Vragen aan en antwoorden van het team Gynaecologische Oncologie MUMC o.l.v. Prof. dr. Roy Kruitwagen
NB: met ingang van 1 januari 2018 is het niet meer mogelijk om vragen te stellen aan het team o.l.v. Prof. Kruitwagen.
Van september 2014 tot 1 januari 2018 zijn hieronder vragen gesteld over gynaecologische kanker aan een team van oncologisch gynaecologen o.l.v. Prof. dr. Roy Kruitwagen van het MUMC (Maastricht). De vragen en antwoorden vind je hieronder terug.
Vanaf half januari 2018 is het mogelijk in deze groep om vragen te stellen aan dr. Cor de Kroon, gynaecoloog-oncoloog bij het Leids Universitair Medisch Centrum.
756 reacties
Geachte mevrouw,
Allereerst excuses voor deze late reactie, maar we hadden op de site niet ontdekt, dat er een ‘pagina 2’ bestond.
We begrijpen dat bij u alleen de baarmoeder is verwijderd en dat de ernst van de afwijking niet dusdanig was dat bijvoorbeeld ook lymfklieren moesten worden verwijderd?!
De door u genoemde klachten zijn op zich bekende klachten die zich nog kunnen voordoen in de eerste weken (tot 3 maanden) na de operatie. Maar het gegeven dat ook de ontstekingswaarden verhoogd zijn en blijven zou er op kunnen duiden dat er nog ergens een ontsteking bestaat, al dan niet ontstaan als gevolg van de operatie. Maar ik neem aan dat uw behandelend gynaecoloog hier ook aandacht voor heeft.
Ik hoop dat dit antwoord u enigszins kan helpen.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Nou ja, ik heb in ieder geval mijn antwoord. Alleen is het nu inmiddels februari 2015 en ik ben in November 2013 geopereerd. De lymfeklieren konden volgens het ziekenhuis dat mij toen behandelde inderdaad blijven zitten. Ik ben toch blijven "piepen" en er werd geen gehoor aan gegeven.
Ik ben daarom naar een ander ziekenhuis gegaan, mijn huisarts heeft dit voor mij geregeld. Ik heb daar vrij snel 2 echo`s gekregen, omdat ik ook bobbels in mijn linkerborst kreeg. Afgelopen dinsdag een echo gehad van mijn onderbuik, waar een ernstig vergrote lymfeklier werd gevonden. Donderdag echo borst en oksel gehad, ook lymfen. Donderdagmiddag kreeg ik telefoon.... Met niet heel erg gezellig nieuws. Al mijn restklachten (littekenpijn en nog wat dingetjes) zijn nu op een zijspoor gezet waar later aandacht aan besteed gaat worden, maar er moet met spoed naar de lymfeklieren gekeken worden en alles moet weer onderzocht worden. Weer de molen in dus. Ik dacht... oh die bellen, schrijven volgende week wel ergens weer. Vanmorgen om 9 uur had ik gynaecologie aan de telefoon dat ik morgen al moet komen. Spoed is dan dus ook geloof ik echt spoed..... Ondertussen maak ik me dus behoorlijk veel zorgen.
Met vriendelijke groet,
Auktje
Weer een vervelende en uiterst spannende periode. Wij hopen met u dat de resultaten van het aanvullende onderzoek meevallen.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht
Prof. dr. Roy Kruitwagen
ik ben 62 en ruim 25 jaar geleden is bij mij de baarmoeder verwijderd. Bij deze operatie kwam aan het licht dat er zwarte plekjes op de eierstokken zaten. Deze zijn verwijderd. De gaenecoloog heeft destijds gezegd dat ik vanzelf wel zou merken als de poliepen terug zouden komen. De laatste tijd krijg ik na de samenleving wat bloedverlies en daarna donkergekleurde afscheiding.
is dit een slecht voorteken?
Geachte mevrouw,
Op basis van de door u genoemde gegevens kunnen we helaas geen diagnose stellen. De zwarte plekjes zou ‘endometriose’ kunnen zijn, een ziektebeeld wat bij veel vrouwen voorkomt en waarbij baarmoederslijmvlies zich bevindt buiten de baarmoeder. Endometriose kan diverse, vaak menstruatie-gerelateerde klachten geven, maar kan ook bestaan zonder klachten.
Bij bloedverlies in de postmenopauze, zowel spontaan als na samenleving, is het in ieder geval raadzaam om uw huisarts te raadplegen die u, indien nodig, kan doorverwijzen voor verder gynaecologisch onderzoek.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Vraag.
Geachte mevrouw/mijnheer,
Ik ben aan endometriumcarcinoom geopereerd en daarna met een chemokuur behandeld. De tumor bestond uit twee componenten: een carcinoom en een sereuze component. Bij de behandeling werd gebruik gemaakt van een combinatie van Carboplatin en Taxol. Ik ben sinds begin november klaar met de kuur, heb ik recentelijk een scan gehad en alles lijkt/is normaal.
