'Na mijn kanker wilde ik door. Maar zo makkelijk was dat niet'

Cherine (35) kreeg op haar 10de kinderkanker. Samen met haar vrouw en hun zoontje woont ze in Amsterdam.

“Als kind al was ik altijd heel sportief. Op mijn tiende kreeg ik een zwelling bij mijn knie die maar niet wegging. Het bleek botkanker. Wat volgde was chemotherapie en een operatie. Mijn knie werd verwijderd en er werd een donorbot tussengezet. Sindsdien heb ik een beenlengteverschil, moet ik aangepaste schoenen dragen en kan ik mijn been niet meer buigen. Dat is natuurlijk sowieso heftig, maar op zo’n jonge leeftijd helemaal. Je zit dan eventjes in een heel andere wereld dan je klasgenootjes. Toen ik terugkwam in de klas was ik een soort van volwassen geworden en was er een mismatch met leeftijdsgenoten. Plus, ik had ineens een handicap. Ik wilde weer door met m’n leven maar alles was anders.

'Ik leef al 25 jaar met de gevolgen van kanker.'
 

En nu, 25 jaar later, leef ik nog steeds met de gevolgen van kanker. Want hoe ouder je wordt, hoe groter het risico dat er iets naar voren komt. Zo kreeg ik een paar jaar geleden een nekhernia, als gevolg van mijn beenlengteverschil. En vermoeidheid is ook iets waar je last van kan blijven houden.

Op kanker.nl ontdekte ik waar ik aan kon kloppen voor nazorg om mijn lichaam weer sterker te maken. Want als je kanker krijgt, wordt er op heel veel verschillende vlakken in je leven iets geraakt. Dan is het handig om op één plek te zien waar je nu de juiste hulp en begeleiding kunt krijgen. En bovenal: handvatten om te kijken naar wat er allemaal nog wél kan. Zodat je weer positief door kunt met je leven.”