Stel je vraag aan dr. Cor de Kroon, gynaecoloog-oncoloog bij het Leids Universitair Medisch Centrum
Het stellen van een vraag aan een professional is verplaatst. Je kunt je vragen aan dr. Cor de Kroon hier stellen.
Meer over Gynaecologische kanker
Meer over Gynaecologische kanker
452 reacties
Beste Kelvintje,
Moet moeilijk zijn om te zien dat je moeder zo vemagert en niet opknapt na het stoppen met de tabletten. Het is voor mij moelijk daar iets zinnigs over te zeggen omdat ik onvoldoende informatie heb over de situatie van uw moeder. Wat ik wel weet is dat de angst dat de artsen iets achter houden niet terecht is. Dat was vroeger misschien, maar nu wordt echt alle informatie die er is over de situatie van uw moeder gedeeld.Als u het idee heeft dat er meer bekend is dan u weet dan zou ik dat expliciet zo aan uw behandelaar vragen. En dan ook vragen waarom uw moeder niet opknapt na het staken van de pillen.U kunt daan ook best aan de behandelaar vragen of die ervaring heeft met die (experimentele?) pillen uit Amerika of dat er anders een andere arts in Nederland is die er meer eraring mee heeft.
Helpt dit voldoende voor nu?
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Dan heb ik u inderdaad verkeerd begrepen: u zei dat ze was gestopt met de chemo maar dus wel doorgaat met de pil. Maar als ze zoveel bijwerkingen heeft als u beschrijft dan is het ook van belang dat met de behandelaar van die pil te overleggen: of het middel dan niet erger is dan de kwaal. Of de bijwerkingen opwegen tegen het mogelijke voordeel met betrekking tot de behandeling.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
en na 4 jaar ct scan clean is dit reeds een goede prognose ? en wanneer complete remissie??? na 5 jaar ????
Beste Monte,
Er wordt momenteel veel onderzoek gedaan naar de meerwaarde van HE4 boven het CA125. De meerwaarde is nog niet bekend. Zeker als het CA125 destijds, tijdens de diagnose, verhoogd was, is dat een goede marker. Maar de allerbeste marker voor de goede prognose is inderdaad de tijd sinds de behandeling. Het is lastig te spreken van wanneer iemand 'genezen' is maar hoe langer de tijd sinds de behandeling hoe beter. Verder hangt het natuurlijk ook af van het stadium van de ziekte.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Beste Monte,
Op zich is een CA125 van 19.5 normaal dus zou ik me nu geen zorgen maken.
Over of je het CA125 moet blijven controleren bestaat veel controverse. We weten dat vrouwen waarbij het CA125 routinematig wordt bepaald niet langer leven dan vrouwen waarbij het CA125 alleen wordt geprikt als er afwijkingen o klachten zijn. De vrouwen waarbij het CA125 routinematig wordt bepaald hebben wel meer en vaker chemotherapie en dus meer bijwerkingen. De conclusie van die studie (die overigens ook alweer 10 jaar geleden is uitgevoerd denk ik) moet denk ik zijn dat het een bewuste keus moet zijn van de patient in nauw overleg met de behandelaar of eht zinvol is het CA125 te prikken zonder dat er klachten of afwijkingen zijn.
Over de lange termijn prognose: we weten uit een groot ondezoek (van Driel et al 2017) dat na 4 jaar ongeveer 90% van de patienten met stadium IIIC die HIPEC heeft ondergaan een recidief heeft gekregen. Als er na 4 jaar nog geen recidief is, is de kans dat er nog een recidief zal ontstaan, heel klein.
Beantwoord dit uw vragen? Sorry dat ik zo lang niks van me heb laten horen.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Weet u ook wanneer Niraparib voor patiƫnten met eierstokkanker op de Nederlandse markt beschikbaar is?
Met vriendelijke groet,
Karin Dijkstra
Beste Mevrouow Dijkstra,
De verwachting is dat niraparib in de loop van de zomer beschikbaar zal komen in Nederland. de FDA en de EMA hebben het inmiddels goedgekeurd voor de behandeling van vrouwen met een 'platinum gevoelig recicief', onafhankelijk van of er een BRCA mutatie bestaat. Het plan is volgens mij dat het alleen zal worden verstrekt in de academische ziekenhuizen en het AvL.
Ben hier voldoende mee geholpen?
Met vreiendelijke groet,
Cor de Kroon
Dank u voor het antwoord. Daar ben ik zeker mee geholpen.
Inmiddels heb ik een afspraak gemaakt bij het AVL om te zien of ik voor Niraparib in aanmerking kom.
