Vragen aan en antwoorden van het team Gynaecologische Oncologie MUMC o.l.v. Prof. dr. Roy Kruitwagen
NB: met ingang van 1 januari 2018 is het niet meer mogelijk om vragen te stellen aan het team o.l.v. Prof. Kruitwagen.
Van september 2014 tot 1 januari 2018 zijn hieronder vragen gesteld over gynaecologische kanker aan een team van oncologisch gynaecologen o.l.v. Prof. dr. Roy Kruitwagen van het MUMC (Maastricht). De vragen en antwoorden vind je hieronder terug.
Vanaf half januari 2018 is het mogelijk in deze groep om vragen te stellen aan dr. Cor de Kroon, gynaecoloog-oncoloog bij het Leids Universitair Medisch Centrum.
756 reacties
Bedankt voor de aanvulling, dit hadden we verkeerd begrepen.
De verhoging is inderdaad niet te verwachten, en moet zeker met uw arts besproken worden. Er moet een verklaring gevonden worden, want dit is een erg onverwachte bevinding!
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
2 weken geleden is bij mij via laparoscopie baarmoeder,mond,hals,eierstokken en eileiders verwijderd, na uitslag v uitstrijkje en weefselonderzoek :Atypische cellen , goedaardig maar als ik niet zou worden geopereerd kans op 40% ontwikkeling kwaadaardige kanker.
Gisteren kreeg ik de uitslag v pathologisch onderzoek dat we de juiste beslissing hadden genomen want was toch kwaadaardig.
Bij eerste onderzoek kon men niks vinden, maar omdat ze wisten v d atypische cellen nog fijner onderzoek gedaan en daar vonden ze diep gelegen bij ( uit)?monding v d linker eierstok kwaadaardige tumor.
Ik hoef niet verder behandeld te worden. Blijf wel onder controle.
Vraag : 1. Als alles weg is waarom blijf ik dan onder controle? Tumor is toch weg ?
2. Of bestaat er kans dat kwaadaardigheid zich toch al verder heeft ontwikkeld?
Uit uw verhaal is het niet duidelijk of er sprake is van eierstokkanker of baarmoederkanker? Uw arts zal alles ook in een multidisciplinair team en met een gynaecologisch oncologisch centrum besproken hebben?
Bij alle kankers geldt dat we controles doen. Het is namelijk nooit 100% zeker dat iemand genezen is. Afhankelijk van welk stadium kanker en welk type kanker iemand heeft, kan er een inschatting gemaakt worden van de kans of en waar de ziekte terug komt. Bijvoorbeeld bij baarmoederkanker in stadium 1a, graad 1, is de kans heel erg klein (enkele %) dat de ziekte terug komt, en als deze terugkomt, meestal in de top van de schede waar eerder de baarmoeder zat, en is ook dan weer genezend te behandelen.
Er is altijd een kans dat kwaadaardigheid uitzaait. De kans daarop varieert erg per kanker. Bijvoorbeeld bij baarmoederkanker in stadium 1a graad 1, is die kans zo klein, dat er ook geen scans worden gemaakt of lymfklieren worden verwijderd, omdat die kans bijna 0 is. Aan de andere kant is die kans bij eierstokkanker beduidend hoger, en zal in een stadium 1a eierstokkanker wel alle lymfklieren verwijderd te worden om zulke uitzaaiingen op te sporen.
Het is voor u dus vooral van belang meer duidelijkheid te krijgen over exacte diagnose en stadium en dan te bespreken wat uw prognose is.
Gynaecologisch-oncologisch team MUMC+ Maastricht
Genezen baarmoederhalskanker d.m.v. bestralingen chemo en brachie
6 jaar geleden. Nooit meer ziek geweest nooit koorts of op bed gelegen.
Opeens bloed in urine weer verdwenen geen klachten
geen buikpijn niets.Nu na 1 week weer bloed in urine hb hoog 4++++ en
na half uur hb4 en weer geen klachten
en weer na een uurtje schoon kan dat zelf meten combu 9 test
Het is weekend en kan nergens terecht
Is het bloed in de urine voor u zelf zichtbaar of alleen via een test? Waarom worden die tests bij u gedaan?
Bloed in de urine kan vele oorzaken hebben: onder andere infecties, of schade aan de blaaswand (die na bestralingen ook na lange tijd nog kunnen optreden). Het is goed om met uw huisarts te overleggen over de bevindingen en bijvoorbeeld te zoeken naar een urineweginfectie.
