Stel je vraag aan dr. Cor de Kroon, gynaecoloog-oncoloog bij het Leids Universitair Medisch Centrum
Het stellen van een vraag aan een professional is verplaatst. Je kunt je vragen aan dr. Cor de Kroon hier stellen.
Meer over Gynaecologische kanker
Meer over Gynaecologische kanker
452 reacties
Beste dokter Cor de Kroon
Hartelijk dank voor de reactie. Het is nu helder voor mij dat immuuntherapie bij eierstokkanker dus nog experimenteel is. Dat het dus logisch is als eerst andere behandelingen zoals chemo eerder voorgesteld worden. Dat was mij nog niet duidelijk.
Ik ben bij jullie onder behandeling in het LUMC. Dus ik kan het t.z.t met mijn oncoloog dr Kroep bespreken.
Vriendelijke groet,
"Heleentje M "
Dag Cor.
Dank voor je antwoord over trials en over metformine en berberine.
Je biedt aan je te verdiepen in de vergeljkbaarheid van de werking van berberine en metformine.
In de praktijk schrijven artsen in Nederland het niet voor bij eierstokkanker? Of soms wel?
Als je je wilt verdiepen in het mogelijke nut van berberine, plus de dosering dan vind ik dat erg fijn.
Dank alvast.
Maria.
Beste Maria,
Ik heb gekeken naar berberine (ukrain wordt het ook genoemd) en (eierstok)kanker. Er zijn geen studies gepubliceerd volgens de grote medische database (pubmed) en er zijn ook geen studies die momenteel lopen. Daarmee denk ik dat we kunnen stellen dat er in de 'reguliere' geneeskunde geen gegevens bekend zijn over berberine en eierstokkanker.
Er is wel wat gepubliceerd over alvleesklierkanker, darmkanker en borstkanker. Wat over die studies opvalt is dat het geen gerandomiseerde studies zijn. Daarmee zijn ze wat we noemen 'hypothese genererend' maar hebben ze geen bewijskracht. Bovendien zijn ze allemaal gepubliceerd in hetzelfde tijdschrift (nummer 5-6 van Drugs Exp Clin Res in 2000) en geschreven door dezelfde groep auteurs. Blijkbaar was dat een themanummer over berberine en hebben ze auteurs gevraagd artikelen te leveren.
Al met al moeten we denk ik concluderen dat er geen enkele aanbeveling kan worden gedaan met betrekking tot het gebruik van berberine omdat het gebruik niet is onderzocht.
Heb je hier wat aan?
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Dag Cor.
Dank! Heel helder.
Maria
Hallo, ik heb wat vragen...
Het begon 5 jaar geleden, ik heb een uitstrijkje laten maken vanwege vage klachten. Ik heb hier toen de uitslag niet van gehad... (blijkt achteraf) ik dacht toen geen bericht... goed bericht... echter 3 jaar later werden mijn klachten als bloedverlies, pijn bij vrijen, abnormale afscheiding steeds erger. Ik heb daarop een afspraak gemaakt bij de huisarts voor een uitstrijkje. Pas toen kwamen zij er achter dat een aantal jaar ervoor mijn uitstrijkje al afwijkend was en dat de uitslag was "blijven hangen in het systeem". Het nieuwe uitstrijkje had de uitslag pap 3b HPV positief. Direct doorgestuurd naar de gynaecoloog daar een coloscopie gehad en diezelfde dag een lettz lis gehad. Na onderzoek bleek het een cin 3 te zijn maar de randen waren schoon. Half jaar daarna controle pap 1 ipv negatief. Half jaar daarna pap 1 hpv positief. Na een jaar is het ineens pap 3a HPV positief en moet nu opnieuw voor een coloacopie.
Mijn vraag is, hoe kan het zo snel ineens veranderen van1 naar 3?
Kan het zijn dat de vorige keer met de lis niet alles is weggehaald? En dat hierdoor weer wat is gaan rommelen?
Of kan het zijn dat er dieper in mn baarmoederhals toch iets zit wat niet goed is?
Omdat het dus terugkerend is, hoe kom ik er vanaf? Mijn baarmoeder laten verwijderen? Ik wil het risico niet lopen dat het kanker wordt... omdat het nu al zo snel is veranderd?
Ik hoor het heel graag...
Goedemiddag,
Schrikken zeg. Maar aan de andere kant goed te bedenken dat PAP 3A helemaal niet hoeft te betekenen dat er weer CIN is. Het is natuurlijk wel goed om dat uit te sluiten en dus de colposcopie te doen. Maar dat staat gepland begrijp ik.
Als er HPV is kan een voorloperstadium zich inderdaad wel binnen 1-2 jaar ontwikkelen en kan de PAP dus binnen 1-2 jaar van PAP 1 naar PAP 3 gaan. Dat is precies waarom we de HPV zijn gaan testen omdat het dan beter te voorspellen is of er zich een nieuw voorloperstadium zal ontwikkelen of niet.
Zeker als er 2x een PAP 1 is geweest denk ik dat het echt een nieuwe afwijking is: van uit de HPV die er wel de hele tijd is geweest is een nieuw voorloperstadium onstaan (als dat echt zo blijkt te zijn bij de colposcopie). Dat ligt meer voor de hand dan iets wat is achtegebleven omdat de snijrande vrij waren en er ook nog 2 normale uitslagen tussen hebben gezeten.
Wat de beste behandeling is hangt helemaal af van de uitslag van de kolposcopie. Die moet je echt even afwachten voordat je daarop vooruitloopt. Wil als je die uitslag hebt best weer met je meedenken.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Beste dokter Kroon,
enige tijd geleden waren er bij mij uitzaaiingen in de lymfeklieren ontdekt na de eerste succesbehandeling ivm baarmoederhalskanker, helaas waren er waarschijnlijk toch wat cellen ontsnapt. Ben in een traject gekomen van elke week chemo samen met elke 3 weken avastin. na 8 kuren had ik de eerste scan, deze gaf aan dat de uitzaaiingen in de hals en bij het borstbeen verdwenen waren. chemo is diverse malen uitgesteld in verband met te lage bloedwaardes(vaak ging het om de bloedplaatjes) bij kuur 13 is opnieuw een scan gemaakt, zodat ze konden bepalen of de chemo nog moest doorgaan (chemo was inmiddels voor 3e week al uitgesteld) scan gaf geen enkele uitzaaiing meer aan. Dit is natuurlijk fantastisch nieuws, maar ben erg huivelig omdat ik dit al eens vaker te horen heb gekregen.besloten is om de overige 5 chemo's niet meer te krijgen, maar alleen nog verder te gaan met elke 3 weken avastin. elke 3 maanden wordt er een CT scan gemaakt. Mijn vraag is nu, hoe staat u tegenover deze behandeling met Avastin en denkt u dat we er goed aan gedaan hebben de chemo niet verder door te geven?. weet u misschien ook of Avastin vergoed wordt door de zorgverzekering er is wat verwarring hierover. Ik word in Belgiƫ behandeld en in Belgiƫ word het zo ie zo vergoed. In het ziekenhuis in Nederland waar ik elke week kom voor bloed te prikken, zeiden ze mij dat het niet vergoed werd, vandaar mijn twijfels.
