Opsporen van uitzaaiingen 

Als je behandeld bent voor borstkanker, kun je vele jaren later soms toch uitzaaiingen krijgen. Als tijdens een controle blijkt dat de borstkanker is teruggekomen, krijg je altijd aanvullend onderzoek om eventuele uitzaaiingen op te sporen.

Je kunt één of meer van deze onderzoeken krijgen:

• bloedonderzoek
• PET-CT-scan
• longfoto of CT-scan van de borstkas
• echografie van de lever of CT-scan van de buik
• botscan
• MRI-scan

Van de mensen met teruggekeerde borstkanker blijkt 1 op de 3 ook uitzaaiingen in andere organen te hebben. Bij 2 op de 3 is de kanker ‘alleen’ in de borst en de omliggende lymfeklieren teruggekomen. Bij deze laatste groep wordt weer geprobeerd om genezing te bereiken.

Soms blijkt de borstkanker bij de eerste diagnose niet alleen in de borst te zitten, maar al te zijn uitgezaaid. Dat is bij 1 op de 20 patiënten zo.

Biopsie van de uitzaaiing

Zijn er bij deze onderzoeken uitzaaiingen in andere organen gevonden? Dan kun je mogelijk ook een biopsie van 1 van de uitzaaiingen krijgen.

Met een biopsie onderzoekt de arts of de uitzaaiingen inderdaad van de borstkanker komen. En of deze hormoongevoelig en/of HER2-positief zijn. Bij de uitzaaiingen kunnen deze kenmerken namelijk anders zijn dan bij de tumor in de borst.

Hormoongevoelige uitzaaiingen kunnen behandeld worden met anti-hormonale therapie. Uitzaaiingen die HER2-positief zijn, met doelgerichte therapie. Ook kan de arts andere kenmerken van de uitzaaiingen bekijken. Met de uitslag van de biopsie kan de arts dus de behandeling van de uitzaaiingen verder op maat maken.

Soms zit de uitzaaiing op een plek die het lastig maakt om een biopsie te doen. Met de behandelend arts kun je bespreken wat dan de mogelijkheden zijn.

Bloedonderzoek naar tumormarkers

Bij uitgezaaide borstkanker kan de arts bloedonderzoek doen naar tumormarkers. Tumormarkers zijn meestal eiwitten. Ze worden gemeten in het bloed.
De kankercellen kunnen zelf tumormarkers maken. Ook kan het lichaam deze stoffen aanmaken als reactie op de kankercellen.

Het bloedonderzoek meet de hoeveelheid tumormarkers. Hieruit kan de arts ook afleiden of een behandeling aanslaat. Soms zegt het bloedonderzoek ook iets over het verloop van de ziekte. Maar meestal gebruikt de arts een scan of een echo.