Schade aan de blaas na bestraling is moeilijker te onderzoeken, dan zou er een kijkje (cystoscopie) in de blaas moeten plaatsvinden. Dit wordt meestal niet gedaan als er bloed in de urine is op een test, maar wel als er bloedverlies zichtbaar is voor uzelf.
De kans dat het te maken heeft met de baarmoederhalskanker zelf, na 6 jaar, is erg onwaarschijnlijk.
Met vriendelijke groet
Gynaecologisch-oncologisch team MUMC+ Maastricht
April 2014 heb ik een Wertheim operatie gehad waarbij al mijn lymfklieren zijn verwijderd. Kan het zijn dat ik hierdoor cellulitis heb ontwikkeld? En zo ja: mag ik daarvoor dan behandeld worden door speciale apparatuur en/of anti-cellulitis massages? Ik vraag dit omdat er vaak bij vermeld staat dat dit de afvoer via de lymfklieren stimuleert, maar ja, die heb ik nu niet meer ;-)
Het is voor mij geen halszaak, maar mocht er iets tegen de cellulitis te doen zijn dan zou ik dat toch graag willen aangezien het inmiddels niet alleen de achterkant van mijn benen betreft maar ook de voorkant....
Alvast bedankt voor uw antwoord,
Met vriendelijke groeten,
Debby
Na een Wertheim operatie kan lymfoedeem ontstaan, door het wegnemen van de lymfklieren. Bij zo'n operatie worden lymfklieren in een bepaald gebied weggenomen. Andere lymfebanen nemen dan de afvoer van lymfe over. Dat lukt niet altijd goed en dan kan er lymfoedeem ontstaan. Wij adviseren als dit ontstaat bij een oedeemtherapeut in behandeling te gaan. Het principe van de behandeling is dan vervolgens om te helpen in het afvoeren van lymfe via andere banen. Dit kan door stimulatie op verschillende manieren.
Het is zeker de moeite waard met een gespecialseerde oedeemtherapeut naar uw probleem te kijken en een behandeling te starten,
hopende u hiermee voldoende geinformeerd te hebben,
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht.
Bijna twee jaar geleden werd, na de diagnose borstkanker, ontdekt dat ik een brca2 mutatie heb. Ik was toen 40 jaar. Ik ben vorig jaar door een collega van u geopereerd waarbij mijn eierstokken zijn verwijderd. Mijn zus en twee nichtjes en twee neven zijn helaas ook brca2+. Ik heb het gen van vaderskant geërfd. Zijn ouders leven al lang niet meer. Mijn opa overleed aan leukemie, maar had ook prostaatkanker (net als mijn vader en twee ooms). Een nichtje van vader kreeg net als zijn zus relatief jong borstkanker. Dat maakt dat, als we nog verdere familie willen gaan opsporen, we aan die kant zouden beginnen. Mijn oma is echter in 1954 op 63-jarige leeftijd overleden. Haar kinderen zeggen dat ze baarmoederhalskanker had. Mijn nichtje heeft dit ooit aan haar huisarts vertelt toen ze daar was na vaststellen van brca2 mutatie, en die zei dat dat mogelijk eierstokkanker dan is geweest maar in die tijd verkleed werd gediagnosticeerd. Ik heb dat aan uw collega voorgelegd toen ik na de operatie op controle kwam, maar die vond dat onwaarschijnlijk. Ze zegt dat ze die tumor in baarmoederhals moeten hebben zien zitten, ook in die tijd.
Nu las ik gisteren een verhaal van iemand die brca2+ was. Haar oma was vier jaar eerder aan baarmoederhalskanker overleden dan mijn oma, en bij klinische genetica hadden ze gesteld dat dat dan waarschijnlijk eierstokkanker was geweest.
Ik ben toch benieuwd naar uw visie hierop. Zou in de jaren 50 inderdaad wat eigenlijk eierstokkanker is geweest, baarmoederhalskanker zijn benoemd? Als dit zo is, dan neig ik ernaar bij het op zoek gaan van verdere familie (wat niet heel eenvoudig is) aan oma's kant te beginnen. En voor degenen die nog twijfelen over leeftijd van eierstokken weghalen, kan het mogelijk ook een verschil maken. Alvast bedankt voor het mee denken!
het is een complex verhaal. Als ik het goed begrijp heeft uw vader de BRCA2 genmutatie. U vraagt zich nu af of hij het van zijn vader (leukemie, prostaatkanker) of zijn moeder (baarmoederhalskanker of eierstokanker) heeft geerfd. Het nichtje van vader: is dan van opa's kant, bedoelt u?
