiden dus op Neuropathie. Dat wist ik ook niet. Het zal bij de voeten van mijn vrouw vast anders liggen 🤭
Ze kan bedsokjes proberen, tenzij zij ook aan de Taxol zit, want dan helpt het niet.
Herkenbaar! Ook ik heb taxol gehad. Bij mij is de menstruatie weer teruggekomen na bijna twee jaar maar wel onregelmatig, dus denk dat ik met mijn 45 jaar wel in overgang ben gekomen.
Tzou wel een verklaring kunnen zijn voor onze blinde woede 🤔
Nee joh, die woede is een volkomen logische, functionele en menselijke reactie op what the fuck ons allemaal overkomt :-)
Fijn, iemand die es een keer niet zegt: 'Het zijn de hormonen, mevrouwtje'.
Hier in Vlaanderen zeggen ze dat ook : " Je regels hebben" als je ongesteld bent.
In Nederland niet. Ik had er iig nog nooit van gehoord voor ik naar Frankrijk ging
Ik was 47 bij diagnose, na mijn eerste chemo-kuur (met onder meer taxol) stopte de menstruatie, nooit meer teruggekomen. Linea recta de overgang in, en weer uit. Gek, maar ik had liever een gewone overgang gehad.
Ik had ook liever geen kanker gekregen. Maar ja.
Rot dat dit "dingetje" nou het zoveelste was dat je aan de oncologe plakken moest.
Heeft het bij jou doorgezet?
Ook als ik het wel van te voren had geweten, was het natuurlijk gewoon gebeurd, maar de overgang is toch een mijlpaal in je leven en ik vind het nog steeds niet ok dat ik nooit ben ingelicht. Ook niet dat het soms afgedaan wordt als een kleine prijs die je als patiënte moet betalen om beter te worden. Ik heb afgelopen februari, 20 maanden na de laatste keer weer een menstruatie gehad, dus ik denk dat ik nog steeds/opnieuw in de overgang zit. Het is me niet helemaal duidelijk. Ik heb een verwijzing naar een gynaecoloog in mijn map zitten, voor een gesprek. Maar ik heb geen klachten, ben vorig jaar uitgebreid gecheckt en tegenwoordig beperk ik het aantal medische contactmomenten tot het absolute minimum. Dat is beter voor mijn équilibre.
Lieve Niene.
Het is eel een vrouwelijk onderwerp, maar ik reageer toch.
Jouw arts, weet misschien niet dat empathie, meer is als een woord.
Ik denk dat je ze rustig aan het verstand mag brengen, dat zij, nu juist de reden is, dat je dingen op internet op MOET zoeken .
Doodeenvoudig omdat zij het je niet vertelt rn je daar onzeker van wordt, en het jou een gevoel geeft, van desinteresse, rn het moeilijk is om vertrouwen te hebben, als zij zo daar zo nonchalant mee omgaat.
Ze heeft te maken met een mens, niet met een medisch geval.
Daarnaast heb je alle recht om te zeggen, dat je het niet prettig vindt, dat ze je daardoor dwingt, zelf te gaan zoeken, en het je tegelijkertijd, kwalijk neemt dat je dat doet.
Spiegelen.
Hoe zou u het vinden als u in mijn schoenen stond.
Verplicht het zelf uit te zoeken, en dan daarvoor een verwijt te krijgen.
Moet ik wel zeggen dat mijn vrouw daar woest van werd als ik situatie omdraaide. Maar de boodschap was duidelijk. Jij kunt er iets aan doen, doe dat dan ook.
Was niet fijn, maar heel vaak kwam ze er toch oo terug.
Je hebt recht op de beste medische zorg, en zij een plicht om die te leveren, daar heeft ze een eed voor afgelegd.
Volgende keer in volle wapenrusting de strijd aan gaan.
Ik houd je gewoon even vast, je bent een moedig mens.
Dikke knuffel Peter
Goed advies Peter! Zet 'm op Niene💪
Ik vindt het gewoon heel erg, als je buiten ziek zijn, ook nog eens zo behandeld wordt als Niene, alsof jouw mening en gevoel er niet toe doet.
Ik wens niemand kanker toe, daarvoor is het te verschrikkelijk, maar ik wens de arts wel toe, dat ze eens een paar weekjes, in Nienes schoenen zou moeten lopen, dan weet ze misschien hoe zwaar het is.
Als het als partner al enorm zwaar kan zijn, hoe moet het dan wel niet voor haar zijn.
Ik hoop zo dat Niene, haar aan het verstand kan brengen, dat dit, haar leven alleen maar zwaarder maakt>
Effe nadenken, zou de arts niet schaden.
Dus Niene, Zet 'm op, en we zijn trots op je.
Ook de andere reageersters, samen houden we haar vast hè.
Dankjewel voor je medeleven, Peter. Inderdaad op deze manier worden patiënten veroordeeld tot het internet. Maar vechten met je oncoloog op chemo 10 is lastig, geen eerlijke strijd. Bovendien hebben we met z'n allen hier op deze site toch afgesproken dat kanker geen gevecht kan zijn? We gaan hem uitzitten, met jouw steun.😉
Niene
Lieve Niene,
Ik ga iets zeggen dat misschien vreemd is, maar ik houd van je, en iedereen op het forum weet wat ik daarmee bedoel.
Het hoeft niet echt een gevecht te zijn, je wil geen ruzie maken, maar tot haar doordringen.
Er is niks mis, met haar vertellen, dat je het zo moeilijk hebt, met het feit dat je enorm veel onrust krijgt van van de manier waarop zij het aanpakt.
Ik wil geen betweter zijn, maar ik zou echt, zeggen.
Stel jij weet helemaal niks van kanker, niks van wat je moet verwachten, en moet zonder kennis van zaken, je informatie van het internet halen, omdat jouw arts die niet geeft.
En jouw arts reageert dan een beetje bits, als je het ter sprake brengt.
Maar door het gebrek aan informatie, en ineens zo'n plompverloren mededeling, schrik je gewoon, en weet niet wat de volgende verassing zou zijn.
Hoe zou jij je dan voelen, want dat is precies wat ik telkens voel als we elkaar spreken.
De gouden regel, behandel een ander, zoals je zelf behandeld wil worden is hier van toepassing.
Heb een hart, hier zit een mens, die het nodig heeft.
Sorry als ik veel schrijf, maar, ik voel zo met je mee, wil zo heel graag iets doen, maar kan het niet, en die onmacht die ik bij iedereen voel die ik zou willen helpen, is een slechte herinnering.
Ik houd je in gedachten echt vast.
Liefs Peter
Relax, Peter. Dit was 2 jaar geleden. Ik ben eruit en de oncologe zit daar nog steeds. Dag in dag uit over kanker te spreken. Ik zou niet met haar willen ruilen.😙
Dan houd ik het erbij, dat ik je gewoon even vasthoud.
En ze heeft ook nog steeds haar man, die hork 😋. Het is allemaal goedgekomen.
Dit is haar verwerkingsproces.