Alvast bedankt voor uw antwoorden
Goedemorgen,
Schrikken zeg, dat er dan opeens toch uitzaaiingen blijken te zijn. Snap heel goed dat u dan nog weinig vertrouwen heeft in dat de scan nu goed is. 'Eerst zien dan geloven' is wat veel patiƫnten mij dan zeggen als er, na slechte uitslagen, goede uitslagen zijn. Maar aan de andere kant is een scan waarop geen afwijkingen zijn te zien natuurlijk wel beter dan als er nog wel uitzaaiingen op de scan te zien zouden zijn.
Ik denk dat het stoppen met de chemo een goede beslissing is: de bijwerkingen zo ernstig (te lage bloedplaatjes) dat de voordelen niet meer opwegen tegen de nadelen. Als de pauzes tussen de kuren te lang is of als de dosis sterk moet worden verlaagd is het bovendien de vraag of het nog wel werkzaam is. We weten immers dat chemotherapie effectief is als het relatief dicht op elkaar gegeven wordt (zodat de kankercellen geen tijd hebben om te herstellen) en voldoende hoog gedoseerd.
Wat betreft Avastin: we weten dat vrouwen in een vergelijkbare situatie als waarin u in zit die Avastin gebruiken gemiddeld 3 en een halve maand langer leven dan vrouwen die geen Avastin gebruiken (mediane overleving van vrouwen met chemotherapie en Avastin 16,8 maanden en de mediane overleving met alleen chemotherapie 13,3 maanden). Daarom is Avastin de standaard geworden (naast en in aanvulling op chemotherapie) voor vrouwen met een recidief baarmoederhalskanker. En omdat de overleving beter is wordt het in Nederland ook vergoed door de zorgverzekeraars.
Is dit het antwoord op uw vragen?
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
P.S. met mediane overleving wordt bedoeld na hoeveel maanden de helft van de vrouwen nog in leven is. Dus bij een mediane overleving van 16,8 maanden is 50% van de vrouwen 16,8 maanden na het starten van de behandeling nog in leven.
Beste dokter kroon,
Bedankt voor uw antwoord. Heb inmiddels contact gehad met de zorgverzekering en het wordt inderdaad volledig vergoed. Nu heb ik nog wel een vraag. U geeft aan dat patiƫnten die met Avastin behandeld worden gemiddeld langer leven dan patiƫnten zonder Avastin.
Maar wordt er ook wel gezien dat als alle uitzaaien, zoals nu bij mij, weg zijn en er alleen nog Avastin gegeven wordt dat de K. weg blijft?
Naar het antwoord op deze vraag heb ik ook interesse. Ik ben namelijk in hetzelfde geval.
dokter Kroon, kan je ons hierop een antwoord geven?
Beste Canon,
Sorry voor mijn trage reactie, ik had gemist dat er nog een vraag in uw reactie zat maar werd eraan herinnerd doordat iemand anders ook graag het antwoord wilde weten. Daarom alsnog.
Helaas is het antwoord niet zo gunstig: we weten dat de kanker in uw situatie zelden tot nooit voor altijd weg blijft. Elke gynaecoloog-oncoloog (ik ook) kent wel 1 of 2 patienten waarbij dat wel het geval lijkt, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat uitgebreid uitgezaaide baarmoederhalskanker en/of teruggekeerde baarmoederhalskanker zelden bijna altijd ongeneeslijk is en dat de patiƫnten die dat lot treft bijna altijd aan de baarmoederhalskanker overlijden. Niet altijd in korte tijd, maar vroeg of laat steekt de kanker dan toch altijd weer de kop op.
Sorry.
Cor de Kroon
Beste dr Kroon,
Ik heb eerder contact met u gehad, en wilde nog een vraag stellen.
4 jaar geleden is er bij mij baarmoederkanker 1A in een poliep gevonden. Een paar maanden geleden zijn er na een pipelle, weer onrustige cellen (a typische hyperplasie met enkele buizen met ook complexe vorm) gevonden. Daarom is nu mijn baarmoeder met eileiders verwijderd (uiteindelijk eerder dan verwacht). Nu staat er in het rapport van de patholoog dat er prolifererend endometrium is zonder aanwijzing voor atypische hyperplasie of maligniteit. Natuurlijk heel fijn! Maar ik vraag mij nu af, kunnen die onrustige cellen zomaar verdwijnen? En was de operatie dan wel nodig?
Alvast bedankt voor u reactie,
Met vriendelijke groet,
Wolk
Beste Wolk,
Snap dat je denk dat de operatie dan misschien niet nodig is geweest. Maar afhankelijk van hoe afwijkend de cellen waren kunnen ze vanzelf verdwijnen; dat geld met name voor atypische hyperplasie en veel minder voor complexe hyperplasie. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat er nog maar heel weinig complexe hyperplasie (dat is de reden geweest voor het advies om de baarmoeder te verwijderen) was en achteraf al verwijderd met de pipelle.
Hoe dan ook: je had er vergif in op kunnen nemen dat hoe dan ook de complexe hyperplasie vroeger of later terug was gekomen. Ik denk dus dat het zeker niet onnodig is geweest, achteraf had je nog kunnen afwachten. Maar dat is achteraf.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Beste Cor de Kroon,
Bedankt voor u reactie. In dat geval ben ik er alleen maar blij mee dat hij verwijderd is. En dankbaar dat alles schoon is. Better save then sorry!
Het beste en met vriendelijke groet,
wolk.
Beste dokter de Kroon, bij mijn moeder (70 jaar) is begin dit jaar eierstokkanker geconstateerd in vergevorderd stadium. Ze is in behandeling in het GHZ en is dus regelmatig besproken in het regionaal overleg waar u deel aan neemt. Na 6 chemobehandelingen heeft er een -indertijd naar het scheen een succesvollle 100%- debulking plaatsgevonden plus nogmaals 6 behandeling. Ze heeft het allemaal zeer goed doorstaan dus groot was onze teleurstelling dat uit scan en ca-waarde ( van 35 naar 125) bleek dat 3 maanden na de laatste chemo de kanker nu al terug /mogelijk nog steeds (?) actief is en ze dus platinumresistent is. We zijn erg tevreden met de persoonlijke, warme en eerlijke, begeleiding vanuit ghz, maar het nieuws dat er enkel nog paliatatieve chemo rest, is vreselijk verdrietig.. voor mijn moeder en voor mijn gezin waarin ze een geweldige rol speelt.. . Nu werd in onze terugkoppeling van het regionale overleg van maandag j.l.ook teruggekoppeld dat er over 1 tot 1,5 maand een nieuwe mogelijk passende trial start in het Lumc met immunotherapie. Online kan ik daar nog niets over vinden. Kunt u me daar alvast iets meer over vertellen? Of naar relevante (wetenschappelijke) literatuur verwijzen? Waar is het experiment precies op gericht, welke fase en wat is de verwachte inzet? Medio november hebben we weer een afspraak met de oncoloog en daar zullen we het zeker ook vragen, maar zou het fijn vinden om het eerder en uit uw eerste hand te horen.... Bovendien dringt de tijd, nu is ze nog vitaal en klachtenvrij. Alvast vriendelijk bedankt en grote bewondering voor de tijd die u neemt voor en de wijze waarop uw vragen in dit platform beantwoord!