Er is ons verteld dat bij een derde van de patiënten de kanker terugkomt. Er zouden geen andere behandelingsmogelijkheden bestaan op dit moment. We hebben pas een artikel in de Volkskrant gelezen over immuuntherapie die met succes op verschillende soorten kanker wordt toegepast, maar de volledige kankerlijst konden we niet zien omdat dit in Science stond.
Onze vraag is of u weet of er een andere behandeling bestaat in geval van een terugkerende kanker - zoals ik heb gehad- in Nederland, België of Duitsland.
Bij voorbaat danken we u voor de informatie.Geachte mevrouw,
Bij u is kanker van het baarmoederslijmvlies (endometriumcarcinoom) geconstateerd. We kennen verschillende typen endometriumcarcinoom waarvan het zg. endometrioide type het meest frequent voorkomt. Bij u werden in dezelfde tumor 2 typen of componenten herkend waaronder het sereuze type. Laatstgenoemde type kan zich agressiever gedragen (gaat vaker gepaard met uitzaaiingen). Uit uw gegevens kan niet worden opgemaakt of er bij u al uitzaaiingen gevonden zijn, of dat u na de operatie chemotherapie hebt gehad omdat u daarop een reële kans had. In het laatste geval zijn er geen aanwijzingen voor uitzaaiingen op bv. een CT scan, maar wordt de kans reëel geacht dat ze wel aanwezig zijn (in dat geval nog microscopisch klein). In beide gevallen (wel of geen herkenbare uitzaaiingen) is de behandeling compleet na afronding van de chemokuren. We beschikken helaas (nog) niet over instrumenten die op voorhand aangeven of u genezen bent of dat de tumor op enig moment weer terugkomt. Wanneer deze onverhoeds weer zou terugkomen, wordt op dat moment bepaald of en welke behandeling het meest geschikt is. Immuuntherapie vormt daarbij nog geen gangbare optie, maar voor veel tumorsoorten worden continu nieuwe behandelingstechnieken onderzocht in onderzoeksverband. Mocht de situatie zich voordoen, dan kunt u op dat moment uiteraard altijd informeren naar lopende onderzoeken. Wel zouden wij u willen adviseren zich goed te verdiepen in de voor- en nadelen van een dergelijk onderzoek alvorens hierover een weloverwogen beslissing te nemen om hieraan wel of niet deel te nemen.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Ik heb baarmoederhalskanker met uitzaaingen naar mijn lymfklieren en longen, stadium 4 in augustus jl. dit bericht gekregen, ben nu bezig met immunotherapie, wat kan ik straks nog doen als dit klaar is, ik zou heel graag alsnog geopereerd willen worden indien dit mogelijk is, in mijn dossier staat dat ik vergrote cervix heb met een diameter van 46mm,blijkt uit TVE, ik heb nu 4 chemo's achter de rug met Carbo en Taxol en 2x injecties met ISA101 en Interferon Alfa, ik krijg nog 2 chemo;s en 2x injecties, ik ben gestopt met roken na 34 jaar en eet gezond en wil graag nu al een plan maken welke richting ik het straks zoeken kan aangezien ze mij palliatief behandelen, ik ben een vechtster en kan nooit opgeven.
Geachte mevrouw,
Zoals veel patiënten met uitgezaaide kanker, geeft u ook aan bij voorkeur nog geopereerd te willen worden. Maar bij uitzaaiingen, zeker op meerdere plaatsen, vormt zg. systemische therapie de behandeling van eerste keuze, d.w.z. behandeling van het gehele lichaam bv. door middel van chemotherapie of immunotherapie. Het weghalen van de primaire tumor in de baarmoeder heeft daarbij meestal geen toegevoegde waarde, terwijl de operatie wel gepaard kan gaan met complicaties hetgeen de kwaliteit van leven niet ten goede komt.
De bij u toegepaste immunotherapie is gericht tegen het humane papilloma virus omdat bij het ontstaan van baarmoederhalskanker bekend is, dat dit virus een belangrijke rol speelt. Deze behandeling geschiedt, naar wij aannemen, in onderzoeksverband, dit omdat het effect van deze behandeling nog niet geheel duidelijk is. Of, en zo ja, welke mogelijkheden er voor u nog resteren in de toekomst wordt natuurlijk allereerst bepaald door het huidige beloop. U toont inderdaad aan een vechtster te zijn die alle mogelijkheden wil aangrijpen om te overleven. Dat op zich verdient alle respect. Wel zouden wij u willen adviseren bij iedere onderzoeksdeelname zich goed te verdiepen in de voor- en nadelen van een dergelijk onderzoek alvorens hierover een weloverwogen beslissing te nemen.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
begin 2013 is bij mij de diagnose eierstokkanker, stadium 2c, endometrioid, lage mitose ( graad 1),gesteld. het rapport leest verder nog dat er een progesteron reactie is.
