Flipperkast......."wait and stress?"

Terug van vakantie met veel zon, diverse dagen intermittend vasten, lopen en krachttraining....om in topconditie voor de operatie te zijn. maar..........lees verder!
Ik had me er op ingesteld dat het over de operatie, datum, en voorbereiding zou gaan.......Het verliep toch al snel anders toen de arts zelf de hele historie aan het doorlopen was. Eén van de vragen die me 4 weken tijdens onze heerlijke vakantie door het hoofd spookte beantwoorde chirug snel met NEE. "weet u zeker dat als u opereert en het stukje wat je op de MRI zit er nog wel kanker zit".  En de tweede of hij vond dat op de MRI het met de 4 weken hetzelfde, geslonken of toegenomen was "ik zou zeggen dat het licht afgenomen is, dus slinkend, maar niet veel". En zo kwam hij zelf met "zullen we gewoon alle onderzoeken nog eens doen, dus MRI CT en endoscopie. Als het dan weer minder is, kunnen we dat beleid doorzetten. Het gaat erom of je om kan gaan met het idee dat er nog wat zit. "Jij bepaalt of je een operatie wilt, sommige mensen willen er gewoon vanaf, dus hoe kijk jij daar naar? " was zijn vraag.  Tja, welke stress is erger? Bang zijn voor uitzaaiingen, via de lympfe naar de longen? Was ook de vraag van mij vrouw. Die kans vond hij zeer laag, en zouden dan ook pas over 1-2 jaar te zien zijn op een long. Dat zou deze 3 weken echt niet gaan bepalen, zeer kleine kans vond ie. Ik heb zelf de MRI van juni en juli nu eindelijk naast elkaar gezien en ook de foto's van de endoscopie. Chirurg ik en vrouw toch over eens: het is aan het genezen/slinken maar niet weg. Maar ook niet aan het groeien. Ik durf dit dus aan, ik kan de onzekerheid ook aan, daar zit ik immers al een half jaar in. Een operatie met 20-30% kans op impotentie, lekkage 10% en extra operatie om dat te fixen, als dat weer lukt en tijdelijk stoma opgeheven wordt weer kans op lars syndroom achteraf. Poe dat zijn allemaal ook flinke risico's toch? En daar lig ik dus wel af en toe wakker van. Ik zou het me niet kunnen vergeven alles geprobeerd te hebben als straks blijkt na een operatie dat er niks meer zat. Tja zo kijk ik ernaar. Maar ik kan goed begrijpen dat een ander dat zo niet zou zien hoor......(ik had al reacties uit omgeving die heel stellig zeiden, als ik wat heb laat ik het er gelijk uitsnijden).

Dus: ik ga wéér een ronde verder met intermittend fasten en dit schrijvende op 78 kilo,  val ca. 1 kilo per week af dus ook niet  tè snel. In geen jaren lukte me het zo licht te worden, dit is voor mij een prima manier. Hoe dan ook, wel of geen operatie, een slank fit lijf is in mijn voordeel Doe er dagen met wel ontbijt/lunch/diner maar ook dat gezond. En nog nooit zo fit gevoeld, loop in de hete zon zo 5km uit zonder te stoppen. Moest je een half jaar terug niet vragen! Meeste kleren passen echt niet meer. Een vuilniszak met kleding van mijn oude dikke leven gisteren ook afscheid van genomen. Een nieuwe weegschaal met vetmeting zegt alles OK is, op het vetpercentage na nog wat aan hoge kant, dat mag en kan nog omlaag. Dus ik heb letterlijk nog reserves over om de kanker uit te hongeren. Geen woord over gesproken want chirurgen hebben daar niks mee. Maar dat maakt mij niet uit. Ik ga het wederom een kans geven. Dank bij voorbaat voor alle likes en reacties!