Over mij
"Ik ben deze blog begonnen omdat er weinig online te vinden was over vrouwen die na een trachelectomie zwanger waren geworden. Ik kreeg de diagnose baarmoederhalskanker toen wij zwanger probeerde te worden. En was er tijdens het traject van overtuigd dat ik hierna zwanger zou gaan worden. Helaas ging alles mis wat er mis kon zijn. En zullen wij waarschijnlijk ongewenst kinderloos blijven. Er is nog één hele kleine kans, maar die is echt nihil. En dat is het vinden van een draagmoeder. Maar de kans dat we die gaan vinden, is helaas heel erg klein."
Hieronder hoe alles begon...
Bij mijn eerste bevolkingsonderzoek kwam uit het uitstrijkje HPV. (Maart 2019).
Vanwege mijn verleden en omdat ik lichamelijk ingestort was duurde het even voordat ik weer durfde/kon. Net toen ik in maart 2020 de moed had gevonden en het lichamelijk iets beter ging, kwam Corona en gingen de uitstrijkjes niet door. Uiteindelijk kon ik pas 1.5 jaar later, in september 2020 voor mijn 2e uitstrijkje. Hier kwam pap2 uit.
Nog steeds was ik niet echt onder de indruk, behalve dan dat ik naar de gynaecoloog moest. En hier zag ik enorm tegenop. Weer meer mensen die wat met je lichaam willen, gezien mijn verleden is dit een moeilijk iets.
Tot grote verrassing van de gynaecoloog kwam uit het biopt cin3. "Ernstig afwijkende cellen, voorloper van baarmoederhals kanker". Hier schrok ik wel even, maar de gynaecoloog zei dat een lisexcisie alles zou oplossen en we hierna verder konden met onze kinderwens.
Dinsdag 8 dec zou ik gebeld worden. Maar net toen ik mijn nagels wilde lakken ging mijn telefoon, op 7 dec. Toen ik hoorde dag het de gynaecoloog was, dacht ik nog "oh fijn, ze hebben eerder de resultaten en die wilt ze alvast delen". Er vanuit gaande dat deze positief was. Helaas hadden ze kanker gevonden. Een stukje van 5.5 bij 3mm. Zonder schone randen.
Het blijkt te gaan om een plaveiselcelcarcinoom, de meest voorkomende. Dan lijkt hij nog LVSI negatief, in januari wordt al gesproken over focaal LVSI, en in juni 2021 LVSI positief.
Hier vertel ik over mijn ervaringen en emoties omtrent dit bericht en de gevolgen van mijn diagnose. Ik heb besloten er eerlijk en open over te praten omdat ik online weinig ervarings verhalen vond van dames onder de 35 met baarmoederhals kanker en een kinderwens, en ik hoop dat ik iets kan betekenen voor lotgenoten.
Ik loop met bloggen vaak iets achter. Voor meer up to date informatie kan je kijken op mijn instagram: "thinkaaurora".
