Weefselonderzoek

Bij weefselonderzoek neemt de arts een stukje weefsel van de afwijking weg voor verder onderzoek. Met weefselonderzoek kan de arts met zekerheid zeggen of het om kanker gaat, of om een andere aandoening. Dit heet de definitieve diagnose.

Verschillende manieren van weefselonderzoek

Er zijn verschillende manieren om weefsel weg te nemen. De arts kan hapjes weefsel van de afwijking afnemen. Dit heet een biopsie.

Soms is het makkelijker om een punctie te doen. Dan zuigt de arts losse cellen of vocht op met een holle naald.

Het weefselonderzoek kan ook gedaan worden met weefsel dat bij de operatie is weggehaald. Bij agressieve kankersoorten zoals zaadbalkanker en melanoom vindt zo snel mogelijk een operatie plaats. Voor de operatie is al een grote zekerheid dat het om kanker gaat. De arts laat het weggenomen weefsel verder onderzoeken.

Een speciaal soort operatie voor weefselonderzoek is de schildwachtklierprocedure. Hierbij worden de lymfeklieren in de buurt van de tumor onderzocht op uitzaaiingen.

Onderzoek in het laboratorium

De patholoog onderzoekt het weggenomen weefsel in het laboratorium. Hiermee kan de arts uitmaken of het om kanker gaat.

Ook test de patholoog het weefsel op bepaalde kenmerken. Zo kan de arts vaststellen of je voor bepaalde behandelingen in aanmerking komt, zoals doelgerichte therapie.