Is het zinvol om te overwegen een oestrogeenremmer te gebruiken ter voorkoming van recidieven, of wellicht middelen als olaparib (parp) of avastin?
Ik ben een beetje zoekende hoe mijzelf de beste kansen te geven recidieven te voorkomen ( of uit te stellen) , mocht dat uberhaupt mogelijk zijn.
bij voorbaat dank voor het antwoord
Geachte mevrouw,
Het is natuurlijk begrijpelijk dat u zoekt naar extra behandelmogelijkheden. Tot op heden zijn er geen aanwijzingen dat hormoontherapie in aansluiting aan een chirurgische en chemotherapeutische behandeling bij eierstokkanker werkt.
Wel worden regelmatig onderzoeken verricht waarbij nieuwe middelen (zoals olaparib en bevacizumab (Avastin)) worden gebruikt om te zien of deze leiden tot verbeterde uitkomsten. Voor zover ons bekend zijn er v.w.b. hormoontherapie bij de eerste behandeling van het ovariumcarcinoom geen lopende onderzoeken.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Graag wil ik weten of er een relatie is tussen vulvakanker en PAP2.
Onlangs is er bij mij de diagnose vulvakanker geconstateerd. Na een uitstrijkje bleek PAP2 wat eigenlijk altijd PAP1 is geweest. Is er door de vulvakanker een verhoogt risico op baarmoederhalskanker ?
Groetjes
Geachte mevrouw,
Bij het ontstaan van baarmoederhalskanker speelt het Humane Papilloma Virus (HPV) nagenoeg altijd een belangrijke rol. Van schaamlipkanker kennen we 2 typen waarbij bij een van deze typen ditzelfde virus ook een belangrijke rol speelt. U kunt uw behandelend gynaecoloog vragen of de bij u gediagnosticeerde schaamlipkanker wel of niet gecorreleerd is met HPV. Maar als dat zo is, wil dat niet direct zeggen dat u nu een sterk verhoogde kans hebt op baarmoederhalskanker.
Een PAP 2 cervixcytologie is niet per se afwijkend. Waarschijnlijk hebt u het advies gekregen, een half jaar later de uitstrijk te laten herhalen en in dat geval deze ook te screenen op de aan- of afwezigheid van HPV. De uitslag hiervan bepaalt of er verder onderzoek nodig is.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Afgelopen 5jan heb ik een Wertheim Meigs operatie gehad, (dit is dus vandaag 17dagen geleden) Op zich gaat het herstel best redelijk, maar waarschijnlijk wil ik te snel ;-) Afgelopen maandag (twee week na de operatie) is m'n buikkatheter eruit gehaald door de huisarts, wat we enorm zeer heeft gedaan. Toen deze katheter er nog in zat, dacht ik dat het trekkende gevoel in m'n buik hierdoor kwam, maar nu deze eruit is heb ik dit trekkende gevoel nog steeds, als ik lig voel ik het niet, maar zodra ik sta of ga lopen doet het best pijn. Wel zoveel pijn, dat ik dus het liefst lig (en ik heb volgens mij best een hoge pijngrens) Heeft u enig idee wat dit kan zijn? Zou dit ook m'n eierstok kunnen zijn , die is opgehangen aan mijn buikwand? Mn gynaecoloog heeft me nl verteld dat sommige vrouwen hier last van hebben....
Ik kan de pijn anders ook niet echt plaatsen. Ik hoop dat u een antwoord op mijn vraag heeft.
Met vr gr
Tertia
Geachte mevrouw,
Het is moeilijk om op basis van de door u verstrekte gegevens een eenduidig antwoord te geven omdat velerlei oorzaken, gerelateerd aan de operatie, uw pijnklachten kunnen verklaren. Hoe is de operatie uitgevoerd (via een snede in de buikwand of via de kijkoperatietechniek), waar en waarom is er een buikcatheter geplaatst, hoe en waar zijn de eierstokken verplaatst?
Ik zou u dan ook willen adviseren om contact op te nemen met uw behandelend gynaecoloog of begeleidend verpleegkundig specialist. Zij kunnen u veel beter adviseren omdat zij exact geïnformeerd zijn over uw situatie.
Ik hoop dat u begrip heeft voor dit wat neutrale antwoord.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Wens u een fijne dag!
met vr gr
Tertia
Beste heer Kruitwagen.
In 2013 is bij mij BMHK vastgesteld.
Ik heb 5 chemo's 27 uitwendige 3 inwendige en 5 Hypertermie behandelingen gehad.
Het gaat goed met mij.
Mijn vraag is het volgende.