Met vriendelijke groet,
Karin Dijkstra
Beste Karin,
Ik was benieuwd of u inmiddels al wat verder bent gekomen met het onderzoeken van de mogelijkheden van Niraparib als onderhoudsmiddel. Is het al aan u beschikbaar gesteld? Mogelijk kan dit middel namelijk ook waardevol zijn voor mijn moeder.
Ik hoor graag van u, alvast bedankt.
Mvrgr, Ada
Mijn moeder is op dit moment onder behandeling van het UMC n.a.v. gerecidiveerd ovariumcarcinoom. Chemotherapie in combinatie met bevacizumab. De chemokuur is inmiddels gestopt en mijn moeder krijgt nu 3-wekelijks de bevacizumab als onderhoudsmiddel om de ziekte hopelijk te stabiliseren. Mijn schoonzus werkt zelf voor AstraZeneca en attendeerde mij een tijd geleden op Niraparib, omdat dit ook beschikbaar zou komen voor patiƫnten zonder een BRCA mutatie zoals bij mijn moeder het geval is. Ik ben dus ook erg benieuwd wanneer dit ook voor mijn moeder een middel kan zijn. U hebt eerder aangegeven dat het middel waarschijnlijk in de zomer beschikbaar zal komen. Kunt u misschien ook aangeven welke stappen er nog precies gezet moeten worden in het proces? Bijvoorbeeld voor wie komt het beschikbaar onder welke voorwaarden, denk ook aan verzekeringskwesties.
Hartelijk dank voor uw reactie.
PS. Fijn dat er platforms als deze zijn om meer informatie te krijgen en te delen met elkaar.
Met vriendelijke groet, Ada
Beste Canon,
Wat een schrik dat de 1e behandeling blijkbaar onvoldoende heeft gewerkt. Mag ik vragen welke behandeling u heeft gehad?
En de behandeling die u nu krijgt is een goede optie ls baarmoederhalskanker terugkomt / niet helemaal weggaat. We ls er veel discusie over de waarde van Avastin (gemiddeld duur het met Avastin 4 maanden langer tot de kanekr terugkomt / toeneemt in vergelijking met vrouwen die alleen chemotherapie krijgen) in relatie met de extra bijwerkingen als gevolg van de Avastin (hoge bloeddruk, darmfistels en trombose). Voor de rest zullende bijwerkingen die u ervaart waarschijnlijk vooral door de chemotherapie worden veroorzaakt (misselijkheid, vermoeidheid, bloedarmoede, haaruitval).
Is dit voldoende antwoord op uw vraag?
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Sorry van de onduidelijkheid over Avastin: met Avastin duurt het langer tot de kanker terug komt.
Enof ik vrouwen ken waarbij er na de chemitherapie hele lange tijd niks aan de hand is. Recent nog iemand gezien die al 2 jaar na de laatste kuur is en er is nig steeds niks te zien.
Mooi dat de bijwerkingen tot nu toe zo meevallen!
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
. alvast bedankt voor uw reactie.
Hierbij wil ik u vragen hoever het wetenschappelijk onderzoek is met immunotherapie bij aangetoonde lynchmutatie middels een biopt van uitgezaaide baarmoederkanker. In Amerika staat deze therapie al geregistreerd voor behandeling van darm- en baarmoederkanker met lynchmutatie. Op YouTube staat informatie van dr. Adriaan Bins, internist-oncoloog bij AMC, op 8 april 2017. Mijn zus is onder behandeling bij het AVL middels chemotherapie.
Naar ik begrijp is deze immunotherapie veelbelovend bij diegene waarbij een lynchmutatie is vastgesteld.
Met vriendelijke groet en bij voorbaat dank!
Beste Eli_90,
Excuses voor mijn late reactie. Ik denk dat je doelt op de studies met pembrolizimab. Bij darmkanker zijn er inderdaad al veel studies gedaan met dat middel met heel goede resultaten. Voor baarmoederkanker en Lynch zijn er nog minder studies maar lijkt het ook heel veel belovend: en dat verbaasd niet omdat dat immers ook patienten zijn met dezelfde 'oorzaak' van de kanker.Voor zover ik weet zijn er voor vrouwen met baarmoederkanker en Lynch nog geen studies met pembrolizumab 'in de 1e lijn', weet wel dat die in ontwikkeling zijn (oa in LUMC). Maar de eerlijkheid gebied ook te zeggen dat dit soort studies heel snel wisselen en ik niet altijd helemaal up-to-date ben omdat ik zelf immers geen chemotherapie / immuuntherapie geef (ik doe de chirurgische behandeling).
Volgens mij is uw zus precies op de juiste plek: als er een studie open gaat, doet het AvL ongetwijfeld mee. Ik zou regelmatig aan de oncoloog van uw zus vragen of er een studie is.
