Ik woon al 14 jaar in Frankrijk. Samen met mijn man run ik een kleine auberge (herberg), zo'n typisch 'ik-vertrek' geval. 2 jaar geleden bleek ik borstkanker te hebben.
De op een na laatste chemo alweer. Mijn eigen oncologe is er niet, dus ik heb een afspraak met een andere en die vent laat me gewoon ruim anderhalf uur wachten. De hele wachtkamer is al leeg. De lunch heb ik mooi gemist. Wanneer ik eindelijk tegenover hem zit mompelt hij dat er een noodgeval was…
Ik heb een afspraak met de radiotherapeute, maar terwijl ik haar spreekkamer binnenloop, zegt ze al dat ik niet hoef te gaan zitten. Ze kan me niet helpen, ze doet prostaten, geen borsten. Dus laten we niet meer van onze tijd verdoen dan strikt noodzakelijk. Dat vind ik een grappige opmerking tegen…
De burgemeester van ons dorp komt langs om te vragen of wij ook dit jaar het repas des anciens kunnen verzorgen. Het is de jaarlijkse lunch die de gemeente aan alle inwoners van boven de 60 jaar aanbiedt. Een traditionele 'koud voorgerecht, warm voorgerecht, hoofdgerecht, kaas, nagerecht koffie en…
Wanneer Valérie, de wijkverpleegkundige, bloed af komt nemen voor de volgende chemo, vertel ik haar dat ik ook op de lijst sta voor radiotherapie. 'Ok', zegt Valérie, 'dan ga ik voor u op zoek naar iemand met le don (de gave). Ik zou het mijn eigen vader vragen, maar hij wordt echt te oud voor dit…
Mijn tweede consult bij de chirurgienne. Er zit een coassistent bij het gesprek. Even later komt ook de plasticienne (plastisch chirurg) de kamer binnen. Er wordt gelachen, de sfeer is gezellig, alleen hoor ik er niet bij. Ik sta als enige met een ontbloot bovenlijf midden in de kamer. De…
'Je gezicht is na een chemo altijd helemaal geel en opgepoft', constateert mijn man, die net als een vijfjarige, nou eenmaal niet discreet kan liegen over iemands uiterlijk. En bedankt. Ik voel me een monster, een gele, haarloze freak. Binnenkort ook misvormd. Ik heb totaal geen vrede met de komende…
De oncologe begint het consult met een complimentje om de witte sjaal met grote tulpen die ik om mijn hoofd heb geknoopt. 'Wat schattig, die Hollandse bloemetjes!'. Ik twijfelde vanochtend, de sjaal is wel een beetje over de top.
Ze neemt de resultaten van de bloedtest door. De korte vakantie heeft…
De tweede week van september. Het naseizoen loopt eigenlijk door tot de derde week van september, maar nu zijn we er allebei echt klaar mee. We sluiten. We gaan lekker op vakantie met de camper. We kunnen niet ver, want ik moet nog meerdere keren in de stad zijn voor bloedprikken, chemo en de tweede…
Drie dagen later hebben de weinige witte bloedlichaampjes die ik nog over heb, de covid toch al redelijk mijn systeem uitgewerkt. Ik voel me in ieder geval al veel beter. Alleen heb ik de chirurg even gegoogled en ontdekt dat ze chirurg in opleiding is. Geen jarenlange ervaring, dus. Maar ze is wel…
Wanneer ik tegenover de oncologe zit, vertel ik haar dus niet dat ik Covid heb, ik wil niet in quarantaine, ik wil door. Ik zeg haar wel dat ik me ongelukkig voel. Mijn huid is grauw, mijn haar is grijs, ik heb geen kracht meer in mijn armen, geen gevoel in mijn tenen, ik slaap 14 uur per dag, ben…