Het is heel moeilijk te zeggen wat oma heeft gehad. Want in de jaren 50 werd veel minder uitgebreid over diagnoses gecommuniceerd. Baarmoederhalskanker is inderdaad te zien aan de baarmoederhals, en bij eierstokkanker is de baarmoederhals vrijwel altijd normaal. Dus een verkeerde diagnose is, ook in de jaren 50, onwaarschijnlijk.
Het blijft echter de vraag of het op de juiste manier is meegedeeld aan uw oma, of dat er in algemene termen is gesproken, wat destijds veel gebeurde.
Kan er via de afdeling klinische genetica, die uw hele stamboom kan maken, meer duidelijkheid gekregen worden?
Zij kunnen u meestal een goed advies geven over familie.
Hopende u hiermee voldoende geinformeerd te hebben,
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht.
Hartelijk dank voor uw reactie. Het nichtje van mijn vader met borstkanker is inderdaad van opa's kant van de familie. Het zou inderdaad zo kunnen zijn dat er in de communicatie iets niet helemaal goed ging in die tijd. Een tante vertelde dat oma een tijdje eerder al in het ziekenhuis was geweest wegens "problemen met de baarmoeder", dat is al helemaal vaag natuurlijk. Ik denk dat ze bij klinisch genetica hier overigens verder niet al te veel in kunnen betekenen. Medische informatie zal er uit die tijd niet meer zijn. Het zal erop aan komen dat we familieleden moeten proberen op te sporen die zich dan hopelijk laten testen. In dat opsporen ondersteunen ze niet, terwijl dat best lastig is. Maar dank voor het mee denken in elk geval!
Wat fijn dat u mij de gelegenheid geeft om vragen te stellen. Bij mij is baarmoederhalskanker vastgesteld, fase 1b1, omvang tumor 2,5 cm, geen uitzaaiingen. Aangewezen behandeling is een Wertheim. Ik zou graag willen weten in welke ziekenhuizen in Nederland de afdeling gynaecologische oncologie beschikt over een zogenaamde Da Vinci-robot. Wat voor operaties worden hiermee gedaan en wat voor resultaten worden hiermee bereikt? Bij wat voor tumoren (grootte/type) is een operatie m.b.v. een Da Vinci-robot een geschikt alternatief?
Hoogachtend, Hester3
De behandeling van baarmoederhalskanker gebeurt in de gynaecologisch-oncologische centra in Nederland. Dit zijn de academische ziekenhuizen en het Catharina ziekenhuis in Eindhoven. Voor zover wij weten hebben in ieder geval Nijmegen, Maastricht, Amsterdam en Utrecht een team dat de Wertheim met de robot doen.
Het doel van de robot is sneller herstel, doordat je kleinere sneetjes in de buik hebt. De robot is geschikt voor vrijwel alle patienten die voor een Wertheim in aanmerking komen. De ingreep duurt wel langer, door de technische voorbereidingen. De resultaten zijn vergelijkbaar met de standaard Wertheim, alleen is het herstel wat sneller.
Hopende u hiermee voldoende ingelicht te hebben.
Team gynaecologische oncologie MUMC+ Maastricht
gr. lisa
Met een ovarium-sarcocarcinoom FIGO-stadium IIIc heb ik eind november 2015 een complete debulking ondergaan. Volgens mijn behandelend gynaecologisch-oncoloog is de verwachting dat er toch wel metastasen zijn achtergebleven.
Morgen start ik met de 4e van een serie van 6 IV-chemobehandelingen met Carboplatine en Paclitaxel.
Inmiddels zijn we 7 jaar verder dan het moment waarop bovengenoemd artikel geschreven werd en ik vroeg mij af of er inmiddels nieuwe inzichten/ervaringen met IP-chemotherapie bij Eierstokkanker zijn.
Kan een professional mij een advies geven of ik bij mijn internist-oncoloog zou moeten aandringen op een aanvullende/gedeeltelijke IP-chemotherapie? Ik ben 66 jaar en voor het overige wel gezond. De 3 voorgaande IV-behandelingen heb ik over het algemeen goed doorstaan.
Ik hoop dat u tijd kunt vinden om mijn vraag te beantwoorden. Op voorhand reeds daarvoor mijn hartelijke dank.