En ik kan het niet laten te vragen: ben u ook drager en als u drager bent ergens onder begeleiding / screening? Voorkomen is, maar dat hoef ik u niet uit te leggen, immers nog altijd beter dan proberen te genezen!
Heb ik uw vraag zo voldoende beantwoord?
Sterkte met uw zus,
Cor de Kroon
Beste Janspan,
Verwijdering van de baarmoeder kan inderdaad wel invloed hebben op de blaas (oa moeite met uitplassen, minder goed voelen wanneer de blaas vol is, soms minder goed op kunnen houden van de plas) ook wel het gevoel van blaasontsteking veroorzaken. Zeker als er (lang) een catheter in de blaas heeft gezeten. Maar 4 en halve week is dan wel weer relatief lang. Welke klachten heeft u precies waardoor u denkt aan en blaasontsteking? Hoe dan ook: ik zou denk ik bij de huisarts toch voor de zekerheid een blaasontsteking laten uitsluiten en als de klacht blijft contact opnemen met de gynaecoloog die de operatie heeft gedaan.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Een kleine drie jaar geleden is er bij mij (na een PAP-3B bij mijn eerste bevolkingsonderzoek) baarmoederhalskanker geconstateerd en heb ik een trachelectomie ondergaan. Sindsdien sta ik onder controle, sinds kort eens per half jaar. Tot nu toe was de uitslag van de controle altijd PAP-1, maar de laatste keer was het ineens PAP-2. Er is niet gecontroleerd of het virus ook aanwezig is. Er is mij gezegd dat ik gewoon weer over een half jaar langs kan komen.
Nu begrijp ik dat dit in een gewone situatie geen reden is tot zorg, maar aangezien er al eerder baarmoederhalskanker is ontstaan uit een lage PAP, maak ik me met deze uitslag toch zorgen. Het voelt alsof ik nu af moet wachten tot de 2 een 3 is en er gesneden moet worden.
In het licht hiervan kwamen een paar concrete vragen over baarmoederhalskanker in het algemeen opnieuw bij me op. Deze vragen heb ik na de operatie al wel aan artsen gesteld, maar ik kreeg er geen duidelijk antwoord op, wellicht omdat dat er niet is, wellicht omdat ik het antwoord vanwege de emotionele situatie niet goed kon verwerken/begrijpen. Online kan ik hier het antwoord ook niet op vinden, vandaar dat ik de vragen op deze wijze stel:
- Is na een trachelectomie het HPV-virus verdwenen uit het lichaam?
- Zo ja, waarom wordt er daarna dan niet tegen ingeƫnt? Zo nee, waarom wordt er niet op het virus getest?
- Ook als het virus wel nog aanwezig is: is vaccinatie een optie om de terugkeer van kanker te voorkomen?
- Betekent het feit dat mijn lichaam eerder het HPV-virus niet goed kon afbreken automatisch dat dit in nieuwe gevallen weer zo is of kan dit bij een beter functionerend immuunsysteem beter gaan?
- Is er iets wat ik kan doen om het virus tegen te werken? (Ik was en ben geen roker.)
Alvast hartelijk dank voor uw antwoord.
Beste eefmarie,
Dat zal schrikken geweest zijn zeg! Ik zal proberen de vragen zo goed mogelijk te beantwoorden.
Als het HPV alleen in de baarmoedermond heeft gezeten is het weg na de trachelectomie, maar we weten dat HPV ook in de vagina kan zitten en dan is het niet weg: dat is ten tijde van de trachelectomie niet goed te ontdekken maar blijkt in de loop van de tijd tijdens de follow-up (door de uitstrijkjes).
Als het HPV weg is na de trachelectomie dan lijkt, op theoretische grond, vaccinatie zinvol waarbij je dan wel tijdens die vaccinaties moet zorgen dat je geen nieuwe HPV oploopt. En dat laatste is niet makkelijk als je seksueel actief bent omdat we weten dat condooms niet goed beschermen als je partner drager van HPV zou zijn.
Als het virus niet weg is helpt de 'gewone' vaccinatie niet tegen het krijgen van kanker. Er zijn wel studies met zogenaamde 'therapeutische vaccins' (in het LUMC bijv tegen vrouwen met baarmoederhalskanker obv HPV16) maar daarvan is het nog onduidelijk of dat echt terugkomen voorkomt.
