Een hele andere kijk
Een hele andere kijk schrijf ik nu omdat ik vragen bekeken heb van mensen met soortgelijke kanker als die ik had (heb?) n.l. een tumor op mijn linker keelamandel met uitzaaiingen naar de hals. Maar ik heb een heel medisch verleden. Ik ben 37 jaar seropositief. De eerste 20 jaar heb ik veel problemen gehad met het aidsvirus in mijn bloed. We konden mij niet undetectable krijgen. Ofwel, we kregen niet de goede testuitslagen die sommige andere mensen met hiv wel hadden. Er gingen ook heel veel mensen dood, dus ik was blij met wat ik had. Hier moest ik het maar mee doen. Maar in al die jaren kreeg ik te kampen met heel veel infecties door mijn slechte immuniteit. Trombopenie. Candida in mijn keel. Om de 2 Ć 3 weken een gordelroos aanval. Later ook nog herpes genitalis daarbij. Ik kreeg neuropathie in benen en armen. De ziekte van Lyme en wondroos aan mijn beide benen.
Ik vond dit allemaal al zoveel dat ik het meestal niet durf te vertellen, omdat het lijkt alsof ik het verzin. Maar de waarheid is dat ik nog niet eens alles verteld heb. De lijst met mijn kwalen is nog langer. De reden dat ik het hier wel vertel is omdat ik denk dat ik iets te delen heb. Iets te vertellenwaar anderen iets mee kunnen doen als ze even niet meer weten wat ze moeten doen.
Na deze lijst met ziekten kwam dus ook nog een Plaveiselcarsinoom op mijn keeltonsil. Met uitzaaiingen. De kers op de taart zal ik maar zeggen. Het afgelopen jaar was zwaar. En alles daarvoor had mij al zwakker gemaakt. Ik was klaar met vechten en wilde eigenlijk niet meer nog meer lichamelijke ellende en pijntjes. Maar mijn echtgenoot vroeg mij als je blieft, doe het voor mij. Ik hou van hem, maar moest wel een paar dagen nadenken: ga ik dit doen? Kan ik dit nog wel? Kan dit er nog bij? Heeft mijn lichaam al niet genoeg doorgemaakt?
Ik ben er nog, zonder kanker, voor nu. Dus ik heb doorgezet.
In de volgende blog zal ik vertellen hoe ik (wij) dit gedaan hebben.
Hartelijke groeten, Maarten
1 reactie
Hi Maarten,
War een pech heb jij gehad in je leven en wat heb je dat moedig doorstaan. Ik deel je visie dat de begeleiding in EMC fantastisch is. Ze doen er inderdaad alles aan om je er doorheen te helpen. Het is een heftige behandeling. Ik zit nu bijna aan het einde van de behandeling en de laatste loodjes zijn zwaar.
Ik ben erg benieuwd naar jouw verhaal. In ieder geval superfijn dat je nu kankervrij bent!
Liefs, Cara