Over mij
Hallo, ik ben Wilma, 64 jaar en ik kom uit Hoogezand. Ik ben getrouwd met Kor ,moeder van drie prachtige dochters en oma van twee meisjes en een jongetje.
Mijn dochters Irene en Dorien zijn nu 38 en 36 jaar, onze jongste dochter Vera stierf in 2003 na een ongeluk. Dorien woont in een dorpsgemeenschap waar bevriende wegen samenkomen en waar zij met al haar beperkingen en kwaliteiten mag wonen.
Onze kleinkinderen Lola, Saar en Otis zijn nog maar 7, 5 en 2 jaar . Als ik ze zie vraag ik standaard of ze die dag een dikke schat, een lekker ding of een lief popje zijn. Ze kiezen vrijwel altijd lief popje en ondanks hun streken klopt dat helemaal! Ik ben stapelgek op ze.O ja, en sinds 1,5 jaar weet ik dat ik blindedarmkanker met uitzaaingen in het buikvlies heb waar ik niet meer van ga genezen. Mijn toekomst is dus ineens veel korter geworden. Vandaar dat ik nu een blog schrijf op een plek waar ik dat nooit had willen doen. Ik schrijf graag maar dit is wel de laatste plek en het laatste onderwerp waar ik het over zou willen hebben.
Ik doe het omdat ik daarmee al mijn familieleden, vrienden, collega’s, kennissen, buren, sportmaatjes en andere geinteresseerden in 1 keer bereik zonder dat alles op facebook hoeft te staan want dat past me toch niet zo.
ik neem jullie daarom mee op reis, samen met Grote Panda en Kleine Draak, waarvan ik steeds een afbeelding mee zal sturen. Hopelijk helpen zij me een beetje op weg.
De reis begint rond de afspraken met het ziekenhuis, wat nu mijn tweede huis aan het worden is. Mijn buitenhuis zeg maar…ik die nooit ziek ben, die me lichamelijk nog steeds top voel, ik ben patient geworden. Omdat ik kanker heb. Ik moet het nog even laten doordringen. Kanker. Tumor. Woekering. Uitgezaaid. Chemo. Ziek. Dood. Maar daar wacht ik nog even mee. Hoop ik…❤️
Warme groet, Wilma
