CT-scan bij slokdarmkanker

Na de diagnose slokdarmkanker krijg je vaak een CT-scan van je buik, je borstholte en/of je hals. Op een CT-scan zijn organen en weefsels heel precies te zien. Het apparaat maakt gebruik van röntgenstraling en een computer.

Op een CT-scan is ook te zien of er vergrote lymfeklieren zijn. Dit kan betekenen dat er uitzaaiingen in de lymfeklieren zitten.

Met een CT-scan kan de arts zien of de slokdarmtumor ook in andere organen in de borst of buik is doorgegroeid, zoals de luchtpijp of grote vaten.

Ook is te zien of de kanker is uitgezaaid naar andere organen, bijvoorbeeld de lever.

Meestal wordt na een CT-scan ook een PET-CT-scan gemaakt. Met deze scan kunnen uitzaaiingen in andere organen verder onderzocht worden.

Op een CT-scan zijn organen en weefsels heel precies te zien. Het apparaat maakt gebruik van röntgenstraling en een computer. 

Hoe gaat een CT-scan?

Je  ligt op een tafel die kan schuiven. Het CT-scanapparaat heeft een ronde opening waar je  doorheen schuift. 

Terwijl de tafel verschuift, maakt de CT-scan een aantal foto's. Op een foto is telkens een ander stukje van het orgaan of weefsel te zien. Deze foto’s maken een tumor en eventuele uitzaaiingen zichtbaar. Ze laten ook zien hoe groot de tumor is en welke vorm die heeft. 

Bij een CT-scan gebruikt de arts vaak contrastvloeistof. De contrastvloeistof zorgt ervoor dat verschillende weefsels op de foto meer contrast hebben. Daardoor zijn ze beter uit elkaar te houden.

Meestal krijg je de contrastvloeistof tijdens de CT-scan in een bloedvat in je arm gespoten. Soms moet je deze vloeistof voor het onderzoek drinken.

Contrastvloeistof kan een warm en weeïg gevoel veroorzaken. Sommige mensen worden er een beetje misselijk van. De arts kan je vragen een paar uur voor het onderzoek niet te eten en te drinken.

Overgevoelig voor contrastvloeistof

Sommige mensen zijn overgevoelig voor contrastvloeistof. Tijdens de CT-scan kun je dan klachten krijgen. Bijvoorbeeld koorts, zweten, duizeligheid, flauwvallen, huiduitslag, zwelling van het gezicht en kortademigheid. Denk je dat je eerder zo’n overgevoeligheidsreactie hebt gehad? Geef dit dan voor het onderzoek aan bij de arts.