Nivolumab: hoe is de werkwijze voor jou en in jou ziekenhuis en wat zijn je bijwerkingen?

Mijn lieve Parel van Hoorn.

Na jaren te hebben geknokt, gevochten, er voor te gaan.

Door de ziekte welke je nooit hebt geaccepteerd, heb je de zo oneerlijke strijd moeten opgeven.

Mijn parel van Hoorn, tot het einde geknokt, gevochten en er voor te gaan heeft niet geholpen.

Je accepteerde de pijn, de vaak hevige pijn zonder een krimp, een sterke vrouw met een fluwelen karakter.

Ik ga door ik blijf knokken, ik blijf vechten, ik ga er voor, dat was jou strijdkreet, jou strijdkreet als uit onderzoeken bleek dat er weer een stukje van je af was genomen.

Jou wil was sterk, “ik ga door ik blijf knokken, ik blijf vechten, ik ga er voor” Dat heb ik vaak van jou gehoord als wij weer een minder goede uitslag kregen in het ziekenhuis.

Het ziekenhuis het AVL, waar jij het als een warme deken voelde hoe je daar werd behandeld, wij voelden ons daar veilig onder die warme deken en de altijd lieve vriendelijke mensen.

Dokter Buikhuisen van het AVL welke zo meeleefde, bewondering had voor jou vechtlust, zelf kippenvel kreeg als wij een goede uitslag kregen.

------------------------------

Wat waren onze vakanties naar ons geliefde Spanje heerlijk, de lange rit met de auto met een stop voor een nacht in Zuid Frankrijk.

Die lange ritten welke voor ons al vakantie vieren was

Wat hebben wij daar genoten in de gehuurde villa’s met ons eigen zwembad waar jij altijd zo van genoot.

Morgens ik naar het dorp voor een stokbrood en de krant, jij had dan te tafel al klaar om te ontbijten als ik weer boven kwam.

Ja boven op een hoge berg met het uitzicht over de zee, aan die zelfde zee waar wij altijd op een terras van onze lunch genoten.

De vele wandelingen in de dorpjes, het slenteren langs de winkeltjes.

-----------------------------

De laatste maanden lag je thuis in de woonkamer op bed, ik lag die maanden naast je op de bank om over je te waken, Vaak kon je niet slapen dan zaten we nachten te praten, je durfde je niet te slapen, je kon niet slapen, je was te bang.

Ik ging dan uren bij je zitten midden in de nacht, hielden elkaars handen vast, of ik ging op je rug te kriebelen wat je zo ontspannend vond, ook je benen masseren als je pijn had vond jij fijn.

De keren dat ik wakker werd en je hoorde, merkte dat er iets mis was.

Eerst de twee oog tias, daarna de zware longinfectie waarvoor je bent op genomen in het AVL.

----------------------------

Vlak daarna werd ik weer wakker door geluiden van jou, het was weer mis, weer was een tia de boosdoener. Deze laatste tia welke je spraak had aangetast, je niet meer goed kunnen verwoorden vond je erger dan de behandelingen in het AVL.

O, dit is zo irritant zei je dan

-----------------------------

De keren dat wij ergens gingen lunchen wat wij vaak deden in de vele restaurantjes, ook al moesten wij er lang voor rijden, de vele hotel overnachtingen overal in Nederland waar wij van genoten.

Het vieren dat de eerste kanker was overwonnen, ik had daarom een verassing voor jou

Dat vierden wij in Rotterdam bij een concert van Julio Iglesias

In het hotel waar wij zaten bij de Erasmus brug zaten wij na te genieten van het concert.

Dat zijn hele fijne herinneringen, herinneringen welke fijne herinneringen blijven om met veel plezier aan terug te denken.

----------------------------

Lieve Parel, lieve Parel van Hoorn, we gaan nog één keer samen naar dat ene hotel, het hotel daar bij die ene boom op de hei.

Ik ga nog één keer samen met jou naar Spanje, dat leuke stadje aan de Spaanse kust waar wij van genoten.

-------------------------------

Je hebt geknokt…..……………… gevochten…………..…….. er voor gegaan.

===================

Nooit meer iets van je horen

Nooit meer iets van je zien

Niet in dit leven

In het hiernamaals misschien

In mijn hart

Blijf je bestaan

Ja van dat kleine plekje

In mijn hart

Daar komt niemand meer aan.

Rust zacht lieve Parel, tot later.

Een deel van de As van Yvonne zal ik uitstrooien op de hei bij Epe, bij die ene boom en vlak bij het hotel waar wij regelmatig een weekendje verbleven.

Met een ander deel ga ik met het vliegtuig naar Spanje, om het uit te strooien bij een van de villa’s welke wij gehuurd hebben bij haar favoriete plaatje aan de kust.

Hoi Burdie,

Ik las je bericht en die komt ook overeen met mijn vader. Hij heeft niet kleincellige longkanker stadium 4
type Plaveiselcel. Heeft eerst in december zijn laatste chemo kuur gehad en is in juni begonnen met Nivolumab.
in het Caterina ziekenhuis in Eindhoven.Hij heeft nu 14 kuren gehad en de Nivolumab immuuntherapie slaat er goed aan. De tumor is al een stuk kleiner geworden en blijkt na elke CT scan steeds kleiner te worden. Ook mijn vader heeft als bijwerking een dof geval in handen en voeten. Hij is hiervoor bij een Neuroloog geweest en het is waarschijnlijk wel een bijwerking van de Nivolumab. De neurloog noemt het sensibele neuropathie. Hij heeft hier nog geen pijn van maar het is wel iets om in de gaten te houden mochten de klachten erger worden. Voor de rest heeft hij geen bijwerkingen en ook na een kuur voelt hij zich niet moe. Nu alleen hopen dat de klachten in handen en voeten niet erger worden. Heeft jou vader al een neuroloog bezocht voor het doffe gevoel in handen en voeten?

Hoor graag jou verhaal
groetjes Mike