Het klopt wat je zegt over je afweer: je afweer is destijds niet in staat geweest het HPV op te ruimen ('te klaren' zoals we dat noemen) en dan is er maar weinig wat we kunnen doen om de afweer tegen HPV te verbeteren zodat een nieuwe infectie wel wordt opgeruimd / geklaard. Het enige waarvan we echt weten dat helpt is stoppen met roken maar ik begrijp dat je nooit gerookt hebt of dat in elk geval nu niet doet. En daarmee beantwoord ik denk ik meteen je laatste vraag: het is heel lastig om je afweer te verbeteren en zoals ik al eerder zei is het ook heel lastig om te voorkomen dat je HPV krijgt.
Tot slot zou ik je denk ik adviseren om bij het herhaal-uitstrijkje te vragen wel HPV te bepalen. Enerzijds om een idee te hebben hoeveel zorgen je je moet maken / hoe intensief je je moet laten controleren / of het zin heeft te proberen een nieuwe infectie met HPV te voorkomen (je kunt je partner testen en als jullie beide geen dragen zijn hoef je je minder zorgen te maken en als hij wel drager kan ik me voorstellen dat je overweegt toch condooms te gebruiken en de nadruk gaat leggen op andere seksuele activiteiten dan vaginale coitus (hoewel daarvan nooit echt bewezen is dat je de kans op HPV vermindert). En ik zou je aanraden je te laten vaccineren als je geen HPV bij je hebt. Maar ook als je wel (weer) besmet bent met HPV helpt dat omdat je dan kunt kijken of er ergens studies zijn met therapeutische vaccinaties tegen het HPV type dat jij bij je draagt (theapeutische vaccins zijn vooralsnog type specifiek: dus of tegen HPV 16, of tegen HPV 18, etc).
Kun je hiermee uit de voeten? Schroom niet aanvullende vragen te stellen / om verduidelijking te vragen.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Hartelijk dank voor het uitgebreide en duidelijke antwoord. Het ziekenhuis heeft inmiddels laten weten alsnog op HPV te gaan testen (eerder hadden ze dat wel steeds gedaan en was er geen virus). Die uitslag moet ik nog even afwachten, maar ik denk dat ik daarna, zoals u ook als optie aangeeft, graag een vaccinatie zou willen (ofwel therapeutisch ofwel regulier).
Wat ik nog niet helemaal begrijp: u geeft aan dat je tijdens de vaccinaties moet proberen te voorkomen dat je het virus weer oploopt. Is dit omdat je na de vaccinatie extra kwetsbaar bent of is het puur omdat het inenten niet zo zinvol meer is als het virus zelf al aanwezig is? Mijn algemene vraag bij het inenten is eigenlijk: is dit na een trachelectomie een geval van baat het niet dan schaadt het niet, of kan het onder bepaalde omstandigheden (bij aanwezigheid van het virus m.n.) ook schadelijk zijn?
Ook had ik begrepen dat het voor mannen niet mogelijk is zich op HPV te laten testen. Als dit wel mogelijk is zou mijn vriend dat inderdaad graag doen.
Sorry voor de onduidelijkheid: voorkomen van een nieuwe HPV infectie tijdens de vaccinaties is niet omdat er dan een groter risico is: dat is omdat de vaccinatie dan niet niet voldoende werkt en de afweer dus nog niet maximaal is geoptimaliseerd om een infectie met HPV te bestrijden. Het kan niet schadelijk zijn.
Ik denk dat als je man het aan de huisarts uitlegt, en het zelf betaalt, het best mogelijk moet zijn een HPV test te laten doen. Maar de grote vraag is wat je met de uitslag moet als bij drager blijkt te zijn. En als je daar geen goed plan voor hebt is het de vraag of je het wilt weten.
Cor de Kroon
eind 2014 zijn mijn eierstokken verwijderd tijdens een hipec ivm darmkanker. Omdat ik gelijk overgangsklachten kreeg ben ik femoston 2/10 (oestrogeen en progesteron) gaan slikken. Dit hielp, maar ik bleef wel erg lang en veel ongesteld worden ( tikkie jammer zonder eierstokken...) nu ben ik laatst bij een andere gyneacoloog geweest die voorstelde over te stappen op estradiol, met alleen oestrogeen zodat ik niet meer zou bloeden.
Nu lees ik in de bijsluiter dat de kans op endometriumkanker behoorlijk hoger wordt ( 10-55 op 1000 ipv 5 op 1000) als je je baarmoeder nog heb. Dit geldt voor vrouwen tussen de 50 en 65 jaar. Ik ben 46.
Hoe hekel ik ook heb aan dat grootverbruik van Always en kramp en bloed, nog een keer kanker is al helemaal geen goed idee.
hoe veel risico loop ik extra als ik alleen estrogenen ga slikken?