Ik heb gisteren weer mijn controle gehad doormiddel van een inwendig onderzoek,
Alles is prima zei de gyneacoloog.
Mijn vraag is nu ik verlies sinds dit inwendige onderzoek tpch wat bloed kan het zo zijn dat dit komt door het inwendige onderzoek en dat alles toch teer is van binnen door de inwendige bestralingen?
Als ik gemeenschap heb dan heb ik geen last van bloedverlies.
Mvg,
Angela van Ekelenburg
Geachte mw. Van Ekelenburg,
Het is een bekend gegeven dat na een intensieve behandeling zoals u heeft gehad, de schedewand erg fragiel wordt waardoor een inwendig onderzoek aanleiding kan geven tot enige bloederige afscheiding. Dit kan verklaard worden door zowel de bestraling als door het uitvallen van de hormoonproductie door de eierstokken waardoor de schedewand erg dun (‘atrofisch’) wordt.
Mocht het bloedverlies blijven bestaan, dan is het wel verstandig dit kort te sluiten met uw behandelend gynaecoloog.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Beste heer Kruitwagen,
Het is alleen na het inwendig onderzoek.Tijdens de gemeenschap heb ik normal gene last alleen afgelopen weekend wel maar toen hadden we geen glijmiddel gebruikt.
Denkt u nu dus dat het echt komt door de fragiele schedewand.
Alvast bedankt
Mvg,
Angela
Geachte mevrouw,
Zoals al aangegeven is de kans hierop groot, maar uw behandelend gynaecoloog kan dat het beste beoordelen.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Geachte professor Kruitwagen,
Vorig jaar juli kwam n.a.v. Ascites, de diagnose eierstokkanker (stadium 3). Behandeling met chemo (taxol/carbo) 4x, daarna debulking waarbij geen zichtbare uitzaaiingen werden gevonden, gevolgd door 3 x chemo (cyclofosfamide/carbo). De taxol werd vervangen vanwege neuropathie en om kans de vergroten de actieve/vitale kankercellen (pathologie van vetschort en eierstok) beter aan te kunnen pakken.
Laatste 3 chemo’s hebben geen invloed gehad op turmormarker. Deze blijft steken op 63.
Voorstel ziekenhuis: afwachtend beleid. Evt. behandeling indien er klachten komen of als Tm stijgt en er n.a.v. CT scan aanleiding is tot behandelen.
Mijn vraag: is het een algemene opvatting om bij verhoogde Tumormarker afwachtend beleid te voeren en daarmee cellen actief te laten zijn of zijn er andere behandelvormen die (nog) van invloed kunnen zijn op de actieve cellen.
Ik zie uw reactie graag tegemoet, met dank,
maira
Geachte mevrouw,
U hebt in totaal 7 chemokuren gehad, met tussentijds een zg. debulking-operatie. In principe zijn 6 chemokuren het minimum aantal, althans wanneer de tumorcellen hierop reageren. Dit laatste kan afgeleid uit het feit dat de tumormarker daalt. Wanneer de tumormarker blijft dalen, maar nog niet is genormaliseerd na 6 kuren, wordt vaak overwogen in die situatie de chemokuren, indien mogelijk (ernst van bijwerkingen e.d.), nog voort te zetten. Maar wanneer de tumormarker tijdens de laatste kuren stagneert, heeft het in principe geen zin deze kuren met dezelfde middelen te continueren. Inderdaad wordt dan vaak een afwachtend beleid gevolgd zoals aan u voorgesteld, en dus eventuele andere behandelopties (andere medicamenten) pas in te zetten bij het ontstaan van klachten.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht.
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Geachte prof. Kruitwagen. Dank voor uw heldere reactie op mijn vraag. De situatie verder overdenkend brengt mij tot het volgende: is het nu zo dat ik, of beter de cellen platina ongevoelig zijn of is het te vroeg om die conclusie te trekken?
met vriendelijke groet,
maira
Geachte mevrouw,
De conclusie is inderdaad gerechtvaardigd om te zeggen dat de cellen platinum-ongevoelig zijn geworden. Desondanks zal het toekomstige beleid (keuze chemotherapie bij recidief) toch ook nog bepaald worden door het tijdsinterval tussen de behandelingen.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht.
Prof. dr. Roy Kruitwagen
maandag à.s. wordt ik in Goes geopereerd voor kanker
In de baarmoeder. Fase 1 of 2 Daar zal echter geen oncoloog bij zijn. Is dit normaal eigenlijk?
de operatie wordt alleen uitgevoerd door een gynaecoloog
die ik overigens ook niet heb gezien.
benieuwd naar uw antwoord.
Dank u wel , Anna.
