Wat was het fijn om samen weekend te hebben. En nu...
Ik ben blij dat ik de stap genomen heb om weer heel langzaam aan het werk te gaan. En natuur valt het me zwaar. Het zijn maar een paar uurtjes. Maar het ritme van de dag is heel anders. Fijn. Maar de weekenden zijn zwaar. Het in bed blijven…
Twee weken zijn er alweer voorbij. Begonnen met therapeutisch werken. 2 uur per dag. Ik zag er tegenop. En de eerste dagen vielen zeker niet mee. Maar het is ook wel fijn om weer een zeker ritme te krijgen. Veel doen mag ik niet. Ik ben boventallig. Een beetje kletsen met collega's. En natuurlijk…
Als nabestaande heb je een heel ander gevoel bij kanker dan als je het zelf hebt. Daar ben ik van overtuigd. Niet maar steeds het gevoel hebben van onzekerheid wat er bij de volgende onderzoeken weer gevonden wordt in je lijf. Heeft de behandeling aangeslagen. Zijn mijn waardes nog binnen de perken…
Morgen.....verjaardag....ik loop er de hele tijd mee rond......het is maar een datum,maar toch.....
Bij het lezen van andere blogberichten kwam ik dit mooie nummer van Claudia de Brey tegen. Ze schrijft zo'n mooie teksten. En dit deed me gewoon effe iets. Moet het even met jullie delen.
Vanmorgen héél vroeg opgestaan (kwart over 6) voor velen nog midden in de nacht 😉. Mijn moeder heeft een uitje en heb haar naar de bus gebracht. Dan kun je natuurlijk weer terug het bedje inkruipen maar ik dacht: laat ik maar eens een lekker stulje gaan wandelen.
Na het weekend us maandag mijn favoriete dag. Dat komt omdat dit voor mij normaal geen werkdag is. Mijn vrije dag. Lekker voor mij alleen. Maar zoals altijd met vrije dagen zit de maandag altijd vol met afspraken en dingen die blijven liggen. Zoals poetsen. Zo ook vandaag. Het is ook blijven liggen…
Zondag weer bijna voorbij. Ik lees net het blog van Hans en zie dat hij ook moeite heeft met het weekend. Ook ik keek er altijd naar uit. Lekker tijd voor elkaar. Samen zijn. Samen wandelen. Lekker koken. In de tuin bezig zijn. Nu is het alleen. Door de week hebben mensen wel tijd voor je, maar de…
Zaterdag. Heerlijk weertje. Tijd om in de tuin te werken. Dat moet ook weer eens gebeuren. Poeh....er is erg veel te doen. Wil's lievelingsmuziek aan en er tegenaan. Een heel karwei want ik heb het een beetje laten liggen. Zeker met dat warme weer. Niet fijn. Maar nu dan toch maar. En zowaar... het…
Het is augustus...de maand waar ik altijd zo blij van werd. De verjaardagen van de jongens (15) én van Wil (18). Hoe anders is het nu. Thuis zitten met een leeg gevoel. De dagen komen dichterbij en ik weet niet wat ik met mezelf aan moet. De jongens hebben vakantie en zijn…
