wie dan leeft...

Volgend jaar besteed ik mijzelf met eerste Kerstdag uit, besluit ik een paar dagen voor Kerst. Ik ben niet vooruit te branden. Moe, moe, moe. De oorzaak is een familiefeest op zondag. Het was hartstikke gezellig, ik ontmoette neven en nichten die ik in jaren niet meer gezien had. Toch stap ik al vrij snel op, wetende hoeveel energie mij dergelijke bijeenkomsten kosten. Ondanks dat komt de mokerslag de volgende dag hard aan.
- Wanneer hou je er nou eens rekening mee dat je ziek bent? Waarom moet je nog steeds zoveel doen? Je legt het je zelf op, hou daar toch eens mee op.
Ja, je hebt gelijk, ik beloof dat dit de laatste keer is dat ik mij zo uitsloof met Kerst. Nu moet ik nog even volhouden want ik heb traditiegetrouw op eerste Kerstdag mijn moeder en E, een vriendin van mijn ouders, uitgenodigd voor een als diner vermomde lunch en ook twee vriendinnen zullen aanschuiven.
Lief en ik hebben ruim van tevoren een menu samengesteld en de taken, wie-doet-wat-en-wanneer, verdeeld. Maandag doen we de boodschappen, dinsdag staan we in de keuken. Alles verloopt volgens plan behalve die slepende vermoeidheid die ik niet voorzien had en die pijn in mijn onderrug. (Waar komt die vandaan? Het zou toch niet...? Nee, niet aan denken, niet nu.)
Dan breekt eerste Kerstdag aan. De tafel is feestelijk gedekt. De stemming is goed, het eten is heerlijk en onze gasten genieten.
Als aan het eind van de middag de vaatwasser op volle toeren draait en het huis aan kant is, ben ik weliswaar totaal uitgeput maar kijk ik terug op een geslaagde middag en voel ik mij dankbaar dat het toch weer gelukt is.
- Denk er aan, je hebt beloofd dat dit de laatste keer was!
Oh ja? Maar het viel uiteindelijk toch best wel mee?
- Ben je aan het terugkrabbelen?
Ach weet je, de komende week gaan we uitrusten in een vakantiehuisje in Drenthe. Behalve Lief en de hond, gaat een boek, breiwerk en legpuzzel mee. Kerst kostte de nodige energie maar er stond een mooie middag tegenover. Kerst 2020, daar ligt een heel jaar tussen waarin van alles kan gebeuren. Weet je wat? We zien wel, wie dan leeft, wie dan zorgt.