Beste dochterD,
Ongelovelijk vind ik het: lijkt het zo goed te reageren op de chemotherapie en zijn we bij de operatie zo goed in staat de tumor, voor het oog, helemaal te verwijderen en dan is het toch al binnen no-time weer terug. Eierstokkkanker is zo'n K ziekte! Snap heel goed dat u zich vast wil voorbereiden. Ik heb de details van de studie alleen ook even niet bij de hand. Ik ga er achteraan. Zodra ik meer weet laat ik het weten.
Veel sterkte,
Cor de Kroon
Dank voor de snelle reactie! We zien de informatie tzt tegemoet.
Hartelijke groet, mede namens mijn moeder, DochterD
Beste Dc. de Kroon,
Eind augustus heb ik te horen gekregen dat ik baarmoederhalskanker heb. Na onderzoek is gebleken dat er geen uitzaaiingen zijn. In oktober heb ik een conisatie gehad om te diagnostiseren. De snijranden zijn nu schoon en de tumor bleek 9 mm groot te zijn. Ik heb nog een wens om een 3de kindje te krijgen. Maar de arts raadde dit af om het zekere voor het onzekere te nemen en toch eind November al de Wertheim operatie uit te voeren. Ik begrijp hier helemaal niks van. Ik ben schoon en dan toch een zware operatie. Zij vertelde mij dat dat standaard is als de tumor groter dan 7mm is. Is dat in elk ziekenhuis het protocol? Ik ben nu onderbehandeling in het Erasmus MC. Ik heb namelijk begrepen dat in het Radboud en het LUMC specialisten zitten wat betreft de Gynaecologisch Oncologie. Is het raadzaam om daar advies te vragen of is het protocol in alle ziekenhuis hetzelfde en voeren zij de Wertheim uit als de tumor groter is dan 7mm en de snijranden schoon zijn.
ik ben namelijk verder onderzocht en er is nu niks meer aanwezig. Ik heb er erg veel moeite mee om de Wertheim nu al uit te voeren. Welk risico loop ik als ik toch eerst voor een 3de kindje ga? En mocht de kanker toch tijdens een zwangerschap terugkomen welke risicoās en gevolgen zijn er dan wat betreft behandeling voor mij en het ongeboren kind?
In mijn omgeving is er veel onbegrip en wordt er makkelijk gezegd dat ik beter alles weg kan laten halen, gewoon voor de zekerheid. Maar ik vind dit makkelijker gezegd dan gedaan. Neem ik nu enorm veel risico als ik de operatie uitstel? Ik heb zelf het idee van niet. Wat vind u?
alvast bedankt voor uw tijd!
mvg,
MichĆØlle
Beste MichĆØle,
Het klinkt inderdaad tegenstrijdig: ' helemaal schoon' en dan toch adviseren een grote operatie te laten verrichten. Toch is dat inderdaad de standaard behandeling in jouw situatie. Ik zal het proberen uit te leggen. Het gaat er bij de operatie / behandeling van baarmoederhalskanker niet alleen om dat de tumor volledig verwijderd is (dat is bij jou gebeurd: de snijranden zijn immers schoon). Het gaat er ook om dat hele kleine uitzaaiingen (dat noemen we micrometastasen) worden ontdekt en behandeld. Die uitzaaiingen kun je op een scan niet zien, die kunnen alleen ontdekt worden door het onderzoek van de patholoog. We weten dat als de tumor groter is dan 7 mm er een (kleine) kan is op van die uitzaaiingen in de lymfklieren en een (nog kleinere) kans op uitzaaiingen in de ophangbanden rondom de baarmoedermond. Vanwege die kleine kansen is de standaard behandeling om als de tumor groter is dan 7 mm zowel de lymfklieren als de ophangbanden te verwijderen en door de patholoog te laten onderzoeken op van die micrometastasen.
Maar natuurlijk kun je samen kijken of er gezien de situatie alternatieven zijn. Zo is er momenteel een grote studie (de SHAPE trial) omdat we denken dat het verwijderen van de ophangbanden wellicht niet nodig is. Daar zou je aan mee kunnen doen (dan wordt er geloot tussen een Wertheim of een gewone baarmoeder operatie in combinatie met het verwijderen van de lymfklieren). Bovendien zijn er ook alternatieven waarbij je nog wel zwanger zou kunnen worden. Dan wordt in plaats van een Wertheim een zogenaamde ' trachelectomie' verricht waarbij wel de hele baarmoedermond inclusief de ophangbanden en de lymfklieren wordt verwijderd zodat de micrometastasen kunnen worden opgespoord maar blijft de baarmoeder zitten zodat je nog wel zwanger kunt worden. In Nijmegen doen ze die operatie via de vagina (in combinatie met een kijkoperatie om de lymfklieren te verwijderen) en bij ons in Leiden doen we dat via een gewone operatie. Omdat het niet de standaard behandeling is, is het goed om je, voordat je daartoe besluit, goed te verdiepen in de voordelen (die zijn duidelijk: nog kans op zwangerschap) maar ook de nadelen niet te vergeten (minder ervaring mee dus weten we Ć©cht zeker dat het veilig is mbt de kans op terugkomen, veel vaker dan zonder trachelectomie lukt het niet om spontaan zwanger te worden, veel vaker dan zonder trachelectomie wordt de baby te vroeg geboren). Mede vanwege die nadelen moet je je afvragen of je dat traject in wilt. Je moet dan voor jezelf een afweging maken hoe graag je nog een 3e kindje wil.
Om terug te komen op je vraag: in jouw situatie is een Wertheim inderdaad de standaard behandeling. Maar er zijn alternatieven. Mocht je een trachelectomie overwegen dan zou ik aan je behandelaar in het Erasmus vragen of die je voor second opinion naar Nijmegen of het LUMC wil verwijzen vanwege je kinderwens. Goed om te bedenken dat zo'n second opinion natuurlijk wel wat tijd kost en dat het de vraag is of je dan eind november al geopereerd zou kunnen worden.
Kun je hiermee uit de voeten?
Succes en veel wijsheid met het wikken en wegen, schroom niet contact op te nemen als je nog aanvullende vragen hebt.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Dank u wel voor uw fijne uitleg. Inmiddels ben ik geopereerd (wertheim-robot). Deze operatie is helaas niet zonder complicaties verlopen en ben ik sindsdien afhankelijk van 2 nierdrains. Nu inmiddels 5 weken verder en gaat het elke dag een stukje beter. Volgende week hoor ik hoe nu verder, maar het weefselonderzoek vd patholoog bleek schoon te zijn. Een hele geruststelling.
Door uw uitleg over de voor-, en nadelen durfde we de risicoās niet aan te gaan. Ik ben ontzettend gelukkig met de 2 meiden die wij hebben en wil daar nog heel lang van genieten. Uw berichtje 1 nov gaf dus de doorslag om geopereerd te worden en onze wens voor een 3de kindje naast ons neer te leggen. Ik ben erg blij dat ik u gemaild heb. Nogmaals dank u wel! U doet mooi werk via dit forum.
