Dochter Ans, vader Wim en moeder Karolina noemden hem GODParkiet vanwege zijn doorschijnende witte vederdek en helblauwe ogen waarmee het leek alsof hij hun recht in de ziel aankeek. GODParkiet was gehuisvest aan de Mathenesserdijk te Rotterdam.
Het was 14 Mei 1940, 12 uur des middag. En GODParkiet…
De felrode euthanasie vloeistof loopt via de ader zijn lichaam in. Hij zag het plafond als luikjes opengaan. Heilige Maagd Maria, keek hem met een ondeugende blik aan. Zij tilt haar rok op. De wolken dansten hitsig.
Ik loop op de Lijnbaan in Rotterdam. Ik kijk naar de wolken tussen de hoge Lijnbaanflats door. Wat haat ik de gentrificatie in de stad. Sociale woningbouw die wordt verdreven door flats voor de kapitaalkrachtigen. Geef mij maar een Hans en Grietje huis met een heksje en grote boze wolf. 'Leve de Wolf…
Ik klop op t raam bij Marie. Bij haar vers gekraakte huisje in de Bingleystraat, in Rotterdam-Bospolder. De stoom van de pergolator maakt het huis mistig. Ze is weggelopen bij t JAC.
Ze heeft kleverig blond haar en een lekker spijkerbroekie aan. Ze zit onder de open wondjes…
Twee maanden geleden. Als ik in de 😼-scan lig, val ik bijna in slaap bij het geluid van het gespin van de scanmachine. Ik wordt doorstraald met radioactiviteit . Ze maakt een drie dimensionale foto van mn bovenlichaam. Die later in vele plakjes bekeken wordt. Door de contrastvloeistof die via de picc…
Er zit een man schuin tegenover me in de trein. Hij is wat onverzorgd, vettig haar, in zijn morsige maatpak en heeft ogen die alle kanten op gaan. Hij heeft een grappig hoedje op. Ik zie een Ohm teken op zijn hand getatoeëerd.
Er zat een mannetje zonder been triest op zijn rollator voor zich uit te kijken. Hij neemt een trekje van zn shaggie, ademt een rookwolk uit. Wat is roken toch lekker. Er liepen ook wat mensen met infusen langzaam heen en weer op straat voor het OLVG. Ik was op weg naar een feestje. Het ziekenhuis…
Voor dat ik mijn diagnose kanker kreeg had ik een aantal opvallende dromen; Mensen met Kanker die ik voor de laatste keer op straat had getroffen en die in mijn dromen verschenen. Nog 1 keer die kop. -Pieter. Pieter was een barman bij cafe Scharrebier. Met zijn grijze dos haar, ronde brilletje en…