Intraperitoneale chemotherapie is inderdaad onderzocht bij vrouwen met eierstokkanker. Het lijkt, indien het gegeven worden direct na de debulking, te leiden tot een langere overleving. Er wordt dan een ander schema gebruikt dan het standaard schema dat u nu heeft. Er is niet gekeken naar het geven van de chemo in aansluiting aan de standaard kuren die u nu heeft.
De intraperitoneale chemotherapie wordt niet overal toegepast omdat de bijwerkingen groot zijn, en daardoor veel patiënten deze zware behandeling halverwege moeten onderbreken. Maar de studies van 1999 zijn veelbelovend, en er zijn daarna nog wat studies verschenen.
Het grootste probleem blijven de ernstige bijwerkingen. In uw geval is inmiddels de chemo op een andere weg toegediend, en is intraperitoneale chemotherapie nu alsnog geven, niet onderzocht.
Hopende u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben,
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
ik heb eierstokkanker en heb chemotherapie.
ik heb een picclijn en daarover gaat mijn vraag
wij willen straks graag een weekje met het vliegtuig op vakantie
Mijn vraag is:
Mag ik vliegen met een picclijn ??
en heb ik dan ook een medische verklaring van een arts nodig ??
Ik zie uw antwoord graag tegemoet
Met vriendelijke groet
Liet
Vliegen met een PICC lijn kan en mag.
Om de security te passeren is het misschien wel verstandig om een doktersverklaring bij u te hebben, en wellicht goed om de security op te bellen van het vertrek vliegveld en te informeren naar speciale maatregelen.
Hopende u hiermee voldoende geinformeerd te hebben,
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht.
Ik ben een vrouw van net 35 (ten tijd van de diagnose 34). Per toeval (mijn dank is groot aan mijn doortastende huisarts) is bij mij baarmoederkanker ontdekt. In december zijn mijn baarmoeder, baarmoedermond en eileiders verwijderd via een laproscopie. Herstel gaat goed.
Ik heb voor u twee vragen.
- Ik had type 1a. Het was een oppervlakkige tumor van 4 mm. Mijn eierstokken konden blijven zitten. Als ik ga lezen lees ik dat die er eigenlijk altijd uitgaan. Volgens mijn gynaecoloog zijn de risico's van ze eruit halen voor mij groter (overgang met alle gevolgen van dien) dan het risico van ze erin laten. Ik heb in haar het volste vertrouwen maar vind het ook fijn om uw mening te horen. Mijn eierstokken zijn tijdens de operatie bekeken en zagen er goed uit.
- Er van uitgaande dat er niets genetisch is (dat onderzoek volgt nog) wil ik graag weten hoe het komt dat ik op zo'n jonge leeftijd dit heb gekregen. Ik val niet in de 'doelgroep'. Kan een spiraal hier invloed op hebben gehad? Dit is toch iets niet lichaam-eigen. En langdurig pilgebruik? Zijn of worden er studies gedaan naar het ontstaan van baarmoederkanker op jonge leeftijd?
Vriendelijke groeten,
Lisa Wehrmeijer
De standaardbehandeling bij baarmoederkanker is het verwijderen van de baarmoeder, baarmoedermond en eierstokken (inclusief eileiders).
Bij jonge vrouwen leidt dit tot de overgang. De vroege overgang heeft als nadeel: meer kans op hart-en vaatziekten, botontkalking en minder kwaliteit van leven door overgangsklachten.
Er zijn meerdere studies gedaan waarbij in dossiers gekeken is of bij jonge vrouwen met vroeg stadium baarmoederkanker de overleving slechter is als de eierstokken niet worden verwijderd. Uit deze studies lijkt de overleving niet slechter.
Wetenschappelijk gezien zou er het beste een studie worden gedaan waarbij je patienten "prospectief gerandomiseerd" laat deelnemen aan een studie. Dan krijg je het beste wetenschappelijk bewijs: patienten die aan zo'n studie meedoen loten voor de verwijdering van de eierstokken of het niet verwijderen van de eierstokken. Vervolgens worden ze jarenlang (>5-10 jaar) vervolgd. Zo'n studie is moeilijk uitvoerbaar.
Daarom wordt de veiligheid bekeken door terug te kijken bij patienten bij wie om wat voor reden dan ook de eierstokken niet zijn verwijderd, en daaruit lijkt het veilig te zijn.