Geachte mevrouw,
Ik ga er van uit dat bij u baarmoederkanker (‘endometriumcarcinoom’) is geconstateerd. Dit betreft de meest voorkomende gynaecologische kanker in Nederland en heeft meestal een gunstige prognose. Ook blijft de chirurgische behandeling vaak beperkt tot het verwijderen van de baarmoeder en eierstokken / eileiders hetgeen een operatie is die in principe iedere gynaecoloog beheerst. Vandaar dat bij een dergelijke ingreep dan ook geen gynaecoloog-oncoloog aanwezig hoeft te zijn.
Er zijn wel enkele uitzonderingen, maar ik neem aan dat deze voor u niet van toepassing zijn omdat uw gynaecoloog anders ongetwijfeld overleg zou hebben gehad met een gynaecoloog-oncoloog in het centrumziekenhuis voor uw regio.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht.
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Beste heer Kruitwagen,
mijn moeder heeft baarmoederkanker. Het is niet te genezen en daarom heeft ze als palliatieve behandeling hormoontherapie. Ze heeft in januari de eerste scan gehad (na 3 maanden hormoontherapie). Hieruit is gebleken dat de therapie aanslaat. Helaas heeft zich in de grote tumor in het bekken een cyste gevormd. Ze heeft hier last van want haar buik wordt groter en zet meer op. Dus ondanks het feit dat het dus aanslaat is dit een bijkomstigheid die heel veel klachten veroorzaakt. Is er een mogelijkheid om het vocht uit de cyste te verwijderen? Volgens haar oncoloog is dit niet mogelijk omdat de kankercellen zich dan ook gaan verspreiden. Mijn moeder heeft er erg veel last van. Wat zijn de alternatieven? Of is er misschien toch een oncoloog die behandeling aandurft?
Ik hoor graag van u, want wij zijn ten einde raad. Hartelijke groet, Petra Kamping
Geachte mevrouw Kamping,
In het algemeen kan gesteld worden dat, wanneer er al sprake is van een niet meer te genezen ziekte, het optreden van zg. spil (met dus kans op verspreiding van kankercellen) minder van belang wordt. Maar of dit ook voor uw moeder geldt, kan op basis van de door u verstrekte gegevens niet goed aangegeven worden. Ook is het daarom moeilijk aan te geven of er alternatieve opties zijn.
Als u hierover meer zekerheid wenst, kunt u natuurlijk, bij voorkeur in overleg met de behandelend specialist, een oordeel vragen van een andere arts (second opinion).
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Ik heb u eerder vragen gesteld over mijn zuster. De hormoontherapie heeft zn werking niet gedaan,
nu blijkt dat de tumoren verder zijn gegroeid. . Volgens de internist/oncoloog kan het geen kwaad
dat ze de hormoonpillen blijft slikken, ondanks het feit dat ze niet helpen.
Nu is mijn vraag , wat is het nut ervan om de pillen te blijven slikken als ze toch niet helpen? voor mijn gevoel blijft mijn zuster medicijnen betalen die niet werken/helpen.
Vriendelijke gr,
Engelina.
Geachte mevrouw,
Uw reactie is begrijpelijk. Inderdaad is het normaliter niet zinvol om medicijnen te blijven gebruiken wanneer ze niet datgene doen waarvoor ze gebruikt worden. Het lijkt ons zinvol om aan de behandelend specialist van uw zus te vragen wat de exacte reden is dat de medicatie nog gebruikt moet worden. Want het antwoord, dat het geen kwaad kan, is op zichzelf niet erg overtuigend. Een mogelijkheid zou nog kunnen zijn dat de behandelend specialist van mening is dat door het gebruik van de medicatie de tumoren mogelijk minder hard groeien.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Ik heb Granulosecel kanker
Behoort het ook tot de richtlijnen om te onderzoeken of de GCT gevoelig is voor progestageen of oestrogeen? Dit ivm hormoontherapie
Is het ook gebruikelijk om te stadieren?
Zijn er na 2004 echt geen nieuwe ontwikkelingen meer die aanpassingen vergen voor de landelijke richtlijnen?
en een laatste vraag: zou u uw GCT patienten willen attenderen op een facebook pagina waar GCT vrouwen over de hele wereld met elkaar in contact komen en elkaar informeren en tot steun zijn?
deze pagina heet: GCT survivor sisters
We verzamelen ook data voor onderzoek en behandeling.
Ik hoor graag van u!
veel succes met uw werk
Geachte mevrouw,
Hormoontherapie als behandeling voor patienten met een gevorderd stadium of recidief granulosaceltumor wordt momenteel onderzocht, en is voor deze groep van patienten zeker een alternatief. Maar de resultaten zijn tot op heden nog onvoldoende overtuigend om screening van de granulosaceltumor op hormoongevoeligheid op nemen binnen het standaard onderzoek.