Mvg,
MichĆØlle
Beste Dr. Croon,
Een half jaar geleden ging ik naar de huisarts ivm een vreemd en vervelend wee-achtig gevoel bij mijn baarmoedermond. Ik heb al lange tijd (na bevalling van mijn dochter 3 jaar geleden) een zeer gevoelige buik rondom de eisprong, dit duurt meer dan 5 dagen en vaak een opgeblazen buik. De wee-achtige druk/pijn was echter nieuw.
Twee jaar ervoor met het BVO had ik een goed uitstrijkje. Er werd nu opnieuw een uitstrijkje gemaakt, hieruit kwam Pap3b (K4,O6,P6,A1,C1,B1) en hrHPV. Terwijl ik op de uitslag wachtte kreeg ik ook een contactbloeding en vervolgens een langdurige tussentijdse bloeding (>5 weken). Er werd een colposcopie gemaakt, 3 biopten: CIN3, vervolgens ook Lisexisie - uitslag van het weggenomen weefsel: CIN3.
Er volgde nog een MRI om het bloedverlies te onderzoeken - vnl. gericht op endometriose - maar hier kwam niets uit. Het bloedverlies werd vervolgens afgedaan als hormonaal. Terwijl normaliter als ik spanning/stress ervaar, mijn menstruatie juist uitblijft.
De laatste 2 maanden heb ik last van meer waterige afscheiding dan normaal en juist zeer troebele/witte rekbare afscheiding op mijn vruchtbare dagen, wanneer dit anders doorzichtig was. Ik heb nog steeds contactbloedingen en nu ook weer een (lichte) tussentijdse bloeding gehad met helderrood bloedverlies. Ook heb ik regelmatig pijn in de onderbuik en een overgevoelige baarmoeder(-mond), ook tegen het rectum voelt het pijnlijk (mijn baarmoeder ligt naar achter gekanteld).
Het 6 maanden follow-up uitstrijkje deze week gaf echter Pap1 en HPV negatief. Goed nieuws natuurlijk. Volgens mijn gyn is baarmoederhalskanker hiermee volledig uitgesloten.
Maar ik maak me gezien de aanhoudende klachten echter nog steeds zorgen.
- Kan er toch nog sprake zijn van baarmoederhalskanker, bijv. een hoger in de baarmoederhals gelegen adenocarcinoom, die over het hoofd wordt gezien en gemist met een uitstrijkje?
- Als je HPV negatief test, kan er dan wel/niet een door HPV eerder veroorzaakte baarmoederhalskanker tumor ergens (door)groeien?
- Bloedverlies komt bij mij uit de baarmoederholte, is dat bij baarmoederhalskanker ook het geval?
- Ik krijg nog een hysterectomie, maar als daar niets uitkomt; zou dan een diagnostische conisatie niet beter zijn om echt volledig bmhkanker uit te sluiten?
Alvast vriendelijk dank voor uw reactie.
Beste Tiss,
Snap dat je bezorgd bent nu je klachten ondanks een goed uitstrijkje nog niet verdwenen zijn. Dan vraag je je af of het uitstrijkje dat afwijkend was wel de oorzaak van de klachten is geweest. Maar goed te bedenken dat je klachten wel zijn veranderd en dat ze wellicht ook deels verklaard zouden kunnen worden als gevolg van de behandeling (de gevoelige baarmoedermond bijv na de lisexcisie).
Maar goed, terug naar je vragen:
- De kans op een hoger gelegen baarmoederhalskanker is echt heel erg klein: ook hoger gelegen baarmoederhalskanker wordt veroorzaakt door het HPV virus en dat is niet meer aanwezig. Bovendien was er ten tijde van de lisexcisie geen sprake van afwijkingen aan de cellen hogerop in de baarmoedermond (je schrijft CIN III, dat betekent dat het de cellen van de buitenkant betreft en ook in de uitslag van het uitstrijkje waar het allemaal mee begon zijn de cellen van de binnenkant van de baarmoedermond normaal (C1) en die van de buitenkant van de baarmoedermond sterk afwijkend (P6).
- Omdat er nooit sprake is geweest van kanker kunnen er geen tumoren ergens anders groeien / doorgroeien. CIN afwijkingen (' voorloperstadium') groeien niet in en geven geen uitzaaiingen.
- Hoe weet je zeker dat het bloedverlies uit de baarmoederholte komt en niet van de baarmoedermond? Maar bij baarmoederhalskanker komt het bloedverlies niet uit de baarmoederholte maar van de baarmoedermond.
- Ik denk dat je bedoelt dat je nog een hysteroscopie krijgt (ipv hysterectomie). Dat is gezien jouw klachten een heel goed plan vind ik: daarmee wordt onderzocht of er afwijkingen in de baarmoederholte en van het baarmoederslijmvlies zijn die de oorzaak van de klachten zouden kunnen zijn. Met name het tussentijdse bloedverlies zou door een afwijking in de baarmoederholte verklaard kunnen worden. Ik denk dat een conisatie echt overbehandeling / overdiagnostiek is in jouw situatie. Daarbij is een conisatie niet zonder nadelen (zowel wat betreft de korte termijn maar ook wat betreft de lange termijn mbt eventuele kinderwens en betrouwbaarheid van de colposcopie na een conisatie). Het is natuurlijk wel van belang het uitstrijkje en de HPV test te herhalen: als je een recidief krijgt van de CIN kan een conisatie wel aangewezen zijn.
De vraag is wat te doen als de hysteroscopie geen afwijkingen laat zien. Ik denk dat je kunt stellen dat de cyclusgerelateerde afscheiding (ookal is die anders dan eerder) hormonaal bepaald is. Die zou je, als je er veel last van hebt, met hormonen kunnen proberen te behandelen. De contactbloedingen zijn wel iets van de baarmoedermond, als je daar veel last van hebt zou je kunnen overleggen of er bijvoorbeeld geen cryo-coagulatie verricht kan worden om het slijmvlies van de baarmoedermond wat steviger te maken. Voor wat betreft de pijn en gevoeligheid: als daar geen verklaring voor wordt gevonden (en ik denk dat alle zinnige onderzoeken gedaan zijn: uitstrijkje, MRI, hysteroscopie) is de behandeling daarvan vaak heel lastig en zit het vaak meer in de acceptatie / het ermee leren leven / het ermee leren omgaan / ontdekken wanneer je meer en minder last hebt en daarmee dan je voordeel doen, dan dat de oorzaak aangepakt kan worden.
Heb ik hiermee je vragen voldoende beantwoord?
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Beste Dr Croon,
Heel, heel hartelijk dank voor uw begripvolle en uitgebreide reactie.
Dit stelt me erg gerust; dat u ook vindt dat de juiste stappen zijn genomen en er daarmee toch niet per ongeluk iets over het hoofd is gezien.
Gezien ik twee keer een bloeding had tijdens onderzoek; eenmaal toen ik een echo kreeg en eenmaal ten tijden van de lisexisie kon de gyn zien dat het bloed toen uit de baarmoederholte kwam. Ik wacht (idd) de hysteroscopie af.
Nogmaals bedankt voor uw bericht en een hartelijke groet,
Tiss
Hallo dr de Kroon,
Mijn naam is Regina, 45 jaar.
Ruim vijf jaar loop ik al te sukkelen met uitstrijkjes die dan wel, dan niet goed zijn. Al ruim vijf jaar heb ik ook het HVP virus. 1 1/2 maand geleden was het uitstrijkje weer niet goed en moest ik door naar de gynaecoloog. Zij heeft biopten genomen en daar is Cin 2 uitgekomen.