En zijn darmkanker en baarmoederkanker aan elkaar gerelateerd?, is mijn risico dus groter omdat ik al darmkanker stage 3c gehad heb?
mn baarmoeder verwijderen wordt vanwege alle verklevingen een lastige operatie helaas.
vriendelijke groeten,
annemiek
Beste Annemiek,
Heftig hoor, HIPEC vanwege darmkanker. En dan ook nog meteen in de overgang waarbij je dan ook nog de vervelendste bijwerking van de hormoontherapie hebt. Heel goed dat je op zoek gaat naar alternatieven die wellicht minder bijwerkingen hebben.
Denk overigens dat alleen oestrogenen geen goede oplossing zijn: enerzijds omdat onregelmatig bloedverlies juist een bekende bijwerking is van oestrogenen alleen (veel meer dan van de gecombineerde behandeling). Het is dus maar zeer de vraag of het gaat helpen. Bovendien is inderdaad het risico op baarmoederkanker echt wel wat verhoogd zoals je zelf ook al hebt ontdekt.
Ik zou adviseren om op zoek te gaan naar een andere manier van gecombineerde hormoontherapie: bijv een oestrogeen pleister met kuren progestageen of een oestrogeen pleister met een Mirena spiraaltje. Of misschien is een andere verhouding tussen de beide hormonen in de tablet al voldoende? Of heb je dat allemaal al geprobeerd?
Je kunt ook nog overwegen te stoppen. Hoewel het advies is tot je 48e hormonen te gebruiken, kun je daar natuurlijk wel overwogen een andere mening over hebben. Het hangt natuurlijk ook af van de klachten die je hebt van de overgang. En ook wel of je andere risicofactoren hebt voor bijv botontkalking (heb je bijv chemotherapie gehad als onderdeel van de behandeling van darmkanker? Chemotherapie kan ook botontkalking als bijwerkingen hebben).
Of je een verhoogd risico op baarmoederkanker hebt hangt af van of je het Lynch Syndroom hebt. Vrouwen met Lynch Syndroom (een erfelijk verhoogd risico op onder ander darmkanker) hebben ook een verhoogd risico op baarmoederkanker. Ik weet zeker dat je daar destijds op bent getest (de patholoog kan aan de tumor zien of de tumor een lynch-tumor is of niet, in geval van een lynch-tumor kunnen patienten naar de klinische genetica worden verwezen om het Lynch Syndroom aan te tonen dan wel uit te sluiten) en denk dat je geen lynch-tumor had, anders hadden ze bij de HIPEC ongetwijfeld je baarmoeder ook verwijderd. Maar het is goed om het anders nog even na te vragen.
Heb ik je vragen zo voldoende beantwoord?
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
dank je wel voor het uitgebreide antwoord! Mijn complimenten voor de volledige en goed doordachte antwoorden die je hier geeft!
Ik heb net na mn hipec gebasseerd op mijn overlevingskansen besloten om niet in de overgang te raken tot ik 5 jaar āNEDā ben. Aangezien mijn kansen onder de 30% lagen wilde ik mijn man en dochtertje niet ook nog eens met een sacherijnige opvliegerige moeder opzadelen in wat misschien hun laatste herinneringen aan me zouden zijn!
inmiddels zijn mijn kansen een stuk beter, ik loop tegen de 3,5 jaar schoon. Maar met 5 jaar pas ga ik overwegen te stoppen.
Ik ga zeker even terug naar de gyn ( ik zie telkens verschillende, dus ga even goed kijken wie het beste meedenkt met me, waar de expertise het grootst is) en dit is hele nuttige informatie!
Ik heb overigens geen lynch, maar ben MSS,er is geen bekende dna afwijking ontdekt, zowel oma(op 49) als tante (op 55) hadden darmkanker, moeder had vergevorderde poliepen dus enige mutatie is wel aanwezig. Overigens is oma 82 geworden, en tante en moeder zijn ook nog steeds springlevend dus we houden ons vast aan het oma scenario!
bedankt voor het antwoord,
vriendeljjke groet,
Annemiek
Ik heb klachten als contactbloedingen, bekkenpijn, tussentijdsbloedverlies (bruin). Kan in 5 jaar bmhk al begonnen zijn? Of ben ik nu in voorstadia? Komen deze klachten voor bij displasie? Ik heb ook pijn aan mijn linkerkant midden/onderrug. In februari 2015 was mijn pap1 bij uitstrijkje. Hierna heb ik 2 miskramen gehad op 7 weken en bijna 2 jaar geleden ben ik bevallen v mi
Bedankt voor antwoord.
Zie ook mij reactie op je andere vraag. Contactbloedingen kunnen inderdaad een aanwijzing zijn dat er een voorstadium (dysplasie inderdaad) van baarmoederhalskanker is. Maar de bekkenpijn past daar eigenlijk helemaal niet bij. Ik denk dat het goed is een uitstrijkje te laten maken.