Inderdaad dateert de landelijke richtlijn al van 2004 en verdient deze een update hetgeen, voor zover ik heb begrepen, ook in de planning zit. Op zich zijn er echter geen belangrijke ontwikkelingen op basis waarvan de richtlijn een forse aanpassing vergt. Wel wordt momenteel bediscussieerd of een uitgebreide stadiering (bv. inclusief het verwijderen van lymfklieren) bij ogenschijnlijk vroeg-stadium granulosaceltumoren noodzakelijk is.
V.w.b. het attenderen op de Facebook website: dat hebt u met het stellen van bovenstaande vraag in ieder geval al gedaan!
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Hallo Dr. Kruitwagen,
In 2013 is bij mij eierstokkanker geconstateerd, na chemo, debulking en chemo, toch weer teruggekomen.
Nu hoorde ik van Hyperthermie in Duitsland en dat je met deze therapie kunt genezen van kanker. Aangezien e.e.a. nog niet wordt vergoedt door verzekeraars zou ik graag wat meer informatie hierover willen hebben. Kunt u mij helpen???
Riky Stokmans
Geachte mevrouw,
Ik moet u helaas teleurstellen. Als er overtuigend bewijs was dat deze behandeling inderdaad zo succesvol kan zijn, zou hyperthermie uiteraard ook binnen Nederland deel uitmaken van de standaardbehandeling van het ovariumcarcinoom.
Voor meer informatie over hyperthermie kunt u ook kijken op http://www.hyperthermie.nl, zijnde een gezamenlijke website van de 3 locaties alwaar in Nederland deze vorm van behandeling wordt aangeboden evenals de mogelijkheid om specifieke vragen te stellen.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Mijn partner heeft baarmoederhalskanker met uitzaaiingen en wordt palliatief behandeld. Is er een verhoogd risico voor mij door (orale) seks te hebben met haar? Ik kan daar opvallend weinig wetenschappelijke onderbouwing over terugvinden.
Alvast hartelijk dank voor het antwoord.
Geachte heer / mevrouw,
Er bestaat een duidelijke correlatie tussen het hebben van seks en het geïnfecteerd raken met HPV. Onderzoek laat bijvoorbeeld zien dat vanaf het moment van het eerste seksuele contact, in meer dan 80% van de personen binnen de daaropvolgende 2 jaar een HPV-infectie kan worden aangetoond. Gelukkig leidt dit slechts zeer zelden tot ernstige afwijkingen zoals kanker omdat de meeste personen deze virale infectie adequaat bestrijden met hun eigen afweer.
Oftewel moet het antwoord op uw vraag bevestigend zijn dat u inderdaad een verhoogd risico loopt om te worden besmet met HPV bij het hebben van (orale) seks. Maar dit risico bestond ook al in de fase voordat bij uw partner baarmoederhalskanker is ontdekt. Tevens geldt dat de kans op ernstige afwijkingen in absolute zin extreem laag is.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Graag uw advies omtrent het volgende;
Ik ben een vrouw van 45, getrouwd en moeder van meisje van 6.
2 weken geleden is bij mij, nav het bvo, baarmoederhalskanker vastgesteld. Stadium 2B1.
Doorgroei in paramedium rechts, tumor is 2.7 cm groot. UMCU wil niet opereren vanwege de doorgroei. Voorgestelde behandeling: chemoradiatie (6 weken lang, 5 dagen in de week en 1 dag in week chemo).
Wat kunt u mij adviseren? Ik lees veel over hyperthermie in combinatie met bestraling ipv chemo met bestraling. Maar deze behandeling wordt niet gegeven in het UMCU, dus daar kunnen ze me er niets over vertellen en ik wil graag een goed afgewogen beslissing nemen. Wat zijn de voor en nadelen? En wat zou u adviseren?
Alvast dank!
Geachte mevrouw,
Het aan u gegeven behandeladvies zou ook onze voorkeur hebben. De combinatie met hyperthermie is vooral een goed alternatief bij stadium IIIB patiënten of indien geen chemotherapie gegeven kan worden.
De reden dat er een voorkeur bestaat voor chemoradiatie is, dat deze behandeling zich duidelijk heeft bewezen in diverse goed opgezette onderzoeken voor stadium IB en IIB patiënten, terwijl voor de combinatie radiotherapie – hyperthermie vooral onderzoek is verricht bij stadium IIIB patiënten.
