De mens
Donderdagochtend in de wachtmaker van het ziekenhuis.
Lief en ik staan op bij het horen van mijn naam, we volgen de oncoloog naar de
spreekkamer aan het einde van de gang en nemen daar plaats.
‘Hoe gaat het met u?’
‘Dat weet u beter dan ik.’
‘Dat is waar, u wilt altijd eerst de waarde van de tumormarker weten.
Deze is 27.’
Twee mensen slaken een zucht van verlichting. Weliswaar
iets gestegen maar nog steeds binnen de norm. De gouden combinatie
Exemestaan-Everolimus doet nog steeds zijn werk. Ook de overige bloeduitslagen
vertonen geen afwijkingen. Weer een zucht van verlichting. Everolimus is vreemd
spul en kan gekke dingen doen in een lichaam weten we.
‘En hoe is het met de mens achter de bloeduitslagen?’
Nou ik heb niet te klagen. Sinds ik maagbeschermers slik
ben ik niet meer misselijk en is het nachtelijk overgeven weggebleven. Wel heb
ik nog regelmatig last van reflux, alsof het voedsel in mijn maag niet richting
de darmen maar terug de slokdarm ingestuurd wordt. Dit is pijnlijk en kan
behoorlijk dwars zitten. Als het opspeelt, ga ik vanzelf minder eten wat niet
de bedoeling is, een paar kilo ben ik dan zo kwijt. Maar och, als het over is
kan ik mij weer ongegeneerd tegoed doen aan hetgeen mijn keukenprins mij
voorzet en een extra gang naar de banketbakker is echt geen straf.
En ja, daar is ook de met enig regelmaat terugkerende
blaasontsteking. Eén van de meest voorkomende bijwerkingen van Everolimus. Nee
niet leuk maar wel handig dat ik altijd een antibioticakuur in huis heb en dus
niet eerst de gang naar dokter en apotheek hoef te maken. Verder gaat het best
goed met mij.
‘En die extreme vermoeidheid dan die regelmatig
opspeelt?’ hoor ik Lief zeggen. Oh ja, die vermoeidheid, ik weet dat Lief zich
daar zorgen over maakt. Ik ben er inmiddels aan gewend, niet dat het leuk is
maar het is onderdeel van mijn dagelijkse leven geworden. Nee, daar valt niets
tegen te doen behalve rustig aan doen en niet teveel hooi op mijn vork nemen.
‘Hoe gaat het met uw werk?’
Tja mijn werk in mijn atelier gaat in vlagen. Op het
ogenblik ben ik niet met een project bezig. Wel zit er iets te broeden en
begint het te jeuken, dus dat gaat eerdaags wel weer beginnen.
‘Zitten er nog reizen in het verschiet?’
Jaha! Nu we weten dat het goed gaat, gaan we vandaag nog
een weekje Parijs boeken voor komend voorjaar!
4 reacties
Heerlijke momenten zijn dat .
Oeachsi