Hopende u hiermee voldoende geinformeerd te hebben,
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
we zijn de reactie op uw 2e vraag vergeten: het ontstaan van baarmoederkanker kan erfelijk zijn. We adviseren u dan ook dit te laten onderzoeken. In de nieuwe richtlijn wordt aanbevolen in de tumorcellen zelf dit onderzoek te doen. Dit geeft al snel een uitslag of uw tumor mogelijk erfelijk is. En dat zou verklaren waarom u het op jonge leeftijd hebt gekregen (alhoewel ook bij erfelijkheid hebaarmoederkanker meestal > 40 jaar optreedt).
Als het niet erfelijk is, dan zijn er bepaalde relaties gevonden. Er is een relatie met overgewicht.
De pil lijkt mogelijk te beschermen tegen baarmoederkanker. Andere risicofactoren, zoals hoge leeftijd, zijn bij u niet aanwezig. Het polycysteus ovariumsyndroom is geassocieerd: dit is een syndroom waarbij de cyclus vaak lang is en de hormoonspiegels verstoord.
Er is geen relatie gevonden tussen spiraal en baarmoederkanker, soms wordt er zelfs gezegd dat het beschermt.
Hopende u hiermee voldoende geinformeerd te hebben,
Gynaecologisch Oncologisch Team MUMC+ Maastricht
Ik heb absoluut geen overgewicht (normaal BMI) en ook tijdens mijn zwangerschappen niet enorm aangekomen.
Dat ovariumsyndroom, als ik dat zou hebben, zou dat nu nog gevolgen kunnen hebben? En hoe kom ik daar achter?
vriendelijke groeten,
Lisa Wehrmeijer
Beste dokter Kruitwagen,
Sinds september 2014 weet ik dat ik eierstokkanker heb. In het ziekenhuis beland omdat ik 3 liter vocht in mijn longen had .Diagnose stadium 1V. Op echo en CT scans niets te zien . Bij operatie bleek dat er door de hele buik; eierstokken, vetschort en middenrif overal wolkjes tumor zaten, dus geen grote tumoren.3x chemo/debulking/ chemo gehad. Tijdens de operatie is mijn baarmoeder niet weggehaald omdat die ernstig verkleefd zit aan mijn darmen. Arts heeft mij verzekerd dat de baarmoeder schoon was. Alle tumorweefsel weggehaald behalve wat spikkels op mijn middenrif< 0,5 mm. Die zouden verdwijnen met chemo. Chemo goed aangeslagen. Tumormarker nog steeds normaalwaarde.
Ik heb twee vragen:1. Bestaat er een kans dat er toch kankercellen in de baarmoeder zitten zodat mijn baarmoeder alsnog verwijderd zou moeten worden?
2.Het lijkt mij als leek "beter" dat de tumor als wolkjes verspreid zitten dan een grote tumor, omdat ze goed op de chemo reageren . Of heb ik dat mis en kun je dat zo niet zeggen?
Hartelijk dank voor heet antwoord.
Eierstokkanker zaait vaak uit in de buikholte. Als de baarmoeder betrokken is, dan is dat meestal omdat er tumor op de baarmoeder zit, niet in de baarmoeder(holte). Als de dokter heeft gezien dat er geen enkele tumor op de baarmoeder zat, maar alleen verklevingen had, dan is er niet veel kans dat het in de baarmoeder zit.
Eierstokkanker is vaak al uitgezaaid in de gehele buikholte bij diagnose. Dit was ook bij u het geval. Het is moeilijk te zeggen of in "wolkjes"uitzaaiien gunstiger is dan 1 grote tumor: 1 grote tumor is vaak makkelijker weg te halen dan alle "wolkjes" in de buik. Bv als er op de darm heel veel kleine plekjes zitten: dan is 1 grote tumor gunstiger op 1 plek: dan kun je een stuk darm wegnemen, maar je kunt niet een hele darm wegnemen als er veel kleine plekjes zitten. Gelukkig kunnen we die kleine plekjes meestal ook wel weg halen, doordat ze niet echt in de darm groeien. Chemotherapie werkt op beiden.
Hopende u hiermee voldoende geinformeerd te hebben,
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
Ik ben gestresseerd in immuuntherapie bij eierstokkanker is er ergens een studie behandeling? Weet iemand hier iets van.
Groet sportmeidje.
Ik heb eierstokkanker met uitzaaiingen naar longen, middenrif en buikvlies.
Heeft het nog nut om mijn eierstokken en baarmoeder te laten verwijderen om dat ik ongeneeslijk ziek ben.
Ik heb van juli t/m november 2015 wekelijk chemo gehad 17 weken lang en ben daar erg ziek van geweest.
Deze kuren zijn voor verlenging van mijn leven en zijn mij zeer tegen gevallen.
