Ik woon al 14 jaar in Frankrijk. Samen met mijn man run ik een kleine auberge (herberg), zo'n typisch 'ik-vertrek' geval. 2 jaar geleden bleek ik borstkanker te hebben.
De tweede week van september. Het naseizoen loopt eigenlijk door tot de derde week van september, maar nu zijn we er allebei echt klaar mee. We sluiten. We gaan lekker op vakantie met de camper. We kunnen niet ver, want ik moet nog meerdere keren in de stad zijn voor bloedprikken, chemo en de tweede…
Drie dagen later hebben de weinige witte bloedlichaampjes die ik nog over heb, de covid toch al redelijk mijn systeem uitgewerkt. Ik voel me in ieder geval al veel beter. Alleen heb ik de chirurg even gegoogled en ontdekt dat ze chirurg in opleiding is. Geen jarenlange ervaring, dus. Maar ze is wel…
Wanneer ik tegenover de oncologe zit, vertel ik haar dus niet dat ik Covid heb, ik wil niet in quarantaine, ik wil door. Ik zeg haar wel dat ik me ongelukkig voel. Mijn huid is grauw, mijn haar is grijs, ik heb geen kracht meer in mijn armen, geen gevoel in mijn tenen, ik slaap 14 uur per dag, ben…
De 8ste Taxol alweer. Het is een sleur aan het worden van bloedprikken, taxi naar de stad. Dat ziekenhuis dat dan in de verte opdoemt met in de kelder het hôpital du jour. Heel lang wachten op de gang, gesprekje met de oncologe, rijen stoelen met zwijgende mensen aan infusen. Sufgekookte lunch. Maar…
Er belt een vrouw. Ze noemt de naam van een instantie, ik versta er niets van, en begint persoonlijke vragen door de telefoon heen te ratelen. Ze is heel aanvallend. 'Hoe zwaar bent u, wanneer heeft u voor het laatst een arts geraadpleegd, wat voor bedrijf heeft u, rookt u?' 'Ik krijg iedere week…
Kennelijk ben ik door de chemo in de overgang geraakt. Ik ben daar heel erg van geschrokken. Ik bel mijn moeder om te vragen hoe de (natuurlijke) overgang voor haar was. Ze zegt dat ze weinig last had. Ze vertelt me verhalen over vrouwen die we kennen, die het wel zwaar hadden. Ik zeg haar dat de…
Mijn oncologe is terug van vakantie. Ik ben toch wel blij dat ze er weer is. Het was een beetje een dooie boel zonder haar op het hôpital du jour (dagbehandeling). Ik merk dat ik me vastklamp aan haar over de top optimisme. Veel mensen zouden ervoor tekenen, toch, voor een opgewekte oncoloog? Ik…
Terwijl ik aan de negende drup hang, loopt Kirsten de zaal binnen. Zij is al klaar, die van haar duurt tegenwoordig nog maar 15 minuten. De Taxol die ze hiervoor kreeg, deed helemaal niks voor haar. Ze gaat op een krukje naast me zitten, ze ziet er moe uit. We praten wat terwijl zij op haar taxi…
Ik begrijp dat dit eentonig begint te worden. Mijn eindeloze gebitch over het werk, mijn geliefden, de hitte, het ziekenhuis. Ik word er zelf ook moe van. Het is duidelijk dat ik niet beschikte over de positieve instelling, die zoveel mensen hier wel lijken te hebben. Ik lees met bewondering hoe ze…
Voor de volgende chemo heb ik een consult bij een aios, mijn eigen oncologe is op vakantie. Ik zeg de aios heel duidelijk dat ik geen last heb van zweren in mijn mond. Ik spoel en gorchel braaf dagelijks met water en soda. Toch laat ze me mijn mondkapje afdoen en mijn tong uitsteken, zodat ze me als…