Over twee weken heb ik een afspraak bij haar en moeten we gaan beslissen hoe we dit gaan behandelen. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik al deze onzekerheid niet veel langer trek en ik de neiging heb om alles eruit te laten halen.
Ik loop hier al vijf jaar mee te rommelen en zie het emotioneel gezien niet zitten om zo nog tientallen jaren door te gaan. Een lis excisie is een relatief kleine ingreep maar geeft geen garanties over het teruggekomen van dit gedoe. Ik zat dus zelf te denken aan de hele boel er uit laten halen . De gynaecologe wil daar wel in meegaan, omdat ik ook qua menstruatie erg loop te rommelen Ć©n ook een vleesboom heb, maar gaf aan dat er nog altijd een klein risico bestaat bij bijvoorbeeld de vulva omdat ik dat HPV virus heb. En de ingreep is uiteraard behoorlijk heftig. Ik heb geen kinderwens meer, zit al in begin van de overgang, en weet dat ik wellicht blaasproblemen hier aan over kan houden.
Aan mij en mijn man nu de schone taak om de komende weken na te denken wat ik wil. Ik vind het een heel moeilijke beslissing.
wat zou uw mening zijn in deze?
alvast hartelijk dank!
Met vriendelijk groet, Regina
Beste Gien73,
Moeilijke keuzes! Waarop ik natuurlijk ook geen pasklaar antwoord heb. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je, gezien de hele situatie (menstruaties, vleesboom, afwijkende uitstrijkjes), besluit de baarmoeder te verwijderen.
Bij zo'n keus vind ik het altijd heel overzichtelijk om te kijken van welke klachten je zeker geen last meer zult hebben (bij baarmoederverwijdering zijn dat de menstruatie, de klachten van de vleesboom en de afwijkende uitstrijkjes) en welke klachten niet zullen veranderen (in jouw situatie is dat denk ik ik geen issue). Je moet je wel realiseren dat je op andere plekken een chronische HPV infectie krijgt met daar ter plekke voorloperstadia: vagina en vulva (heel zeldzaam). Vervolgens moet je het risico op complicaties afwegen (moeilijk in te schatten omdat ik niet veel informatie van je heb maar in het algemeen zijn dat infecties, bloedingen, trombose en letsel aan darm/blaas/ureter. Het risico daarop hangt van je individuele situatie af: hebje bijv overgewicht, ooit eerder trombose gehad, ooit eerder geopereerd,... Je gynaecoloog kan dat heel precies voor je inschatten). Dan moet je nog kijken wat het risico is op klachten als gevolg van de operatie (bij baarmoederverwijdering inderdaad blaasproblemen en verandering van de seksulateit). Die dingen weeg je dan allemaal af.
Ik realiseer me dat dat lastig en moeilijk is want hoe kun je nou inschatten hoe erg je die eventuele blaasproblemen zult vinden als je nog geen idee hebt wat het inhoudt.
Om nog even terug te gaan naar je vraag over HPV: denk dat het goed is je te realiseren dat het niet uitmaakt voor het risico op een HPV gerelateerde afwijking aan de vulva of je wel of geen baarmoederverwijdering heb ondergaan. Ik bedoel: het is niet zo dat het virus, omdat de baarmoeder verwijderd is, naar de vulva verhuist.
Hoop dat dit je helpt. Hoe dan ook: veel wijsheid.
Cor
Beste Cor,
heel hartelijk dank voor uw reactie!
Het helpt me zeker. Ik ben trouwens nog nooit eerder geopereerd, kan best een kilootje of 3 missen, maar overgewicht, nee. en heb nooit trombose oid gehad. Wel bedenk ik mij nu, is mijn bindweefsel niet okƩ. Ik ben hypermobiel, elk wondje wordt een litteken, snel striae etc. Van dat hypermobiele heb ik na goede therapie gehad te hebben, geen lichamelijke klachten meer momenteel. Geen idee in hoeverre dit bindweefselprobleem invloed kan hebben op genezing achteraf. Een goeie dus om aan mijn vragenlijst toe te voegen voor mijn gynaecoloog..
kijk, ben ik weer een stapje verder šš¼
Nogmaals, hartelijk dank!
groetjes, Regina
vrouwtje is 2014 geopereerd aan eierstokkanker 3c met hipec spoeling. laatste scan is alles proper en geen metastasen meer te zien. de ca125 is 19 na 4 jaar wat is volgens u de prognose dit is remise en 5 jaar later zou dit complete remisie zijn. Is dit al een zeer goede prognose v oor de toekomst.Ze voelt haar in elk geval heel goed de operatie was 3x chemo daarna volle debulking hipec spoeling en terug 3 x chemo ogenblik ziet er alles prima uit en prognose volgens u ?
Beste Monte,
Denk dat de prognose heel goed is. Als je kijkt naar het aantal patienten dat alsnog een recidief krijgt meer dan 4 jaar na de operatie dan is dat aantal heel laag. Weet niet of je ' overlevingscurven' kunt lezen maar in de afbeelding hieronder zie je dat de rode lijn (dat zijn vrouwen die HIPEC hebben ondergaan) na 4 jaar (de 4 onder de grafiek) bijna helemaal horizontaal gaat lopen. Dat betekent dat er nauwelijks nog recidieven zijn meer dan 4 jaar na de behandeling.
Hoop dat dit helpt de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien!
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
TX dr kroon.Toch effe iets onduidelijk.De rode lijn is van patiƫnten met hipec.maar de zwarte (zonder Hipec )ligt lager !Dan was het beter operatie zonder Hipec omdat die lijn lager ligt? Vrouwtje heeft daarbij ook nog 3 voor .en 3 daarna chemo gehad natuurlijk.!
Beste Monte,
Sorry voor de verwarring: hoe hoger de lijn hoe minder vaak de kanker terug komt en hoe minder vaak vrouwen overlijden. Hoger is dus beter. De rode lijn (dat is van de HIPEC) ligt boven de zwarte (zonder HIPEC). Dus dan is met HIPEC de uitkomst beter.
Alle vrouwen (met HIPEC en zonder HIPEC) hebben 3 kuren voor en 3 kuren na de operatie gehad dus dat maakt niet uit.
Waar ik het plaatje vooral voor liet zien is dat de lijnen na verloop van tijd horizontaal gaan lopen: dus als na verloop van tijd (4-5 jaar) de kanker nog niet terug is dan komt die ook bijna nooit meer terug!
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Geachte dr.de Kroon,
Op 47 jarige leeftijd ben ik geopereerd ( baarmoeder en eierstokken verwijderd) in verband met Baarmoederkanker. Daardoor onder andere ernstige overgangsklachten. Opvliegers en nachtzweten. Na drie jaar kankervrij te zijn mocht ik van mijn Gynaecoloog, Progynova gebruiken met prima resultaat!. Paar keer per dag nog opvliegers en in de nacht idem. Maar mijn leven weer terug. Uiteraard heb ik ook het hele alternatieve circuit geprobeerd.