Voor meer informatie over hyperthermie als behandeling kunt u kijken op de website http://www.hyperthermie.nl, zijnde een gezamenlijke website van de 3 locaties alwaar in Nederland deze vorm van behandeling wordt aangeboden evenals de mogelijkheid om specifieke vragen te stellen.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Vorig jaar had ik opgezette lympeklieren in mijn hals. Daar is een biopt van genomen. Daar kwam op eierstokkanker lijkende kanker uit. De oncoloog twijfelde aan deze conclusie en heeft nog andere onderzoeken laten doen, zoals maag slokdarm etc. Alles schoon ook de organen. Op de petscan was een klein stipje op de eierstok/in het bekken te zien. Heb toen 3x paclitaxol/carboplatine gehad. Tumormarker voor begin 74. Na 3x kuren tumormarker 21 en lympheklieren geslonken. Daarna nog 3 kuren waarbij de tumormarker steeds weer op liep. Tot 56. Weer in scan. Opgezette lympheklieren waren weer aan het groeien. Heeft u zoiets vaker meegemaakt?
Al die tijd geen gynacoloog gezien of inwendig onderzoek gehad. Begin nu te twijfelen aan de diagnose. Is het verstandig bij een groter ziekenhuis een second opinion te vragen? Graag zou ik wat antwoorden van u krijgen.
Geachte mevrouw,
Wanneer de diagnose eierstokkanker wordt gesteld of wordt overwogen, geldt in Nederland in principe de afspraak dat de bevindingen worden besproken met het multidisciplinair gynaecologisch oncologisch team van een zg. centrumziekenhuis en op basis hiervan een behandeladvies wordt gegeven. Wij nemen aan dat een dergelijk overleg ook in uw, voor de diagnose eierstokkanker, toch niet alledaagse situatie heeft plaatsgevonden. Uiteraard kunt u dat navragen bij, en/of bespreken met uw behandelend specialist als ook wanneer u een second opinion wenst.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Dank u wel voor uw antwoord. Dit is dus inderdaad een niet allerdaagse situatie. Ben benieuwd of dit vaker voorkomt. Ga zeker verder navraag doen. Nogmaals bedankt. Welk ziekenhuis beveelt u aan voor een second opinion in mijn geval?
Geen specifieke voorkeur. U zou bij uw behandelend gynaecoloog kunnen navragen met welk centrumziekenhuis voor gynaecologische oncologie overleg heeft plaatsgevonden en vervolgens aldaar een afspraak maken.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
beste dokter,
Op dit moment ben ik 'kanker vrij' en mijn tumormarker is 6
nu loop ik al 7 jaar rond met eierstok kanker fase 3
in 2014 weer 6 chemokuren gehad, nu is het stabiel en krijg ik om de 3 weken avastin.
mij is vertel dat ik nooit meer beter kan worden
nu is mijn vraag, als het nu weer terug komt zijn er dan nog /of weer andere behandel mogelijkheden
dan chemo therapie? want ik weet vrijwel zeker dat ik hier niet meer voor zou kiezen.
ik vraag me telkens af na zoveel onderzoek en al die miljoenen die gedoneerd worden daarvoor.is er nog steeds niks anders op de markt om mensen beter te maken?
Geachte mevrouw,
Wij begrijpen uw reactie, maar neemt u van ons aan dat er wereldwijd, behalve geld, ook veel tijd en energie gestopt wordt in het ontrafelen van de het ontstaan van kanker op basis waarvan dan weer nieuwe medicijnen en behandelingen worden bedacht en uitgetest. Jammer genoeg zijn niet al deze behandelingen succesvol of beter dan de bestaande behandelingen.
De toekomst laat zich niet voorspellen. Op het moment dat de kanker bij u weer terug komt, zal op dat moment bekeken en met u besproken moeten worden wat er aan resterende mogelijkheden zijn.
Wij realiseren ons dat dit waarschijnlijk geen echt bevredigend antwoord is.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Helaas ben ik mijn moeder verloren aan eierstokkanker begin januari. De diagnose eierstokkanker met uitzaaiingen kwam 12 dagen voor het overlijden. Wij zijn op 29 december naar de huisarts gegaan met klachten die leken op een darminfectie. Mijn moeder had een week of twee last van lastige stoelgang, oprispingen en tijdens de kerst kreeg ze erg veel last van haar buik, hij zat in de weg en was opgezet. Wij hebben allemaal in een roller coaster geleefd die weken. Zelf ben ik niet bij de gesprekken met de oncoloog geweest, mijn vader wel, maar wat ik niet kan bevatten is dat het zo snel is gegaan. Natuurlijk had mijn moeder dit al veel langer. Ze heeft een CT scan gehad en er is buikvocht weggehaald (5 liter) en op kweek gezet. Die uitslag was niet overtuigend voor de artsen van die kweek. Toen zijn er ook nog op vier plekken in de buik een biopsie afgenomen. Het enige duidelijke is dat mijn moeder eierstokkanker had met uitzaaiingen in het vetschort. Eigenlijk ga ik een onmogelijke vraag stellen maar hoe kan het dat het zo snel gegaan is en dat de artsen binnen vijf dagen wisten dat ze niets meer voor mijn moeder konden doen?
