Kaakspier

- Plok plok plok, doet dit pijn? De tandarts slaat met een soort hamertje op mijn kiezen.
- Neuh
- En als is dit doe? Tik tik tik. Nu heeft hij een ander martelwerktuig in zijn hand.
- Neuh
- Ik ga iets kouds tegen de kies drukken, niet schrikken. Doet dit pijn?
- Neuh
- Hmm het ziet er uit dat er met uw kies niets aan de hand is. Voor de zekerheid maak ik nog een foto.
De week voor de controleafspraak in het ziekenhuis ging ik voor de jaarlijkse controle naar de tandarts. Ik heb gelukkig een sterk gebit dat zelden iets mankeert maar de laatste tijd had ik last van een zeurende kies. De tandarts neemt de tijd om de mogelijke oorzaak te vinden maar ook de foto’s laten geen afwijking zien. Dan drukt de tandarts met zijn duim op de plek naast mijn kies.
- doet dit pijn?
- AUW!!! Ja dat doet pijn.
- Tja, dat is uw kaakspier, u heeft last van uw kaakspier.
Wat nu weer? Kaakspier? Waarom laat die nou van zich horen? Kiespijn die kaakspierpijn blijkt te zijn leidt tot enige introspectie. Ben ik dan toch zo gespannen dat ik mijn kaken stijf op elkaar houd met spierpijn tot gevolg?
Ik heb het altijd lastig gevonden met lichamelijke klachten om te gaan en deze serieus te nemen. Deze afgelopen week voelde ik mij behoorlijk brak. Ik liep te rillen van de kou, was niet warm te krijgen. Was licht misselijk, had een barstende hoofdpijn en voelde mij zo vreselijk moe. Overdag vechten tegen de slaap maar ’s nachts niet kunnen slapen. Wat kan ik mijzelf dan in de weg zitten en niet alleen mijzelf blijkt ’s nachts als ik maar niet in slaap kom. Naast mij ligt Lief onrustig te draaien.
- Waarom ben jij nog wakker?
- Nou omdat jij je niet lekker voelt, straks komt dat weer door die Afinitor en moet je er mee stoppen.
- Hoho, zo ver is het nog lang niet en wie zegt dat dit een bijwerking is van de medicijnen? Misschien ben ik alleen maar wat grieperig.
Alhoewel, op advies van de oncoloog haal ik ieder jaar een griepprik en hopelijk beschermt deze mij afdoende tegen de heersende griepgolf.
Kanker heeft mijn omgang met lichamelijke klachten er niet makkelijker op gemaakt. Gelukkig werk ik niet meer, scheelt een onrustige discussie in mijn hoofd over wel of niet gaan werken. Maar er staan wel een paar leuke afspraken in mijn agenda zoals een etentje met vrienden. Wel of niet door laten gaan? Wel of niet naar de expositie opening van een bevriend kunstenaar gaan?
Ik besluit het nog maar even aan te kijken. Ik houd mij wat rustiger dan gebruikelijk wat niet eens zo moeilijk is want ik ben toch niet vooruit te branden. Wie weet krabbel ik vanzelf weer op.