De avonturen van een palliatiefje :)

Alweer enkele maanden geleden dat ik een blog schreef. Het is niet dat ik hier niet aanwezig ben, bijna dagelijks omdat ik ook moderator bij de borstkanker gespreksgroep ben.  Maar misschien ook wel juist daardoor, soms wordt het ook weleens teveel. En het gaat ook heel goed met me dus heb ik niet…

Vorige week voor de uitslag van de scan naar de oncoloog. Nou ja, daar zit je dan weer, toch weer op van de zenuwen hoezeer je jezelf ook wijs maakt dat het niet zo is.. De verlossende woorden;  situatie stabiel , geen nieuwe uitzaaiingen te zien dus mag voorlopig door met de Letrozol. Wel over 6…

Alweer een aantal maanden geleden dat ik een blog schreef. Ik heb er vaak niet zo'n behoefte meer aan, in contrast met  toen ik begon met bloggen ruim 2 jaar geleden. Het leek wel of alles eruit moest toen. En waarschijnlijk was dat ook zo. Toch ben ik bijna dagelijks hier te vinden, als moderator…

Toen ik eind 2020 de diagnose uitgezaaide borstkanker kreeg na een lange periode van ontkenning van al mijn klachten ben ik nog een aardig poosje in de ontkenningsstand blijven hangen. Hoewel  officieel palliatief verklaard, in m'n hoofd was het nog een ander verhaal. Als iemand voorstelde dat het…

Toen ik zwanger was van mijn oudste dochter woonde ik nog niet zo lang in Japan, het land van mijn eerste man ( hij is in 2007 overleden) . Net zoals waarschijnlijk elke vrouw die voor het eerst zwanger is zocht ik overal informatie over zwangerschap, bevalling en ook borstvoeding. Dit was…

Deze week  weer mijn 4 maandelijkse bezoekje aan de oncoloog gehad met bespreking tumormarkers . Dat bezoekje was 'alweer' goed, het wordt al bijna routine. Ik ben stabiel, al een kleine twee en een half jaar , en dat is geweldig natuurlijk want ik had een bar slechte prognose. Maar ik ben…

Dat werd er gezongen voor me gisteren. Lang zal ze leven, in de gloria nog wel! We gaan het zien. Ik ben 58 geworden en ik vind het fantastisch! Ik heb er geen moeite mee ouder te worden, ik wil niets liever. Eind 2020 zag het er naar uit dat ik geen 56 zou worden en kijk nu eens. Ik heb 2 geweldige…

Al maanden niet geschreven, het gaat goed met me. Zo goed zelfs dat het me wel eens angstig maakt. Hoe kan het dat ik weer een gewoon leven heb, alsof er niets met me aan de hand is. Natuurlijk heb ik m'n pijntjes, en na een dag hard werken  ben ik echt heel moe. Maar ja, ik ben ook gewoon 57…

Alweer 2 maanden geleden dat ik mijn laatste blog schreef. Toch kijk ik bijna dagelijks wel even  hier, gewoon om te lezen hoe het met iedereen gaat, het voelt fijn die connectie te houden. Een maand geleden weer mijn bezoekje aan de oncoloog, alles stabiel, in ieder geval blijft de tumormarker…

Ik vind het best wel een beetje spannend om het over dit onderwerp te hebben. Omdat het een heel persoonlijk onderwerp is maar ook omdat het een onderwerp is waarvan ik weet dat veel mensen er anders over denken. Okeee..., waar heb ik het over..? Over als je er niet meer bent en je achtergebleven…