Ik heb niet meer informatie want volgens de biopsie die ze gehad heeft waren er verder geen uitzaaiingen. Ze had nog wel een longontsteking en copd. Alvast bedankt!
Geachte mevrouw,
Het beloop bij uw moeder is wel erg snel gegaan. Maar het is een gegeven dat eierstokkanker in de overgrote meerderheid van de gevallen pas laat wordt ontdekt. Dit komt omdat eierstokkanker tot enkele maanden/weken voor de diagnose weinig klachten veroorzaakt. Pas wanneer eierstokkanker overmatig vocht gaat aanmaken, of wanneer de uitzaaiingen ergens tegenaan drukken veroorzaakt het klachten. Op dat moment is de kanker echter al uitgezaaid. Dat laatste was ook het geval bij uw moeder, wat blijkt uit het aanwezig zijn van uitzaaiingen in de vetschort. In die situaties worden er vaak ook elders in de buik uitzaaiingen gevonden.
Bij eierstokkanker in een gevorderd stadium zijn er toch vaak nog behandelmogelijkheden zoals chemotherapie. Maar bij patiënten in een zeer matige conditie, en zeker bij het bestaan van een ontsteking (zoals een longontsteking) kan chemotherapie niet toegediend worden omdat het de eigen afweer aantast die nu juist nodig is voor het bestrijden van de ontsteking.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Goedenavond Dokter,
Al 23 jaar heb ik last van oppervlakkige plekjes huidkanker. Erfelijk belast.
Nu is bij mij in dec 2014 ziekte van Paget op de schaamlip ontdekt. Een groot deel van de schaamlip is verwijderd. Het is "nog"geen kanker maar de randen zijn niet schoon dus moet ik mezelf controleren .Doordat over paget weinig bekend is geeft mij dat veel onrust. Nu heb ik PAP3a1 uitstrijkje. ik heb onrust. Kan deze uitslag te maken hebben met de paget. De arts zegt van niet maar ik wil verder onderzoek. Ik krijg nu maandag a.s. biopt baarmoedermond om meer duidelijkheid te krijgen. Heeft u hier ervaring mee.
Met belangstelling zie ik uw reactie tegemoet.
Vriendelijke groet,
Elisabeth
Geachte mevrouw,
Inderdaad heeft de ziekte van Paget geen relatie met het afwijkende uitstrijkje.
Een PAP 3A1 uitstrijkje kan gerelateerd zijn aan allerlei in het uitstrijkje te constateren afwijkingen, maar meestal betreft het geringe onrust van de bekledende huid van de baarmoedermond. In dat geval heeft deze afwijking eigenlijk alleen betekenis wanneer bij verdere screening de aanwezigheid van het Human Papilloma Virus (HPV) wordt vastgesteld.
Dit laatste geldt niet voor de ziekte van Paget. Dit betreft inderdaad een uiterst moeilijk te behandelen huidafwijking, in uw geval van de schaamlippen, die ook kwaadaardig kan ontaarden, en waarvan de oorzaak nog onbekend is maar geen relatie heeft met HPV.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht,
Prof. dr. Roy Kruitwagen
Mijn dochter heeft vulva kanker dit is vorig jaar bij toeval ontdekt en nu een jaar later wederom per toeval is er uitzaaiingen ontdekt in de zenuwvlecht en spier in het kleine bekken. De pijn die ze heeft is onbeschrijfbaar ze heeft verschillende morfine tabletten zoals oxynorm oxycodin maar niks helpt De pijnpoli van het ziekenhuis in maasstricht is er al bij betrokken maar wat kan ik als moeder doen voor mijn dochter is er niets wat de pijn weghaalt ze begint a.s. dinsdag met bestralingen en waarschijnlijk met chemo maar voor mijn gevoel is dit een laatste redmiddel kunt u mij zeggen wat ik kan verwachten als ze met de behandeling is begonnen qua gezondheid pijn en vermoeidheid alvast heel erg bedankt
Geachte mevrouw,
Bij het optreden van uitzaaiingen in het bekken nabij zenuwbanen, kan dit inderdaad gepaard gaan met moeilijk te bestrijden pijnklachten en wordt vaak het pijnteam ingeschakeld vanwege hun expertise. Een behandeling van bestraling met chemokuren is een zware behandeling, die gepaard kan gaan met de nodige bijwerkingen. Daarbij wordt natuurlijk wel getracht deze bijwerkingen te bestrijden bv. met medicijnen. Wanneer deze behandeling effect heeft op de uitzaaiingen, zullen de daaraan gerelateerde klachten in principe gaan afnemen. We nemen aan dat uw dochter hierover informatie heeft ontvangen en zouden haar adviseren om bij resterende vragen en/of klachten dit met de behandelend arts(en) te bespreken.
Met vriendelijke groet,
Team Gynaecologische Oncologie Maastricht
Prof. dr. Roy Kruitwagen