De bedoeling was hiermee te stoppen na mijn 53-ste maar de klachten komen in alle hevigheid terug. Kunt u mij vertellen welk risico ik loop wanneer ik de Progynova blijf gebruiken?. Wat u misschien ook moet weten is dat ik op 46 jarige leeftijd een herseninfarct heb gehad.
Bijvoorbaat dank!.
Best Keetje01,
Moeilijke vraag om op papier goed te beantwoorden omdat er zoveel aspecten een rol spelen. En ik daarbij geen echte ' expert' ben op het gebied van overgang en hormonen. Maar goed, de algemene richtlijn van de huisartsen is hormonen zoals progynova te ontraden aan vrouwen die een herseninfarct hebben gehad. Voor vrouwen die nog nooit een CVA hebben gehad neemt het risico op het krijgen van een CVA namelijk toe als ze een zogenaamd ' combinatie preparaat' gebruiken. Maar we weten niet of dat Ć³Ć³k zo is bij vrouwen die al een keer een CVA hebben gehad. En we denken dat het bij het gebruik van alleen oestrogenen (zoals u doet) wellicht minder het geval is. Het is daarom de vraag of dat algemene advies van de huisartsen wel op u van toepassing is. Bovendien is het al een redelijk oud advies (8 jaar geleden) en zijn er nieuwere middelen en nieuwe toedieningswegen (pleisters) die ten tijde van het opstellen van dit advies nog onvoldoende onderzocht waren om mee te kunnen nemen in het advies.
De gynaecologen hebben ook richtlijnen maar die geeft ook niet echt echt een advies dat op uw situatie van toepassing is. Enerzijds zeggen zij ook dat het risico op een CVA toeneemt (tot 30% toename) door het gebruik van hormonen als progynova. Maar ze zeggen ook dat dit wellicht minder het geval is als er pleisters gebruikt worden in plaats van tabletten. Wat wel van groot belang is, is dat alle andere risicofactoren op een CVA (roken, overgewicht, hoge bloeddruk, te hoog cholesterol, ...) goed eerst behandeld / opgelost moeten worden. Als alle overige risicofactoren 'behandeld zijn' lijkt is het gebruik van hormonen niet gecontraindiceerd (dat is een medisch woord voor ' verboden'). Het is goed te beseffen dat de bewijskracht van deze aanbevelingen en conclusies erg laag is omdat de studies die gedaan zijn heel slecht van kwaliteit zijn.
Alle richtlijnen zijn het erover eens dat bij alle vrouwen, maar zeker bij vrouwen met een verhoogd risico, alle andere dan hormonale behandeling eerst voldoende geprobeerd moeten worden. Aan de andere kant is de effectiviteit van deze andere dan hormonale behandeling erg onzeker.
Kortom: niet zo makkelijk, het lijkt dat oestrogenen alleen (bijv progynova) veiliger zijn dan een combinatie preparaat, als alle andere risicofactoren onder controle zijn is progynova volgens de huidige richtlijnen niet 'verboden', wellicht is een pleister veiliger dan een tablet en er wordt aangeraden alle andere dan hormonale behandeling van de klachten eerst te proberen.
Maar bovenal is het beste advies dat ik u kan geven op zoek te gaan naar een expert op het gebied van overgangsklachten.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Bedankt voor uw reactie. Ik ga op zoek naar een expert.
Beste dr. Kroon,
Ruim 8 weken geleden heb ik een Wertheim ondergaan. De patholoog heeft geen kankercellen gevonden.
Tijdens de lisextie zijn de resterende kwaadaardige cellen weggebrand en door mijn lijf klaarblijkelijk opgeruimd.
De uitslag van de betreffende patholoog:
ingreep: lisexcisie (LEEP / LLETZ)
Microscopie
Type afwijking: invasieve tumor
Type tumor (WHO): niet verhoornend plaveiselcelcarcinoom
Differentiatiegraad: graad 2
Invasiediepte: > 5 mm
Lineaire extensie: > 7mm
(Lymf-)angioinvasie: aanwezig
Snijvlakken: niet vrij
Lokalisatie positieve snijvlak: endocervix en bodem/radiair
Snijvlak positief voor: plaveiselcelcarcinoom
Immunohistochemie
Positief: P16 en p63
Beschrijving:
lisexcisie met een grote erosieve tumoreuze laesie opgebouwd uit in solide velden groeiende tumorcellen. De tumorcellen hebben ruim cytoplasma met sterk polymorfe vergrote hyperchromatische celkernen met korrelig chromatine en wisselend prominente
nucleoli. Verspreid worden multipele delingsfiguren aangetroffen. Verhoorning is er niet. Er wordt uitgebreide angio-invasieve groei gezien. De tumor reikt in de gecauteriseerde snijvla
kken, daar waar te beoordelen, aan endo- en basale zijde. Minimale
invasiediepte > 9,0 mm; lineaire extensie: > 12 mm.
De losse centrale lis toont geen maligniteit. Er is hier geen plaveiselepitheel aanwezig. De klierbuizen tonen focaal geringe atypie van het cylindrisch epitheel met ter plaatse trilharen aan het oppervlak.
Conclusie Cervix lisexcisie (LEEP / LLETZ): niet verhoornend plaveiselcelcarcinoom; graad 2; invasiediepte: > 5 mm; lineaire extensie: > 7mm; (lymf-)angioinvasie: aanwezig.
Snijvlakken: niet vrij; lokalisatie positieve snijvlak: endocervix, bodem/radiair; snijvlak positief voor: plaveiselcelcarcinoom.
TNM classificatie (8e editie UICC): pT1b1.
FIGO (2004): IB1.
NB: in de losse centrale lis geen tum
Uit het verslag komt niet duidelijk naar voren dat er lymf invasie is gezien en er wordt ook niet beschreven dat er losse tumorcellen in de angio of lymfevaten zijn gezien. Hoe moet ik dit verslag lezen?
Op het internet word ik geconfronteerd met diverse onderzoeken en prognostische berekeningen. En dit brengt verwarring bij mij te weeg.
Hoe wordt de prognose berekend en in hoe verre legt LVSI/ angio invasie gewicht in de weegschaal.
Wat is mijn prognose op de langere termijn en de kans dat het
Weer terug kan komen?
Hartelijk dank voor uw luisterend oor en uw antwoord.
Hartelijke groet,
A
Beste Praten,
Ben je goed hesteld van de operatie? Hoop het!
Meteen maar met de deur in huis: ik denk dat je een heel goede prognose hebt / dat de kans dat de kanker terug komt heel klein is. Hoewel het voor mij nog niet precies helder is hoe groot en diep de tumor in de baarmoeder ingroeide (er staat > 9 mm invasie (= diepte) en extensie (= grootte) > 12 mm), betekent het feit dat er in de Wertheim geen tumor meer gevonden werd dat de tumor nooit heel groot (groot is > 40 mm) of hel diep (> 20 mm) kan zijn geweest. En grootte en invasie zijn belangrijke voorspellende factoren.Weet je hoe groot de tumor bij lichamelijk onderzoek of op de MRI was?
Wat betreft lymfinvasie: die lijkt er wel te zijn ('uitgebreide angio-invasieve groei' staat er in het verslag). Dat is inderdaad een ongunstige factor.