Met vriendelijke groet,
Lomar
Geachte mevrouw,
De behandeling van eierstokkanker bestaat uit chemotherapie en een operatie. Als de ziekte niet te uitgebreid is, wordt er eerst geopereerd om (vrijwel) alle tumor te verwijderen, en vervolgens 6 kuren chemotherapie gegeven.
Als er te uitgebreide tumor is, wordt er eerst 3 kuren chemotherapie gegeven en vervolgens geopereerd waarna nog tenminste 3 kuren worden gegeven.
In uw geval is er gekozen voor wekelijks chemotherapie. Meestal wordt er elke 3 weken chemotherapie gegeven (Carboplatin/Taxol). Hiervoor zal bij u een bepaalde reden zijn en dit zal met u besproken zijn. Ook de bijwerkingen en verschillen in beide schema's zullen met u besproken zijn.
In principe wordt er altijd geprobeerd te opereren. Het is vaak moeilijk te zien op een scan waar alle tumor zit, en pas bij operatie wordt duidelijk of het lukt alles te verwijderen.
Bij u is sprake van stadium IV, een stadium waarbij genezen moeilijk is, en er vooral naar gestreefd wordt zo lang mogelijk ziektevrij te blijven. De operatie speelt daarbij een grote rol.
Het is goed om met uw arts te bespreken hoe de reeactie van de tumor is op de chemotherapie, wat de arts verwacht wat er tijdens de operatie gedaan moet worden en wat er gedaan kan worden aan de bijwerkingen.
Hopende u hiermee voldoende geinformeerd te hebben, Gynaecologisch Oncologisch team MUMC+ Maastricht.
in Nederland hebben we een goed samenwerkingsverband voor wetenschappelijk onderzoek in de gynaecologische kanker: de Dutch Gynaecologie Oncology Group.
Informatie kunt u vinden op de website: dgog.nl
"De Dutch Gynaecological Oncology Group (DGOG)) is een samenwerkingsverband van alle specialismen betrokken bij de behandeling van vrouwen met gynaecologische maligniteiten: gynaecologisch oncologen, medisch oncologen, en radiotherapeut-oncologen, en tevens ondersteunende specialismen zoals de pathologie en radiologie, statistici, epidemiologen en trial coördinatoren. De DGOG heeft als doel nationaal en internationaal (multicentrisch) klinisch onderzoek op het gebied van de gynaecologische oncologie te stimuleren."
Op die manier delen we alle onderzoeken en informatie in Nederland.
Hopende u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben,
gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
Na baarmoederhalskanker worden volgens de richtlijn patiënten gedurende 2 jaar gecontroleerd. Bij u is de ziekte niet teruggekomen maar wel afwijkende uitstrijkjes en daarom de baarmoeder verwijderd. Als er bij de baarmoederverwijdering geen afwijkende cellen meer aanwezig waren, is controle niet meer nodig, want dan is de baarmoederhalskanker inmiddels 5 jaar geleden. De kans is dan uitermate klein, dat de ziekte nog terug komt.
Hopende u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben,
gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
Nu ineens een opgezwollen schaamlip. Ben doodsbang. Wat kan dat zijn?
Graag reactie.
een opgezwollen schaamlip is niet iets dat wij direct in verband kunnen brengen met uw baarmoederhalskanker. Het is goed contact met uw gynaecoloog op te nemen om daarnaar te laten kijken zodat u snel gerustgesteld kunt worden.
Hopende u voldoende geïnformeerd te hebben,
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
Ik zal hier kort mijn verhaal doen en hoop dat u mij wat antwoorden kan geven in deze onzekere tijd.
Eind februarie had ik ineens de huisarts op de stoep staan mevrouw mag ik even binnenkomen hij had geen goed nieuws voor me er was pap 4 uitgekomen bij het uitstrijkje van het bevolkingsonderzoek.
Daar van bijgekomen kon ik een paar dagen later al naar de gynecoloog voor een biopsie daar kwam zoals verwacht cin3 uit.
2 weken daarna een lis gehad en die is nu een week geleden.
Alleen mijn angst is kan het nu wel al kanker zijn of niet?
Afgelopen zaterdag kreeg ik ineens koorts en een hele grote bloeding met als resultaat heb ik die nacht in het zkh doorgebracht en ben zondag naar huis gestuurd met antibiotica.
Mijn hb en ontstekingswaardes waren goed en had bij vertrek geen koorts.
