Luie stoel

Eindelijk, het atelierweekend is achter de rug, de ergste drukte is voorbij. Ook dit keer heb ik een beroep gedaan op hulptroepen zodat ik niet zelf het hele weekend aanwezig hoefde te zijn. Het was ook nodig, halverwege de dag was ik echt door mijn energievoorraad heen. Dus nadat ik afgelost werd gelijk naar huis en naar bed. Ik twijfel sterk of ik door moet gaan met deelname aan deze energie slurpende activiteit. Anderzijds, als ik het niet doe, verlies ik mijn laatste podium om mijn werk te tonen en kan ik net zo goed helemaal stoppen, en dat is vooralsnog een brug te ver. Nou ja, september 2018 is nog erg ver weg, tegen die tijd zie ik wel weer. Mijn dame met bloeddoorlopen linker borst was net op tijd klaar en kreeg veel bekijks. Al hadden de bezoekers geen idee over de betekenis ervan, men werd geraakt door haar krachtige en kwetsbare uitstraling. Ja, zo’n weekend kost veel energie maar ik krijg er ook veel voor terug.
Vandaag ben ik uitgeput en doe ik zo min mogelijk. De energie die mij nog rest bewaar ik voor vanavond voor het afscheidsetentje van Lief van zijn werk. Daarna nog twee dagen om op adem te komen en dan vertrekken we richting zuid Frankrijk.
Mijn broertje is sinds dit weekend weer terug in Nederland, net op tijd om de zorg voor mijn moeder van mij over te nemen. Ik heb het idee dat mijn moeder een drempel overgegaan is in het rouwproces om het verlies van mijn vader. Ze lijkt eindelijk te aanvaarden dat de lymfklierkanker in combinatie met de hoge leeftijd van mijn vader onvermijdelijk tot zijn dood moest leiden en dat er geen sprake was van medici die maar wat aanklooiden en mijn vader niet serieus namen. Al haalt dit inzicht de angel uit mijn moeders verdriet, ik zie haar nog steeds worstelen met het inhoud geven aan haar dagelijkse leven.
De komende dagen ga ik mij rustig voorbereiden op onze vakantie en verder niets. Het is te druk geweest de afgelopen periode en dat is niet goed. Nu Lief thuis is en ziet hoe gevuld mijn dagen zijn, spreekt hij mij daarop aan. Het is lastig mijzelf te verdedigen terwijl ik weet dat hij gelijk heeft. Ik heb Lief dan ook beloofd na de vakantie flink gas terug te nemen. Ik moet stoppen met deze roofbouw, dat voel ik zelf ook wel. Het is alleen zo moeilijk want ik wil nog zo veel, maar ja, die vermoeidheid zit zo dwars. Maar goed, eerst op vakantie, op een luie stoel onder een boom over het Franse platteland uitkijken. Dat is een heerlijk vooruitzicht.
Tot over drie weken.