Maar als je dan alles optelt en bekijkt dan denk ik dat er bij jou sprake is van 'klein stadium Ib1' zonder metastasen naar de lymfklieren. In die situatie is de kans dat de kanker terugkeert minder dan 10%, eerder naar de 5%. Dat is natuurlijk geen 0% helaas, maar als je het vergelijkt met de 'gemiddelde vrouw die behandeld wordt voor baarmoederhalskanker' dan is die kans echt heel klein.
Hoop dat ik je wat gerust heb kunnen stellen!
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Beste dokter Kroon,
Mijn excuses voor de onduidelijkheid.
U vraagt mij of ik weet hoe groot de tumor was tijdens lichamelijk onderzoek en MRI.
Zij hebben niets kunnen zien en vinden tijdens alle onderzoeken omdat de dokter tijdens de lisextie reeds geprobeerd heeft de, voor het oog, volledige tumor weg te halen. De maten zijn tot aan de bodem van de biopt. De resterende cellen die toen nog aanwezig waren zijn tijdens het dicht branden van de wond vernietigd en door mijn lijf opgeruimd. Ik moest wel een Wertheimer ondergaan. U weet wel waarom. ;) Mag ik er dan vanuit gaan van 9 mm invasiediepte en 12 mm breedte? Is dit gunstig voor mij?
Ik ben sinds deze week weer 2 keer een uur aan het sporten. Wil graag weer 4 keer per week trainen. Hoe lang duurt het herstelproces na de operatie en wanneer kan ik de draad weer normaal oppakken van het sporten?
Mijn buik is nog wel gevoelig als ik er hier en daar op druk Metname in het midden. Nu ik weer sport wordt het wel weer iets gevoeliger. Blijft het gevoeliger of
zal dit langzaam verdwijnen?
ook de zenuwen van mijn rechter bovenbeen zijn beschadigd waardoor ik Minder kracht kan zetten. Zal dit nog optimaal Kunnen herstellen? Ik sport al jaren maar ben erg geschrokken van de impact die de operatie op mijn lijf heeft qua kracht en conditie.
Is invasiediepte een belangrijker prognostische factor dan vaso- invasie?
Hartelijk dank voor uw tijd en antwoord. Het is fijn om te weten dat u er als buddy voor ons bent.
Hartelijke groet,
A
Beste Praten,
Dan kun je er idd van uit gaan dat de tumor 9x12 mm was en dat is echt heel klein. LVSI is niet ābelangrijkerā dan invasie diepte > 2/3 of > 20 mm. Ze telken beide even zwaar. Maar jij hebt dus 4 gunstige (klein, ondiep, geen tumor id klieren en geen tumor id ophangbanden) en 1 ongunstige ( LVSI) factor. Kortom: goede prognose zoals ik al schetste.
Wat betreft opknappen: als je al 2/week sport ben je goed bezig. Lukt vast snel om dat uit te breiden. De buikpijn zal vast ook snel afnemen. Soms blijft er wel onbestemd gevoel over zonder dat t echt pijn is. Als de pijn niet over gaat zeker tegen je behandelaar zeggen!
Wat bedoel je precies met zenuwbeschadiging en krachtsverlies? Als de zenuw echt beschadigd is herstelt dat meestal niet maar kan, afhankelijk van welke zenuw t betreft, vaak een andere zenuw/spier de betreffende functie overnemen. Beschadiging van een āmotorischeā zenuw met spierzwakte / krachtsverlies tot gevolg is wel extreem zeldzaam bij de operatie die je hebt gehad. Misschien ook goed om even na te vragen of er Ć©cht een zenuw beschadigd is of dat de spierzwakte een andere oorzaak heeft misschien? En als t echt spierzwakte en zenuwbeschadiging betreft is het denk ik goed om met een gespecialiseerde fysio aan de slag te gaan om te kijken hoe de spierkracht / functie t beste kan worden verbeterd.
Helpt dit?
Cor de Kroon
Geachte dr. De kroon,
hoe snel ontwikkelt een voorstadium van bmhk zich verder tot echte kanker fase 1/2/3/4. 1,5 jr geleden lis gehad(snijranden schoon) ivm pap3bcin3. Daarna een keer pap1 maar nu toch kanker minimaal fase 2b. Kan het zich zo snel zo ver ontwikkelen? Overal lees ik nl dat het een zich langzaam ontwikkelend proces is.
Beste Sam280,
Ik schrik erg van je verhaal. Dit is extreem anders dan wat je zou verwachten. BMHK ontwikkelt zich, als het door HPV veroorzaakt wordt, heel langzaam uit een voorloper. Weet je of jouw tumor HPV positief is? Er bestaan ook (zeldzame) typen die niet door HPV komen en zich sneller ontwikkelen.
Is er al een behandelplan opgesteld?
Heel veel sterkte, schroom niet aanvullende vragen te stellen als je daar behoefte aan hebt.
Cor de Kroon
Beste dokter Kroon,
ik heb twee vragen.
Ik heb al meer dan twee weken een zeurende pijn op de achtergrond op de plek in mijn bekken alwaar ik ook altijd menstruatie pijn had. De pijn blijft de gehele dag zeuren. IMijn behandelaar stuurt mij naar de huisarts. Die heeft mij getest op blaasontsteking. Deze was negatief. Nu wil men een echo maken van de blaas. Ik maak mij nu toch meer zorgen omdat de pijn erger wordt.ik slik al meerdere dagen paracetamol maar het komt steeds weer terug. De huisarts zegt dat het zeker geen recidief is en ik me geen zorgen hoef te maken. Maar ik loop al dagen met pijn rond en er wordt niet snel hier wat aan gedaan. Gisteren werd ik wakker van de pijn. Het is nu ongeveer 13 weken geleden dat ik een Wertheim heb gehad. Moet ik mij zorgen maken? Bij wie moet ik zijn want ik word gek van de pijn.
Hartelijke groet,
Annet
Beste Annet,
wat naar dat je zo veel pijn hebt dat je er wakker van wordt. Snap dat je bezorgd bent. Had je voordat je werd geopereerd ook wel eens buikpijn?
Denk dat je huisarts heel goed heeft gehandeld door eerst de blaasontsteking uit te sluiten en nu verder te gaan zoeken. Als de echo geen afwijkingen last zien is het denk ik goed om toch opnieuw met je bahandelaar te gaan overleggen: de combinatie vd pijn en de bezorgdheid maakt dat je daar denk ik wel reden toe hebt. Samen kunnen jullie dan besluiten welk pad t beste bewandeld kan worden: nog meer onderzoeken of eerst uitgebreidere pijnstilling in combinatie misschien met begeleiding en ondersteuning om de angst te verminderen. Wat precies het beste bij je past is lastig beoordelen zonder dat we elkaar kennen maar daar kom je met je behandelaar vast wel uit.
Verl sterkte,
Cor de Kroon
In november/december 2018 is bij mij na pap 3a2 uitgezaaide baarmoederhalskanker geconstateerd (fase 4b uitzaaiingen naar lympfe, staartbeen en heup). Daarnaast is er separaat borstkanker geconstateerd (nog niet levensbedreigend). Ik ben afgelopen weken twee keer bestraald om het bloed van de baarmoederhalstumor te stoppen en de pijn in het staartbeen te verminderen. 7 januari heb in een intakegesprek over verlengende chemo in het AMC Amsterdam.
