Tweespraak: wat als...

Wat een verschil tussen die twee foto’s, vind je niet?
Ja, op de foto van afgelopen winter ziet vader er zo vreselijk broos uit, terwijl hij er patent en krachtig uitziet op die foto twee jaar daarvoor. Alsof hij tien jaar ouder is geworden in twee jaar tijd.
Ik denk zo vaak, wat als...
Ja?
Wat als die uroloog waar vader zich eind februari voor het eerst meldde zijn klachten serieus had genomen.
Hoe bedoel je?
Nou, vader had een klacht waarvoor hij doorgestuurd werd naar de uroloog. Het prostaatonderzoek dat daarop volgde liet geen bijzonderheden zien. In maart en april is vader nogmaals bij de man langs geweest, wij waren bij die gesprekken aanwezig. In die periode kwamen er twee nieuwe urologische klachten bij die hij aan de uroloog voorlegde. Ook vertelde hij dat hij zo afgevallen was de afgelopen maanden.
Ja ik herinner mij dat de uroloog geen reden zag de oorzaak van vaders klachten verder te onderzoeken. En wij lieten ons geruststellen door de man die achteraf aan tunnelvisie bleek te lijden.
Dat bedoel ik dus. Wat als wij alerter waren geweest en aangedrongen hadden op verder onderzoek?
Het heeft geen zin daarover te speculeren, we hebben dat niet gedaan.
Maar als we dat nou wel gedaan hadden, dan was het lymfoom misschien in een eerder stadium ontdekt. Nu gebeurde dat pas in mei toen die andere uroloog verder keek dan zijn neus lang was en het lymfoom aan de oppervlakte van zijn onderbuik voelbaar en zichtbaar was. Vader was toen al zo verzwakt.
En wat als...
Ja?
Nou, wat als wij gelijk alarm hadden geslagen toen moeder aan de telefoon vertelde dat vader kleine pukkeltjes in zijn nek kreeg vlak na de eerste chemokuur. Kleine pukkeltjes, het leek zo onschuldig. Drie dagen later bleek hij gordelroos te hebben en zat het op zijn hoofd, nek en schouder. En wat als de hematoloog preventief een antiviraal medicijn had voorgeschreven, het is toch bekend dat gordelroos een complicatie kan zijn bij lymfklierkanker? Dit virus heeft ervoor gezorgd dat hij zo vreselijk veel pijn heeft geleden en uiteindelijk niet meer verder kon. Wat als dat voorkomen had kunnen worden?
Stop toch met piekeren, gedane zaken nemen geen keer.
Ja maar ik mis op zaterdag de vraag ‘hebben jullie al wat woordjes kunnen vinden?’ en het daarop volgende drukke telefoonverkeer om de cryptogram uit de zaterdagkrant op te lossen. Die hele cryptogram kan mij nu gesloten worden.
Ik weet precies wat je bedoeld. Mijn hart maakt iedere keer een sprongetje als ik een oude, grijze kalende man op straat tegenkom en gelijk daar achteraan de teleurstelling: nee natuurlijk is hij het niet, dat kan niet, dat kan nooit meer.
Weet je, soms vraag ik mij ook af, wat als...
Jaha?
Nou, wat als we die knobbel in onze borst in een veel vroeger stadium hadden ontdekt?
Tja, we zullen het nooit weten.