Zondag avond wel weer koorts gekregen en ik had de hele dag gigantische hoofdpijn.
Tijdens en voor de onderzoeken viel mij wel op dat het heel erg ruikt daar beneden en ben heel bang dat het van de baarmoeder afkomt.
Mijn uitslag komt pas 8 april.
Ik krijg ook van de gynecologen niet echt een antwoord op mijn vragen ze stellen me niet gerust maar zeggen ook niet dat het heel ernstig is?
Kan ik in dit geval misschien mijn huisarts vragen om meer onderzoeken te laten doen of moet ik eerst afwachten?
Ik ben gigantisch moe al maanden en heb ook tussentijdse bloedingen gehad en ook af en toe een zeurende buikpijn en lage rugpijn allerlei symptomen die me toch wel bang maken.
Ik hoop dat u mij een klein beetje gerust kan stellen
m.v.g
een PAP 4 wil zeggen: carcinoma in situ, dit betekent in feite dat het niet kwaadaardig lijkt te zijn, maar wel afwijkende cellen die weggenomen moeten worden. Vervolgens is er bij u zoals het hoort een kolposkopie gedaan en een biopt genomen. Dit bevestigt dat er geen kwaadaardigheid is, maar een CIN3: een verandering van cellen die je wel weg moet nemen, omdat het in een klein percentage van de patiënten na jaren toch kwaadaardig zou kunnen worden.
Nu is er een lis gedaan: ik neem aan als behandeling, om alle afwijkingen nu weg te nemen.
Dus uit uw verhaal lijkt er sprake te zijn van CIN3, geen kwaadaardigheid. Natuurlijk is de definitieve uitslag voor u ook nog steeds spannend. Wellicht goed om de arts te laten weten dat u zo in spanning zit, en de uitslag eerder te krijgen, hetgeen technisch wel mogelijk moet zijn.
Hopende dat u snel duidelijkheid krijgt,
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
Ik ben al 3 jaar aan het vechten tegen baarmoederhalskanker.
Mijn baarmoeder, eierstokken zijn er al uit.
heb al verschillende keren chemo gehad en ook bestraling.
Nu is er een tumor bij mijn blaas die weer is gaan groeien.
en die helaas een fistel heeft gemaakt in de dikke darm en blaas ( nadat er een abses net onder mijn navel was ontstaan).
In Nijmegen heb ik gisteren gehoord dat er niks meer voor mij te doen is.
Heeft u voor mij nog een behandeling of weet u iemand (of ziekenhuis) die mij kan helpen?
Want ben pas 31 en opgeven is geen optie!!!
Het is moeilijk te zeggen via dit forum of er helemaal geen opties meer zijn. Hiervoor zou een arts de details van uw behandeling en van de lokatie van de tumor nu moeten hebben. Een second opinion is daar een goede optie voor. Dit kan in een van de gynaecologisch oncologische centra in Nederland die baarmoederhalskanker behandelen (in alle academische ziekenhuizen inclusief het MUMC+, Catharina Ziekenhuis Eindhoven).
Hopende u hiermee goed geïnformeerd te hebben,
gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
Bij mijn moeder is in juni 2015 Eierstokkanker stadium IV geconstateerd. Uitzaaiingen naar baarmoeder, lever en vetschort.
In juli geopereerd, dunne darm bekneld door gezwel, er is toen een omleiding aangelegd. Dit is helaas niet gelukt waardoor ze een stoma heeft gekregen.
In november is ze geopereerd, bulkoperatie. Verwijderen van eierstokken, baarmoeder en vetschort.
Onderin de bekken zit nog een tumor die ze niet konden verwijderen, door de chemo wel kleiner geworden. Plek in de lever hebben ze niet verwijderd, door chemo wel kleiner geworden.
In januari zijn ze gestopt met de chemo, haar beenmerg was door de chemo te veel aangetast. In totaal ongeveer 4,5 chemo gekregen, verdeeld in kleine fasen.
Eind maart, te horen gekregen dat de tumormarker is opgelopen van 300 naar 600. Chemo is niet meer mogelijk door het aangetaste beenmerg.
Ze heeft nu te horen gekregen dat ze voorlopig niets willen en kunnen doen tot dat ze klachten en/of pijn krijgt. Daarna wellicht hormoontherapie…? Hierbij wil ik aangeven dat ze lichamelijk verzwakt is. Ligt veel op bed en haar conditie is beperkt.
Ze wordt nu behandeld in een streekziekenhuis, dus geen genealogie oncologisch centrum.
