Zomer!

Lieve mensen,
En toen waren die 4 maanden na mijn laatste bericht voorbij gevlogen en was het weer ‘controle tijd’. Gisteren zijn we naar het ziekenhuis geweest en gelukkig kan ik wederom doorgeven dat de tumormarker stabiel laag is. Hoeveel geluk kan een mens hebben??? Tranen van opluchting in de spreekkamer, totale instorting bij het verlaten van het ziekenhuis. Als alles goed gaat, spreek ik de oncoloog weer over 4 maanden. Nu de dagelijkse beslommeringen weer oppakken en verder met leven.
Die dagelijkse beslommeringen hebben er een zorg bij gekregen. Mijn hoogbejaarde vader blijkt ernstig ziek, hij heeft een wekedelen tumor in de buikholte. Dit weten we sinds kort, onderzoeken zijn nog in volle gang, we hopen op korte termijn te horen welk medisch traject gevolgd gaat worden. Dat er iets moet gebeuren is duidelijk want hij heeft er veel last van. Operatie: waarschijnlijk. Bestraling: misschien. Alles hangt af van de uitkomst van de medische onderzoeken. Mijn vader heeft inmiddels alle onderzoektunnels in het ziekenhuis van binnen gezien, zoals hij zelf zegt.
Ondertussen zitten Lief en ik ruim 2 weken in een stoffig, chaotisch huis vanwege de verbouwing van de badkamer. Vaak maak ik mijn bril schoon denkende dat die vies is. Helpt niets, het zicht in huis blijft mistig. Leuk is anders maar het is nodig, een haperende, oude badkamer in originele staat is ook niet alles. Nog even doorzetten dan zwaaien we opgelucht de aannemer uit, gaan we schoonmaken en is het huis weer van ons. Dank voor alle aanbiedingen om gebruik te maken van jullie badkamers maar het douchen loste zich vanzelf op doordat we terecht konden bij vrienden die op vakantie waren. Ook kon ik mij daar overdag met onze trouwe viervoeter miss Happy terugtrekken en de herrie hier in huis ontvluchten.
De tuin is in volle glorie, een lust voor het oog. Kom maar op met die zomer!
Lieve groet, Josephine