Cor de Kroon
Hartelijk bedankt voor antwoord. Ä°k heb nog een laatste vraagje. Heb op verschillende sites gelezen dat bij bevolkingsonderzoek uitstrijkjes het opsporen van de soort adenocarnicoma niet altijd opgespoord wordt omwille van de ligging. Ondanks een goede pap1 uitstrijkje wel met klachten zoals contactbloedingen, tussentijdsbloedverlies o.a. Kan het toch zijn dat het uitstrijkje geen afwijkingen geeft en dat ik toch adenocarnicoma (eventueel in situ) heb?
Het klopt dat het bevolkingsonderzoek iets minder effectief is voor opsporen adenocarcinoom. Maar het is ook goed te bedenken dat het bevolki gsonderzoek alleen bedoeld is voor vrouwen zonder klachten. In geval van klachten moet je niet denken āik heb net bevolkingsonderzoek gehadā maar moet je contact op nemenmet he huisarts. Daarom wordt in geval van klachten en een PAP1 zo nodig meer aanvullend onderzoek worden verricht (bijv echo, colloscopie, kweek of hysteroscopie).
Cor de Kroon
kan het zijn dat er met lis en coloscopie toch niks gevonden kan worden ( in geval van adenocarnicoom ) en dat enkel diagnostische conisatie resultaat kan geven?
Beste Medett,
Persoonlijk ken ik geen patienten met een normaal uitstrijkje, een colposcopie zonder afwijkingen en een lis zonder afwijkingen en dat er dan toch een adenocarcinoom van de cervix blijkt te zijn. In theorie zou het denk ik wel kunnen als er een 'oppervlakkige' lis wordt gedaan. Maar nu HPV ook wordt meegenomen in de screening is de kans op missen van een adenocarcinoom (die ook bijna altijd HPV gerelateerd zijn) kleiner geworden.
Cor de Kroon
ik heb pijn in het midden van mijn beide billen. Denk dat dit verbonden is van bekkenpijn? Of voel je bekkenpijn alleen in je schaamstreek?
Dank u dokter.
Ik heb een vraag over wietolie gebruik bij eierstokkanker.Er staat veel over wietolie bij kanker op het internet, en het is moeilijk te beoordelen wat de waarde is van al die verhalen. Daarom ben ik gaan zoeken naar wetenschappelijk onderzoeken over cannabis gebruik bij kanker en kwam het volgende tegen op de website van het KWF
"In een ander onderzoek stond glioblastoom eveneens centraal. Hierin werd het effect van nabiximols (een THC/CBD-bevattende mondspray) in combinatie met temozolomide onderzocht bij patiĆ«nten met teruggekeerd glioblastoom. Er deden 21 patiĆ«nten mee, van wie er 12 de onderzochte medicijncombinatie kregen en 9 temozolomide met een placebo. De eenjaarsoverleving bleek in de cannabisgroep hoger dan in de placebogroep (83% t.o.v. 53%). Het onderzoek werd mede mogelijk gemaakt door de fabrikant van nabiximols (SativexĀ©)."
Om die reden ben ik wietolie gaan gebruiken met de gedachte, mogelijk vertraagd wietolie de vorming van metastasen en tumoren. En heel naĆÆef dacht ik baat het niet dan schaadt het niet.....
Maar toen ben ik verder gaan zoeken en kwam ik het volgende onderzoek tegen wat best heel moeilijk te lezen is voor een leek.https://translate.google.com/translate?hl=nl&sl=en&u=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC30...Daarin staat o.a. het volgende:Studies uit ons laboratorium suggereren dat cannabinoĆÆden een tweesnijdend zwaard zijn. Enerzijds kunnen cannabinoĆÆden kwaadaardige aandoeningen van het immuunsysteem onderdrukken door apoptose van tumoren te induceren die cannabinoĆÆde-receptoren tot expressie brengen [ 45 ]. Aan de andere kant, omdat ze de anti-tumor immuunrespons onderdrukken, bevorderen ze de groei en metastase van cannabinoĆÆde receptor-deficiĆ«nte tumoren zoals borstkanker die resistent zijn tegen cannabinoĆÆde-geĆÆnduceerde apoptose [ 46 ]. Epidemiologische studies hebben aangetoond dat marihuana-rokers gevoeliger zijn voor bepaalde soorten kanker [ 47 , 48 ]. Het is mogelijk dat inductie van MDSC door cannabinoĆÆden een individu vatbaarder maakt voor bepaalde soorten kanker, met name die welke geen cannabinoĆÆde-receptoren tot expressie brengen. We toonden eerder aan dat THC de groei en de metastase van 4T1 borsttumoren bevordert die cannabinoĆÆde receptoren missen door de anti-tumor immuniteit te onderdrukken [ 46 ]. Recente studies hebben gesuggereerd dat 4T1 tumorgroei geassocieerd is met MDSC-inductie [ 49 ]. Het is dus verleidelijk om te speculeren dat THC de inductie van MDSC verder verhoogt, wat verantwoordelijk kan zijn voor de versnelde groei en metastase van 4T1 tumoren en er worden studies uitgevoerd om dit in detail aan te pakken.
