Goed!

Lieve mensen,
Wanneer in de periode voorafgaand aan een controle afspraak iemand mij belangstellend vraagt hoe het met mij gaat, antwoord ik steevast ‘ik weet het niet’. Dat klinkt wat onzinnig maar zo voelt het voor mij. Uit ervaring wijs geworden, weet ik dat ik mij nog zo goed kan voelen en er goed uit kan zien maar dat dat geen enkele zekerheid geeft over eventueel op hol geslagen kankercellen in mijn lijf, dus over hoe het werkelijk met mij gaat. Gelukkig kan ik de komende maanden op dezelfde vraag volmondig ‘goed!’ antwoorden want de waarde van de tumormarker in mijn bloed is nog steeds op normaal niveau. Vorige week kregen we dit fantastische nieuws te horen. De horde is genomen, het licht staat voor de komende vier maanden weer op groen.
De oncoloog sprak zijn verbazing uit dat Lief niet, zoals gebruikelijk, zijn rode werkoverall aan had. ‘Nou’ zei Lief ‘dit is mijn pensioen outfit’. Inderdaad, sinds 1 september heb ik een man in huis. Vooralsnog voelt het als vakantie en wie weet blijft dat ook zo. Toen ik alweer haast 10 jaar geleden te horen kreeg dat ik borstkanker had, was mijn grootste wens de pensionering van Lief nog mee te mogen maken, en dat is gelukt!
Inmiddels zijn Lief en ik bijgekomen van het beruchte syndroom van dokter P en kunnen we vooruitblikken. Als eerste staat de atelierroute op het programma gevolgd door het afscheidsfeest van Lief op zijn werk. Daarna, eind september, gaan we op vakantie naar Zuid-Frankrijk. Een vol programma deze maand maar eenmaal in Zuid-Frankrijk beland, is er alle tijd en rust om bij te komen en niets te doen. Ik kijk daar dan ook vreselijk naar uit.
Liefs, Josephine

Opgelucht heb ik bovenstaand bericht rond gestuurd. Het Russische Roulette viel weer gunstig uit, na het overhalen van de trekker bleek de kamer van de revolver wederom leeg. Pfff, hoeveel geluk kan je hebben? ‘Noem dat maar geluk hebben, het hebben van uitgezaaide borstkanker’ zou een vriendin daarop zeggen en daar heeft ze natuurlijk een punt. Maar uitgezaaide kanker bestaat uit vele gradaties tussen de grootst mogelijke ellende enerzijds en een weliswaar beknot maar toch prima leven anderzijds. En voor nu zit ik nog steeds aan de goede kant van het spectrum!