Uitgezaaide borstkanker, hoe verder?

Lieve mensen,
En toen waren die 4 maanden na mijn laatste bericht voorbij gevlogen en was het weer ‘controle tijd’. Gisteren zijn we naar het ziekenhuis geweest en gelukkig kan ik wederom doorgeven dat de tumormarker stabiel laag is. Hoeveel geluk kan een mens hebben??? Tranen van opluchting in de…

‘Ik vind het zo goed zoals jij met je ziekte omgaat!’
‘Hoe bedoel je?’
‘Nou zoals jij je ziekte hebt overwonnen.’
‘Overwonnen? Ik ga dood aan deze ziekte.’
Zoals zo vaak voel ik mij de spelbreker. Ik moet niet zo pessimistisch doen, het valt toch allemaal wel mee.

‘Wie weet hoe wij later zijn als we…

Afgelopen week ben ik weer wat op adem gekomen. Mijn ouders waren met vakantie zodat ik hun huis voor mij alleen had als ik de herrie en stofwolken van de verbouwing thuis wilde ontvluchten. Het fijne van een huis dat niet het mijne is, is dat ik niets hoef. Er is geen stem in mijn hoofd die zegt…

Het was hard aanpoten de afgelopen week om alles op tijd klaar te krijgen voor mijn expositie. Ik werd hardhandig met mijn neus op de feiten gedrukt: echt doorwerken zit er niet meer in, ik heb dat dit keer moeten bekopen met een blaasontsteking. Lastig. Ik weet gelijk weer waarom ik destijds…

Nog een week te gaan voor mijn expositie. Sinds ik weet dat ik ernstig ziek ben, ben ik er om onduidelijke redenen vanuit gegaan dat ik nooit meer zou exposeren, alsof mijn atelierwerk met de terugkeer van de kanker er niet meer toe doet. Ja, ik doe nog steeds mee met de Kunstroute en…

Vorige week was ik in Amsterdam waar ik een paar exposities bezocht. Ik was erg onder de indruk van een documentaire op één van die exposities waarin een aantal street artists werden gevolgd. Vrije vogels wars van conventies, alles opzij schuivend om hun doel te behalen, rebellerend tegen de…

Sinds 22 juni 2015 schrijf ik hier wekelijks een stukje over mijn leven met uitgezaaide borstkanker. Ik ben niet begonnen te schrijven met het idee dit iedere week te doen, het is er min of meer ingeslopen. Ik vond destijds dat, sinds ik niet meer buitenshuis werk, mijn grijze hersencellen te weinig…

Mijn schoonmoeder is 98 jaar geworden. Fysiek mankeert ze van alles, zo kan ze niet meer lopen, is bijna blind en hoort heel slecht om maar een paar ongemakken te noemen. Het is dan ook een leeftijd die ik verre van ambieer. Haar geheugen vertoont grote gaten, het vreemde is dat dat iedere keer weer…

‘Zal ik vanavond koken?’
‘Graag. Ik moet er nu echt vandoor.’
‘Wacht, even je kraag goed doen. Zo. Werk ze. Rustig aan hè. Doe je voorzichtig?’
‘Ja, jij ook? Dag liefie, tot vanavond.’
‘Dahag tot vanavond.’
Je geliefde stapt vervolgens in de metro naar zijn werk. Een uur later blijkt dat je hem nooit…

Afgelopen week heb ik met mijn ouders twee koopappartementen bezichtigd. Er liepen meer potentiële kopers rond, allemaal mid-twintigers en dertigers. Mijn bejaarde ouders zagen er verloren en ontredderd uit tussen al die jonge mensen. Omdat ze buiten een dorp ver van voorzieningen als winkels e.d…