Uitgezaaide borstkanker, hoe verder?

In mijn vorige blog schreef ik over mijn worsteling met extreme vermoeidheid. Dokter P vermoedde dat dit een bijwerking was van de medicijnen, zelf plaatste ik het in een bredere context omdat er zoveel onrust was in mijn dagelijkse leven. Dokter P en ik zaten er volledig naast, het was een…

Ik worstel met mijzelf. Het heeft te maken met toenemende vermoeidheid. Het liefst duik ik weer mijn bed in nadat ik ’s ochtends alle ochtendrituelen (wassen, aankleden, ontbijten) heb uitgevoerd. Ik geef er niet aan toe want dan blijft er nog zo weinig van de dag over. Ik sta al laat op, ga ’s…

‘Moet er nog een scan gemaakt worden?’
‘Nou nee. Ik weet dat er van alles gaande is in mijn lijf maar zolang ik geen echte klachten heb, wil ik niet precies weten waar.’
Mijn antwoord komt niet als een verrassing voor dokter P. Als een dokter-patiënt relatie zo veel jaren duurt, kan je van elkaar…

Door de gipskamer schettert een radio op vol volume, mensen lopen in en uit, op nog geen 2 meter afstand van mij staat een groep mensen met elkaar te praten, ondertussen probeer ik te luisteren naar wat de jonge arts in opleiding (AIO) te zeggen heeft. De foto van mijn voet wijst aan dat vier weken…

Mijn telefoon gaat, een anoniem nummer. Het is de radioloog van het ziekenhuis waar een paar uur eerder foto’s zijn gemaakt van mijn rechter voet. Ik verstijf maar dan hoor ik het woord ‘stressfractuur’ vallen en ontspan. Het buitenste middenvoetsbeentje is gebroken. Ik moet mij melden bij de…

Lief is weer thuis. Drie dagen heeft hij aan de hartbewaking gelegen voordat duidelijk werd dat zijn medicijnspiegel voor zijn hart veel te laag was als reactie op de behandeling en/of de symptomen van de bacteriële darminfectie.
We proberen de draad van ons dagelijks leven weer op te pakken en ik…

Vrijdagmiddag mag Lief eindelijk naar huis. Zo, ook weer gehad, nu gaan we het dagelijkse leven weer oppakken, is onze gedachte. Dit was buiten de scherpschutter gerekend. Als kanker een sluipmoordenaar is, is dat bij hartziekten een scherpschutter.
Al snel wordt duidelijk dat bij iedere inspanning…

Het tolt in mijn hoofd, ik merk dat ik het overzicht op alledaagse dingen kwijt ben en mijn gedachten niet geordend zijn. Misschien helpt het om alles op een rijtje te zetten. Waar zal ik beginnen? Bij de harde klap zondagnacht? Of bij woensdag toen Lief plotseling hoge koorts had? Nee beter is om…

Jaren geleden heb ik met mijzelf afgesproken dat ik niet bij iedere pijnklacht gelijk in de stress schiet en minstens 2 weken wacht voordat ik in het ziekenhuis aan de bel trek. Dit blijkt een prima afspraak want de meeste pijnklachten verdwijnen of verminderen binnen die 2 weken. Maar niet dit keer…

‘Waarom ben je zo in jezelf gekeerd? Je bent zo stil,’ vraagt Lief.
‘Ik ben somber vanwege het controlebezoek. Laat mij maar, ik hoef niet opgevrolijkt te worden. Troostende armen om mij heen, daar heb ik behoefte aan.’
Ik mag somber zijn van mezelf. Het zou vreemd zijn als ik dat niet was na het…