Op de site van het LUMC lees ik over mogelijkheden om mee te doen aan wetenschappelijk onderzoek. Geldt dat ook voor de fase waarin ik mij reeds bevind? Daarnaast heb ik gelezen over het onderzoek van Kees Melief van het LUMC naar combinatie van chemo en imuuntherapie. Wat is hier momenteel de status van? Kunt u mij misschien meer vertellen over eventuele mogelijkheden voor nog mogelijke behandelingen?
Alvast bedankt,
Brigitte
Beste Brigitte,
Wat een heftig verhaal zeg. 2 soorten kanker tegelijk. En dan de baarmoederhalskanker ook nog in zo'n vergevorderd stadium. Pff. Jouw (jullie?) wereld zal op zijn kop staan zeg. Kan alleen maar hopen dat dan in elk geval het bloedverlies is gestopt na de bestraling.
Je vraagt naar de behandeling met het vaccin dat door Kees Melief is ontwikkeld. Ik heb het even nagevraagd bij mijn collega's die de hoed en de rand van die onderzoeken weten. Helaas is er op dit moment geen studie ' open' in Nederland waar je aan zou kunnen meedoen. Het is met dat soort studies altijd zo dat er een studie wordt gedaan met een beperkt aantal proefpersonen, dat dan de uitkomsten worden geanalyseerd en dat er dan weer een nieuwe studie komt met een iets verbeterde combinatie van behandelingen. En nu is er net zo'n periode waarin de resultaten worden geanalyseerd. Het spijt me. Het goede voor jou is dat inmiddels de oncologen in het AMC ook heel nauw betrokken zijn bij de studies van Melief. Dus als er een nieuwe studie start waar je aan mee zou kunnen doen zit je dicht op het vuur!
Heel veel sterkte de komend tijd, schroom niet contact op te nemen bij aanvullende vragen.
Cor de Kroon
Beste dr. De Kroon,
Bij mij is onlangs een pipelle afgenomen van het endometrium.Dit vanwege de dikte (9mm) van het endometrium . De uitslag in de app was dat er zich talrijke niet maligne mitosen bevonden in het strode? Nou kan ik nergens vinden wat mitosen in dit geval betekenen, of dit normaal is of niet? Hoop van u te horen,
Catharina
Beste Catharina,
Mitosen zijn celdelingen. In gezond / normaal weefsel zijn er ook altijd mitosen zichtbaar maar in kanker of cvoorloperstadia zijn er meer van die mitosen zichtbaar. Als er veel mitosen zijn, zijn er ook altijd mitosen die er afwijkend uitzien. Ik denk dat we de uitslag dus als volgt kunnen interpreteren: er wordt een hoger dan gemiddeld aantal mitosen gezien (vandaar de toevoeging ' talrijk' in de uitslag) die er normaal uit niet (vandaar ' niet maligne mitosen' in de uitslag). Ik ben kortom niet meteen ongerust over de uitslag.
Maar aan de andere kant moet ik bekennen dat ik de zinsnede die u opschrijft nooit lees / wij die omschrijving niet gebruiken. Is het een onderdeel van de conclusie of staat het ergens in het verslag? En begrijp ik het goed dat u de uitslag in de app heeft gelezen? Ik neem aan dat u nog een afspraak heeft met uw gynaecoloog om de uitslag in zijn geheel te bespreken? Als u die afspraak niet heeft zou u dan de hele uitslag willen typen? Mag ook in een persoonlijk bericht als u dat liever heeft. Dan kan ik de uitslag beter interpreteren. Maar het beste is natuurlijk dat u de uitslag in zijn geheel bespreekt met uw behandelaar.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon.
ik heb een nieuw uitstrijkje gemaakt een paar maanden geleden en daar kwam pap 2 uit. Dus ik heel blij!
Daarnaast heb ik nu wel sinds een paar maanden ineens last van tussentijdse bloedingen, dus dacht aan vleesbomen. Bleek ik een fsh gehalte van 106 te hebben, dus.. overgang. Ook ben ik doorgestuurd naar de gynaecoloog voor een echo, maar die stel ik toch liever uit na deze uitslag.
Betekent deze uitslag nu dat ik nu officieel onvruchtbaar ben geworden? Kan ik bij een fsh gehalte van 106 geen kinderen meer krijgen?
Beste Ragh,
Wat goed dat je uitstrijkje PAP2 is!
over je FSH: 106 is heel hoog inderdaad. De kans dat je dan nog kinderen kunt krijgen is heel klein. Het is, mocht je nog wel kinderen willen, goed het een keer te herhalen: soms schommelt t en is t opeens weer veel lager.
Hoe oud ben je? Als het FSH zo hoog is, is je oestrogeen waarschijnlijk heel laag. Afhankelijk van je leeftijd (jonger dan 45?) moet je overwegen dat aan te vullen.
Tot slot: onregelmatig bloedverlies hoort niet. OĆ³k niet als je in de overgang bent. Heel goed dus dat je gynaecoloog een ech wil maken. Het enige onregelmatige bloedverlies dat je even aan zou kunnen zien is āspottingā (heel weinig onregelmatig bliedverlies) als je de pil of het Mirena / Kyleena spiraal gebruikt.
Succes met de echo, balen net nu het uitstrijkje goed is toch weer onderzoeken.
Cor de Kroon
Dank je wel voor je reactie, dokter! Ik ben ook blij met een pap2 uitslag.
Blij met je antwoord over de fsh, want ik wilde helemaal geen echo meer maken na de uitslag dat ik in de overgang zit. Nu ben ik voor het laatst in december ongesteld geweest, twee keer in een maand en nu dus al zes weken niet meer, dit heb ik nog nooit meegemaakt. Heel raar. Moet ik alsnog een echo laten maken? Het lijkt wel of dit het laatste menstruatie is geweest, dat kan toch ook?
Geachte dr. de Kroon,
Ik heb nu al 3 keer recidief VIN3 gehad, en nu al 3 operaties gehad om dit telkens te verwijderen. Het duurt een jaar voordat ze gaan opereren vaak omdat ik dan vals-negatieve biopten heb en ze niet snappen wat er aan de hand is. Vervolgens wijst pathologisch onderzoek na verwijderen dan toch weer op VIN. Nu heb ik 2 weken na mijn vorige operatie weer een typische VIN plek ontdekt. Moet ik nu weer het protocol van biopten volgen, is dat echt nodig, of kan ik, nu blijkt dat ik chronisch VIN patiƫnt ben, het gewoon elke keer gelijk worden verwijderd? De ziekenhuisafspraken, vele biopten en operaties putten mij uit en ik houd hierdoor weinig tijd over voor leuke dingen. Ik ben vrij reƫel: het gaat niet stoppen. Hoe groot is de kans dat als je alert blijft dat het toch vulva kanker wordt? Kan het stiekem toch ontwikkelende vulva kanker zijn die gewoon steeds wordt weggehaald?
Hoe gaat dit bij andere vrouwen? Worden zij hun hele leven lang geopereerd? Ik word nu 1 a 2 keer per jaar geopereerd. Is het niet goedkoper om een middel tegen dat HPV te ontwikkelen? Het voelt vrij zinloos en frustrerend allemaal, het is vechten tegen de bierkaai en een gevecht zonder end.