Betekend dit dat ze is uitbehandeld?
Zijn er nog stappen die genomen kunnen worden?
Is een second opinion in een genealogie oncologisch centrum zinvol?
Wil haar niet meer leed aan doen dan nodig….
Ik vind het lastig om af te wachten en niets te doen?
Graag uw advies hierin.
Met vriendelijke groet,
Geachte heer/mevrouw,
Eierstokkanker is moeilijk te genezen. Als er sprake is van een stadium IV is dat nog moeilijker. Het doel is dan om de tumor weg te krijgen, maar dan is dat vaak maar tijdelijk in dit stadium. De reactie op chemotherapie is heel belangrijk in de behandeling. Als het niet haalbaar is om direct te opereren worden er eerst 3 chemokuren gegeven. Na 3 chemokuren wordt een intervaldebulking gepland. De prognose is het beste als bij die operatie geen resttumor achterblijft of < 1 cm.
Uit uw verhaal blijkt dat niet alle tumor niet verwijderd kon worden bij die operatie. Vervolgens kon niet de volledige chemo gegeven worden. Hierdoor kan de tumor ook niet optimaal behandeld worden.
Uit uw verhaal lijkt het dus dat na dit alles de tumor nog steeds aanwezig is, en niet weg te krijgen is. Dan zijn er weinig andere opties.
Hormoontherapie heeft nauwelijks tot geen bijwerkingen en kan wel altijd wel gestart worden, zeker als niks doen niet goed voelt.
Een second opinion kan natuurlijk altijd. Echter, als uw moeder in een hele slechte conditie is, dan is ook dit wellicht teveel voor haar. Overleg over haar met een gynaecologisch oncologisch centrum zal door het perifere ziekenhuis geregeld gedaan zijn via overleggen die wekelijks plaatsvinden. Misschien goed om daar nog even over te spreken met haar behandelend arts.
Hopende u voldoende geinformeerd te hebben,
Gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht
Graag wil ik u een vraag stellen die mij vanaf donderdag erg bezig houdt en waarover ik op internet totaal niets kan vinden. Ben 57 en nog steeds niet klaar met de overgang. Heb heel veel bloedverlies gehad de laatste jaren en het houdt maar niet op. In februari ben ik naar de gynaecoloog geweest en zij heeft zowel inwendig onderzoek als een echo als een watercontrast echo gedaan bij mij. Er kwam uit dat ik 2 kleine myomen in de baarmoeder en 2 kleine cystes op mijn eierstokken heb. Verder ziet alles er helemaal normaal en goed uit. Daar het bloedverlies bleef aanhouden, ook na Lucrin injecties en het baarmoederslijmvlies dik blijft, heeft ze voor de zekerheid een kweekje afgenomen en daar komt uit EIN. Ik ben doorgestuurd naar het ziekenhuis waar ik komende week terecht kan maar is dit 'al' heel ernstig of kan dit allemaal goedkomen. Hoor heel graag van u terug. Het CA125 is geprikt en was 18 (2 maanden geleden).
Met vriendelijke groet, Eva
Geachte mevrouw,
EIN (Endometrial Intraepitheliale Neoplasie) is een term voor een afwijking van het baarmoederslijmvlies.
Deze afwijking is een soort voorstadium van baarmoederkanker te noemen.
De behandeling hiervan is het verwijderen van de baarmoeder en de eierstokken. Deze afwijking kan namelijk kwaadaardig worden. Het kan ook zijn dat als de hele baarmoeder dadelijk verwijderd is en onderzocht wordt, dat er nu al iets kwaadaardigs is (in een vroeg stadium over het algemeen).
Het is dus goed dat u nu een afspraak hebt om de behandeling te bespreken.
Hopende u hiermee voldoende geinformeerd te hebben,
gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht.
operatie is achter de rug, alles is weggehaald ook eierstokken en baarmoeder. Er zat inderdaad toch al een tumor die gelukkig slechts zat in het oppervlakkige gedeelte. Het was dan ook graad 1a. 6 weken na de ingreep moet ik terugkomen en krijg geen na behandeling meer. Hoeveel kans is er op een recidief nu?
Met vriendelijke groet,
Eva
Geachte mevrouw,
De kans op een recidief is nu heel klein bij dit laagste stadium (1a) en lage graad (1; dit betekent niet agressief).
De kans is 0-5% maximaal.
Hopende u hiermee voldoende geinformeerd te hebben, gynaecologisch oncologisch team MUMC+ Maastricht..