Maar als ik het goed begrijp kan de THC in wietolie twee tegenovergestelde effecten hebben op kanker afhankelijk van de gevoeligheid voor mdsc of THC van de metastasen/ tumoren, namelijk1. het vertragen van metastasen en tumoren2. het versnellen van metastasen en tumoren.
Klopt dat?Mijn vraag is hoe kom ik er achter of eierstokkanker wordt vertraagd of versnelt door het gebruik van wietolie.Met andere woorden of ik door moet gaan met wietolie of moet stoppen?Met vriendelijke groet,
Karin Dijkstra
Ik zie dat je je opmerking geplaatst hebt in de gespreksgroep voor vragen aan Dr. Cor de Kroon.
Alleen staat je vraag er eigenlijk niet bij.
Misschien wilde je liever lotgenoten/ervaringsdeskundigen spreken? Of had je een meer medische vraag voor Cor de Kroon? Wil je nog een keertje je vraag verduidelijken?
Het allerbeste gewenst voor maandag!
Hartelijke groeten,
Ellemes
Ik heb een aantal spannende weken achter de rug, ik zal proberen zo beknopt mogelijk op te schrijven wat de situatie is;
een aantal maanden geleden heb ik meegedaan aan het bevolkingsonderzoek. Het was mijn eerste oproep. Ik kreeg al snel een telefoontje van mijn huisarts: de uitslag was pap2 en HPV +, en omdat de regels waren aangescherpt werd ik doorverwezen naar de gynaecoloog voor een colposcopie. Ze verwachtte geen bijzonderheden..
Dit is afgelopen dinsdag gebeurd. Voorafgaand aan de colposcopie zei ze dat de kans veel groter was dat er nu niks of nauwelijks wat te zien viel, dus dat biopties niet nodig waren. Helaas bleek bij het onderzoek zelf dat er zonder aanstippen met azijnzuur al een redelijke plek zichtbaar was. Na aanstippen kleurden nog 2 plekken op, en heeft zij 2 biopten afgenomen voor verder onderzoek. ze zei me dat ze niet meer verwachtte dan een CIN 1 uitslag ....
afgelopen donderdag kreeg ik de uitslag: CIN 3...
Nu zit ik met een aantal vragen.. was het een foutieve pap-score bij mij? Ik zie dat er bij CIN3 meestal gesproken wordt over pap4..? Heb ik nu pap4 omdat er nu vastgesteld is dat ik in het voorstadium zit?
is het normaal dat ik nu 4 weken moet wachten voor ze een lisexcisie gaan doen? En hoe groot is nu de kans dat ik straks kanker blijk te hebben of nog krijg?
Vriendelijke groet,
Jeanine
Snap dat het spannende weken zijn! Denk niet dat de PAP nu 4 is. We weten dat soms PAP2 toch CIN3 blijkt te zijjn, vooral bij HPV positiviteit.
4 weken wachten is denk ik heel gebruikelijk.
De kans op kanker is echt heel klein, maar ik snap ook dat je daar niet zo op vertrouwt gezien de CIN3 na PAP2. Die kans was immers ook heel klein. Als je je erg ongerust maakt zou ik de pi bellen om te kijken of de afspraak niet vervroegd kan: niet geschoten is altijd mis!
Kun je hiermee uit de voeten?
Cor de Kroon
bedankt voor uw reactie! Ik heb inmiddels gebeld maar helaas kon de afspraak niet vervroegd worden.
Ook is mij meegedeeld dat pap2 is bijgesteld na de uitslag naar pap3b... wat mij toch flink onzeker maakt..
Na de Lis-excisie zal er opnieuw weefsel opgestuurd worden, hoelang duurt het meestal eer de uitslag bekend is? Duurt dat langer dan bij de biopten die ānormaalā afgenomen worden zonder lis? (Duurde toen 2 dagen)
Vriendelijke groet,
Jeanine
Jammer dat het niet vervroegd kan...
De uitslag van de lisexcisie duurt meestal wel wat langer omdat er meer weerfsel bekeken moet worden. Maar het hangt ook heel erg van de logistiek in het ziekenhuis af dus daar kan ik moeilijk iets over zeggen.
Wat betreft het aanpassen van de PAP: het is standaard kwaliteitscontrole om, bij opvallende uitslagen, nog een keer te kijken. Daarin zal dan wel besloten zijn dat de PAP 2 is ondergewaardeerd en dat er een PAP3b van is gemaakt/ Leve de HPV bepaling zou ik zeggen: anders was je niet doorverwezen en was het uitstrijkje herhaald over 6 maanden.
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
Ik heb een vraag over de aantal chemo kuren na diagnose eierstok kanker. Ik lees soms bij andere ziekenhuizen 6 tot 8 kuren. Zelf ben ik net klaar met 6 kuren na diagnose eierstokkanker.
Ik had een Hooggradig sereus ovariumcarcinoom in beide eierstokken. Minimaal stadium II b. Heb ik begrepen omdat ik verklevingen heb ivm endometrieose.
Tijdens de operatie dachten ze eerst dat het om een sexcordstromaceltumor ging. Later bleek het niet zo te zijn.
Er is een Proeflaparotomie met vriescoupe gedaan waarbij de baarmoeder en eierstokken zijn verwijderd uiteindelijk met een buik snee omdat het technisch niet mogelijk was om alleen de eierstok te verwijderen wat eerst de bedoeling was. Het vetschort is niet verwijderd.
Heeft het zin/vergroot het je kansen als je 8 chemo kuren doet? Zit er echt niet op te wachten om nog 2 kuren te doen maar als het mijn kansen vergroot op genezing dan zou ik dat doen.
Is er nog iets wat gedaan kan worden om de kans op terug komen kleine te maken? Misschien alsnog het verwijderen van het vetschort?
Alvast bedankt voor u antwoord,
Er zijn geen aanwijzingen dat 8 kuren beter is (in de zin van dat de kans dat je geneest groter is of dat het langer duurt totdat de kanker terugkomt) maar wat wel zeker is, is dat 8 kuren meer (lange termijn) bijwerkingen heeft. Daarom is de ' standaard' dat er 6 kuren worden gegeven. In sommige situaties worden er wel een s 7 of 8 gegeven maar ik ken geen situaties waarin standaard 8 kuren zouden worden geadviseerd.
Over het verwijderen van het vetschort: ik neem aan dat er tijdens de operatie geen afwijkingen werden gezien / gevoeld aan het vetschort. Als dat zo is, zouden wij in het LUMC ook geen operatie doen om alleen het 'voor het oog normale' vetschort verwijderen. Als er enige twijfel is over of het verstoort normaal is, dan zouden we dat wel doen.
Denk dat het enige is dat je zelf kunt doen om de kans te verkleinen dat het terugkomt is proberen in zo goed mogelijke conditie te blijven zodat de chemotherapie niet hoeft te worden uitgesteld of verlaagd worden in dosis. Soms kun je daar zelf niks aan doen (omdat de bloeduitslagen niet goed zijn) maar bijvoorbeeld in beweging blijven helpt vaak wel voor wat betreft je algemene conditie.
Kun je hiermee verder?
Met vriendelijke groet,
Cor de Kroon
heel erg bedankt voor uw antwoord! Daar kan ik zeker mee verder. Uw antwoord geeft een extra geruststelling.
Mvg, Katharina
Ik moet bekennen dat ik niet precies weet wanneer niraparib beschikbaar komt en ik kan het ook niet makkelijk vinden op internet. Ik heb het even aan de oncoloog in het mijn ziekenhuis gevraagd en die weet het ook niet precies. Maar zodra het beschikbaar komt weet ik zeker dat de oncoloog van uw moeder het ook te horen krijgt (daar zorgt AstraZeneca wel voor). Na het beschikbaar komen moet er waarschijnlijk ook nog een besluit worden genomen over de vergoeding en voor welke patiƫnten precies. Het zou dus ook nog best zo kunnen zijn dat uw moeder dan niet in aanmerking komt.
Het is moeilijk om te moeten wachten, dat realiseer ik me heel goed maar vooralsnog denk ik dat er helaas niet veel anders op zit dan wachten op de stroperigheid van de bureaucratie.
onlangs uitslag hpv test en uitstrijkje binnen. Allebei negatief. Ä°k heb een vraagje; met uitstrijkje wordt daarmee enkel hpv baarmoederhals nagekeken? Ä°s voor vagina hpv dezelfde uitstrijkje of hpv test geldig? M.a.w. Hpv negatief, is dit enkel van toepassing voor baarmoederhals en bijvoorbeeld niet voor vulva of vagina?
Dank u dokter.